Συναντήσαμε την Κέιτ Μπλάνσετ στο Μιλάνο με αφορμή το νέο πολυαναμενόμενο άρωμα Armani Si, το πιο παθιασμένο από όλα.

Η θέα από τη σουίτα του «Armani Hotel» στο Μιλάνο είναι αυτή που πρέπει: φινετσάτες σοφίτες, το καμπαναριό του San Francesco di Paola και στο βάθος το Duomo. Η δική μου θέα όμως είναι η γυναίκα που στέκεται όρθια μπροστά στις μίνιμαλ τζαμαρίες, κάνοντας ένα διάλειμμα μετά τις προηγούμενες συνεντεύξεις και πιάνοντας ψιλή κουβέντα με ένα από τα στελέχη του οίκου που τη συνοδεύει. Είναι η Κέιτ Μπλάνσετ και δεν θα μπορούσα να τη φανταστώ ομορφότερη απ’ ό,τι είναι σήμερα το απόγευμα, με ένα σπορ Armani κοστούμι σε ροζ αποχρώσεις, τα κοντά καρέ μαλλιά της, όλη αυτή την αβίαστη ανωτερότητα που φέρει και δεν ξέρεις πλέον αν έχει να κάνει με το ρόλο της βασίλισσας Ελισάβετ (την έχει υποδυθεί δύο φορές) ή με αυτόν της Κάθριν Χέπμπορν (θα έλεγες ότι είναι απευθείας διάδοχός της) ή απλώς με αυτή τη Φωνή που τώρα απευθύνεται σε μένα και ευτυχώς με συνεφέρει στο παρόν γιατί πρέπει να ξεπεράσω το δέος ότι έχω μπροστά μου την αγαπημένη ηθοποιό της γενιάς μας και να της πάρω συνέντευξη. Σπάω τον πάγο κάνοντας λόγο πρώτα για τα μαλλιά της.

Ωραίο κούρεμα. Θέλουμε όλες να τα κόψουμε κοντά φέτος.

Ευχαριστώ! Ηταν πολύ πιο κοντά! Εκανα θέατρο πέρυσι, έπρεπε να κάνω συνέχεια πιστολάκι, δύο φορές κάθε βράδυ, τα μαλλιά μου υπέφεραν. Οταν ο κομμωτής μου ήρθε να με δει, του λέω: «Κόψ’ τα όλα!». Ηταν πολύ απελευθερωτικό.

Στο φιλμ του νέου Armani Si passione υποδύεστε μια γυναίκα παθιασμένη, αλλά όχι με μοιραίο τρόπο. Νιώθετε να έχετε κοινά με αυτή τη γυναίκα;

Ναι, υπάρχει πάθος, όχι με τη βαριά έννοια.  Μερικές φορές πιστεύουμε ότι για να είμαστε δυναμικές πρέπει να θυσιάσουμε κάτι. Είμαστε πολύ σύνθετα, ενδιαφέροντα πλάσματα. Δεν χρειάζεται να είμαστε το ένα ή το άλλο, αυτά τα δύο μπορεί να συνυπάρχουν. Μπορεί να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου ενώ την ίδια στιγμή να διαθέτεις ένα πολύ δυνατό σύστημα αξιών. Η δύναμη δεν είναι αποξενωτική. Μέχρι και πρόσφατα βλέπαμε τη γυναικεία δύναμη σαν κάτι αποκρουστικό. Οι γυναίκες όμως έχουν αρχίσει να βλέπουν τον εαυτό τους πια πολύ διαφορετικά, οπότε το concept του κ. Αρμάνι, αυτό το θετικό πάθος, είναι μια πολύ σύγχρονη έννοια.

Εχετε πρόσφατα εκφράσει την ανησυχία σας για την άνοδο ενός νεο-συντηρητισμού που πλήττει και τις γυναίκες. Πιστεύετε ότι απειλεί τα κεκτημένα του φεμινισμού;

Νομίζω ότι ως πλάσματα, παρά τους δεσμούς μας με τα ιστορικά γεγονότα, αποτυγχάνουμε ολωσδιόλου να προβλέψουμε πότε αυτά είναι στο παρά πέντε να επαναληφθούν. Γιατί είμαστε πλάσματα της συνήθειας και μας παίρνει πάρα πολύ καιρό να μάθουμε να εξελιχθούμε αληθινά. Αν όμως δεν προσαρμοστούμε στις αλλαγές, θα πεθάνουμε. Αντίστοιχα, αν δεν προσαρμοστούμε στη σύγχρονη παρουσία των γυναικών στον κόσμο, θα χάσουμε όλες τα αγαθά που έχουν προσφέρει οι γυναίκες στον κόσμο. Οι γυναίκες είναι υπομονετικές, απίστευτα δυνατές και ανθεκτικές, αλλά νομίζω ότι έχουμε ανεχθεί πράγματα για πάρα πολύ καιρό. Αν δεις τι γίνεται στη Ρωσία με την αποποινικοποίηση της οικογενειακής βίας ή ότι ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ έχει εκφραστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο για τα γεννητικά όργανα των γυναικών και ότι ένα σφοδρό κύμα μισογυνισμού σαρώνει τη χώρα αυτή τη στιγμή, οι γυναίκες θα πρέπει να πούνε «ως εδώ». Και ξέρεις, οι γυναίκες που έχουν πρόσβαση σε πλατφόρμες έκφρασης, είναι οικονομικά ασφαλείς και είχαν στη ζωή τους ευκαιρίες, είναι στο χέρι τους να προσφέρουν ευκαιρίες σε όσες δεν έχουν.

