Η Ανίτα Πάλενμπεργκ, η θρυλική rock and roll μούσα του ’60 και του ’70, πέθανε χτες σε ηλικία 73 ετών. Η είδηση επιβεβαιώθηκε από την καλή της φίλη και ηθοποιό Στέλλα Σνάμπελ μέσα από το λογαριασμό της στο Instagram: “Δεν έχω γνωρίσει ποτέ γυναίκα σαν εσένα Ανίτα”, έγραψε στο σχετικό ποστ. Τα αίτια του θανάτου της παραμένουν ακόμα αδιευκρίνιστα.
Γερμανο-Ιταλικής καταγωγής, η Ανίτα, την οποία η Μαριάν Φέιθφουλ αποκάλεσε την πιο συναρπαστική γυναίκα που έχει γνωρίσει ποτέ στη ζωή της, καθώς και “εκθαμβωτική, όμορφη, μία γυναίκα που σε υπνωτίζει και σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα”, δούλεψε σαν μοντέλο πρώτα στην Ιταλία και αργότερα στη Νέα Υόρκη – εκεί, έγινε μόνιμη καλεσμένη των θρυλικών πάρτι του Άντι Γουόρχολ.
Γρήγορα εξελίχθηκε σε μία από τις πιο περιζήτητες ηθοποιούς των 60s, εξασφαλίζοντας ρόλους σε σημαντικές ταινίες όπως Μπαρμπαρέλα, Performance και Candy, στην τελευταία δίπλα στον Μάρλον Μπράντο.
εκθαμβωτική, όμορφη, μία γυναίκα που σε υπνωτίζει και σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα
Λόγω των γνωριμιών της, το 1965 κατάφερε να μπει στo backstage της συναυλίας των Rolling Stones. Έγινε αμέσως το κορίτσι του κιθαρίστα και ιδρυτικού μέλους του συγκροτήματος, Μπράιαν Τζόουνς. Με σοβαρό εθισμό στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, ο ρόλος του στο συγκρότημα υποβαθμίστηκε γρήγορα και του ζητήθηκε να το εγκαταλείψει το 1969 (βρέθηκε νεκρός στην πισίνα του σπιτιού του, λίγες μέρες μετά). Έτσι, η Ανίτα ανέπτυξε ερωτική σχέση με τoν κιθαρίστα των Rolling Stones, Κιθ Ρίτσαρντς, και έμεινε μαζί του για 12 χρόνια. Ο Κιθ είχε μείνει σίγουρα εντυπωσιασμένος: «Ήξερε τα πάντα και μπορούσε να τα εξηγήσει σε 5 διαφορετικές γλώσσες. Μερικές φορές με τρόμαζε!».
Η επιρροή που άσκησε η Ανίτα στην πορεία του συγκροτήματος είναι αδιαμφισβήτητη. Όπως πολύ χαρακτηριστικά γράφει η Μαριάν Φείθφουλ στην αυτοβιογραφία της: «Η ιστορία για το πώς η Ανίτα γνώρισε τον Μπράιαν είναι ουσιαστικά η ιστορία για το πως οι Rolling Stones έγιναν οι Rolling Stones».
Η Ανίτα άσκησε ισχυρή επιρροή ακόμα και στην εικόνα του ροκ εντ ρολ. Στην αυτοβιογραφία του, Life, ο Ρίτσαρντς γράφει πως για να ντυθεί εκείνη την εποχή, δανειζόταν τα παντελόνια της. Η γοητεία της βέβαια δεν είχε να κάνει απλά με τα κουλ, bohemian look της. «Οι υπόλοιπες γυναίκες ωχριούσαν δίπλα της. Μιλούσε με το μυστήριο, αναρχικό τρόπο των ντανταϊστών της εποχής. Μία εξωγήινη μείξη Ιταλiκής-Γερμανικής-Αγγλικής αργκό που έκανε τη σύνταξη των προτάσεών της να μοιάζει σουρεαλιστική», γράφει η Φέιθφουλ.
Το 1994, πήρε το πτυχίο της στη μόδα από το Central Saint Martins και δούλεψε για λίγο στη Vivienne Westwood, αν και στο τέλος άφησε πίσω της τη βιομηχανία, αποκαλώντας την «πολύ άσχημη, πολύ υπερεκτιμημένη, πολύ σκληρή». Τα μίντια της ασκούσαν πίεση για να γράψει την αυτοβιογραφία της αλλά όπως είπε στον Guardian το 2008, οι εκδότες ήθελαν να ακούσουν μόνο για τις «βρώμες του Μικ Τζάγκερ» και αυτό δεν την ενδιέφερε. «Είμαι έτοιμη να πεθάνω», είπε τον Αύγουστο του 2016. «Έχω ζήσει πάρα πολλά εδώ πέρα. Η μητέρα μου πέθανε στα 94. Δεν θέλω όμως να χάσω την ανεξαρτησία μου. Τώρα, είμαι πάνω από 70, και για να είμαι ειλικρινής, δεν πίστευα ότι θα ζήσω μετά τα 40».