Ωστόσο, πολλές από αυτές τις γυναίκες δεν στήριξαν μια γυναίκα υποψήφιο για την προεδρία.

Ναι, είναι ακατανόητο, πραγματικά ακατανόητο. Ισως γι’ αυτό και υπήρξε αυτή η τεράστια (σ.σ.: τονίζει τη λέξη «enormous», τραβώντας ιδιαίτερα το «ο») ανταπόκριση στο Women’s March.

Υπάρχει μεγάλη κουβέντα γύρω από το ότι δεν υπάρχουν πια καλοί ρόλοι για μια γυναίκα ηθοποιό πάνω από τα 40. Το έχετε βιώσει αυτό;

Είναι κάτι που συζητιέται στη βιομηχανία εδώ και 20 χρόνια, από τότε που μπήκα στο χώρο. Ισως και για περισσότερα χρόνια, αλλά τουλάχιστον εγώ το ακούω από τότε. Και ενώ βλέπω να εμφανίζονται εξαιρετικά role models στη νεότερη γενιά από τη δική μου, αυτή η κουβέντα συνεχίζεται με μια αρνητική χροιά. Νομίζω ότι αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι ότι πρέπει να υπάρξουν περισσότερες γυναίκες στα κινηματογραφικά συνεργεία, περισσότερες γυναίκες σκηνοθέτες, περισσότερες γυναίκες κινηματογραφιστές. Εχω δουλέψει μόνο μία φορά στην καριέρα μου με γυναίκα κινηματογραφιστή. Δεν έχω δουλέψει ποτέ με γυναίκα χειριστή κάμερας. Οι φορές που έχω δουλέψει με γυναίκες σκηνοθέτες μετριούνται στα δάχτυλα ενός χεριού. Δείτε ακόμη το χώρο των τραπεζών, της αεροπορίας, των ασφαλειών. Υπάρχουν τόσες βιομηχανίες όπου συνεχίζεται η ανισότητα στους μισθούς, η ανισότητα στις ευκαιρίες, όπου όλο το περιβάλλον γέρνει υπέρ των ανδρών. Φεμινισμός δεν είναι να ξεριζώσεις τους άνδρες, φεμινισμός είναι να βρεις ισορροπία. Και ο κόσμος αυτή τη στιγμή είναι βαθύτατα ανισόρροπος.

Είστε μητέρα τεσσάρων παιδιών. Δυσκολεύεστε να βρείτε ισορροπία μεταξύ καριέρας και οικογένειας;

Κάθε μέρα της ζωής μου! Δεν υπάρχει διαφορά, πιστέψτε με, είτε είσαι κηπουρός, είτε τραπεζικός, είτε ηθοποιός. Γι’ αυτό είναι υπέροχο που συμμετέχω σε αυτό τον κύκλο γυναικών του Si, που ακούω τις ιστορίες τους και που, αν και προέρχονται από τόσο διαφορετικούς χώρους, αντιμετωπίζουμε τις ίδιες δυσκολίες τις οποίες  προσπαθούν πάντα να ξεπεράσουν για να ακολουθήσουν το πάθος τους. Οι γυναίκες είναι πολύ καλές στο να συνδέονται. Είναι πολύ καλές στο να λένε ιστορίες, καλές στην επικοινωνία. Και καθώς αυτές οι ιστορίες μοιράζονται, λες: «Γιατί δεν αποτινάσσουμε από πάνω μας αυτή την πίεση να είμαστε τέλειες;». Γιατί δεν λέμε: «Και εγώ το βρίσκω δύσκολο αυτό». Νομίζω ότι μέχρι πρόσφατα οι γυναίκες δεν ήθελαν να παραδεχθούν ότι έχουν προβλήματα, δεν ήθελαν να παραδεχθούν ότι νιώθουν μόνες, ότι νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους. Μπορείς μόνο να είσαι επιτυχημένη, γιατί φοβάσαι ότι αν μιλήσεις για την αποτυχία σου δεν θα σου δοθεί δεύτερη ευκαιρία. Για μένα ήταν πολύ απελευθερωτικό τελευταία να κάνω τέτοιες συζητήσεις με άλλες γυναίκες.

Να γράψετε ένα βιβλίο γι’ αυτό.

Χαχαχα! Μα δεν νομίζεις ότι προσπαθούμε πάντα να είμαστε τέλειες; Πώς όμως; Η ζωή δεν είναι τέλεια.

Ενας από τους πρώτους ρόλους σας στο θέατρο ήταν η Ηλέκτρα του Σοφοκλή. Ως Ελληνίδα δεν μπορώ να μη σας ρωτήσω, έχετε ποτέ θελήσει να παίξετε στην Επίδαυρο;

Ω, Θεέ μου! Φυσικά, θα το ήθελα πολύ! Εχω δύο φίλους που έπαιξαν με το θίασό τους στην Επίδαυρο και η ακουστική είναι απίστευτη. Oταν ήμασταν στο Sydney Theatre Company (σ.σ.: υπήρξαν καλλιτεχνικοί διευθυντές με τον σκηνοθέτη σύζυγό της Αντριου Απτον από το 2008 έως το 2013), θέλαμε να πάμε να παίξουμε εκεί αλλά δεν τα καταφέραμε. Πάντως, η Ηλέκτρα ήταν καθοριστικός ρόλος για την καριέρα μου και εμπειρία που θυμάμαι ακόμα.

Είστε το πρόσωπο του αρώματος Giorgio Armani Si για τέταρτη χρονιά φέτος. Εχετε καμιά συμβουλή μόδας να μοιραστείτε μαζί μας που μάθατε από τον κ. Αρμάνι;

Αυτό που μου αρέσει στα σχέδια του κ. Αρμάνι είναι, προφανώς, το ανδρόγυνο στυλ του. Ράβει ανδρικά κοστούμια τόσες δεκαετίες που πλέον είναι αυθεντία σε αυτό. Μου αρέσει το ανεπιτήδευτο στυλ του, αυτό το effortless chic που έχει να κάνει με το να νιώθεις άνετα μέσα στο σώμα σου.

Σας βοήθησε να βρείτε το στυλ σας;

Δεν ξέρω αν έχω ένα χαρακτηριστικό στυλ, όμως μου αρέσουν τα πράγματα που είναι αυθεντικά, αληθινά, όμορφα, αλλά και λίγο αιχμηρά. Οταν, λοιπόν, ήμουν στο σχολείο αγόραζα ρούχα από δεύτερο χέρι από τα thrift shops (σ.σ.: καταστήματα με μεταχειρισμένα είδη που προσφέρουν τα έσοδα των πωλήσεων σε φιλανθρωπικούς σκοπούς) και λάτρευα τα ανδρικά κοστούμια. Ομως, ξέρεις, φορούσα κραγιόν. Ανι Λένοξ στυλ κ.λπ. Με τα πρώτα λεφτά που έβγαλα πήρα σε κάποιες εκπτώσεις ένα κοστούμι Armani! Οπότε, ναι, ήταν πάντα αναφορά και έμπνευση για μένα ο Αρμάνι.

Πότε αρχίσατε να σκέφτεστε τι θα φορέσετε;

Ποτέ! Δεν θα μπορούσε να με νοιάζει λιγότερο. Φυσικά φοράς κάτι και είτε θα αρέσει στον κόσμο είτε όχι. Μα, το να ανησυχείς γι’ αυτό; Ω, Θεέ μου! Η ζωή είναι πολύ μικρή. Πάντα έβρισκα ελκυστικά τα όμορφα και καλοσχεδιασμένα πράγματα, πολύ προτού γίνω ηθοποιός. Εβλεπα τα ρούχα σαν κοστούμια. Από την εποχή όπου ήμουν μαθήτρια κοιτάζοντας ανθρώπους σε μια στάση λεωφορείου θυμάμαι να σκέφτομαι: «Α, γιατί φοράνε αυτό, τι σημαίνει, ποιοι είναι, τι προσπαθούν να εκφράσουν;». Τι προσπαθείς να επικοινωνήσεις διαλέγοντας να φορέσεις το ένα ή το άλλο; Τι φανερώνει αυτό για την εσωτερική ζωή σου; Βρίσκω το ντύσιμο συναρπαστικό. Το να προσπαθείς όμως να ικανοποιείς άλλους ανθρώπους… θα σε τρελάνει. Δεν θέλω να τρελαθώ! Αρκετά τρελή είμαι ήδη.

Η Κέιτ Μπλάνσετ είναι για τέταρτη συνεχή χρονιά το πρόσωπο του Si, του πιο αισθησιακού αρώματος που έχει λανσάρει ποτέ ο οίκος Armani. Η limited αστραφτερή εκδοχή του, Si Nacre, κυκλοφόρησε όσο η σταρ βρισκόταν στο Μιλάνο για την Εβδομάδα Μόδας ενώ σε λίγους μήνες αναμένεται το κατακόκκινο, παθιασμένο Si passione, ένα σπάνιο μείγμα γιασεμιού και πιπεριού.

Για τον Τζόρτζιο Αρμάνι, για τον οποίο η ισχυρή προσωπικότητα και το ελεύθερο πνεύμα είναι θεμελιώδεις αξίες των γυναικείων συλλογών του, η Μπλάνσετ είναι μια ιδανική μούσα, το perfect match.

 

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below