“Ο Lee είναι ένα αγριοπούλι με ωραία σιλουέτα. Όλη η δουλειά του μοιάζει με αυτή του πτηνού. Το πτηνό κινείται, είναι ελεύθερο και άγριο. Δεν χρειάζεται να έχει μεγάλες τεχνικές γνώσεις για να πετάξει”, είχε πει η Isabella Blow, η γυναίκα που ανακάλυψε τον Lee Alexander McQueen, όπως και τον Philip Tracy. Ο ίδιος δεν πίστευε πολύ στον εαυτό του. “Εγώ απλά ήθελα να σχεδιάζω ρούχα, όχι απαραίτητα να γίνω σπουδαίος σχεδιαστής”, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο Charlie Rose.
Η επικριτική ματιά του απέναντι στο “εμπορικό” και το anti-fashion ταλέντο του, διανθίστηκαν μέσα από τα βιώματά του. «Βρίσκω την ομορφιά στο παράξενο, όπως πολλοί καλλιτέχνες. Θέλω να αναγκάσω τους ανθρώπους να μην κοιτάζουν τα πράγματα ως έχουν. Οι επιδείξεις ήταν και θα είναι αυτοβιογραφικές, έχουν να κάνουν με τη σεξουαλικότητά μου και με το ποιος είμαι. Έχουν να κάνουν με την παιδική μου ηλικία, τον τρόπο που σκέφτομαι για τη ζωή και τον τρόπο που μου έμαθαν να βλέπω τη ζωή», είχε δηλώσει.
Ο μικρός Lee και η Blow
Ο Alexander Lee McQueen γεννήθηκε στο Λονδίνο και έμεινε σε ένα δημόσιο ξενώνα μαζί με τα άλλα 6 αδέλφια του. Ο πατέρας του ήταν ταξιτζής και η μητέρα του καθηγήτρια κοινωνικών επιστημών. Ο ίδιος ήξερα από μικρή ηλικία τι αποζητούσε για το – σύντομο – μέλλον του. Αγαπούσε τα ρούχα, τη φύση και την ορνιθολογία – θυμίσου την collection του αφιερωμένη στην Isabella Blow “The Birds of Paradise”.
H διάσημη δημιοσιογράφος με την περίεργη μορφή εντόπισε το ταλέντο του άσημου – τότε – McQueen αγοράζοντας σχεδόν όλη τη συλλογή του. Ο αντίκτυπος προς τον Βρετανό σχεδιαστή ήταν έντονος και καθοριστικός για την πορεία του. Η Isabella Blow άλλαξε το όνομα της επωνυμίας τού McQueen και από Lee ονομάστηκε Alexander, καθώς το δεύτερο όνομα ήταν πιο ηγετικό.
“Υπάρχουν πάντα δύο άτομα στο ακροατήριο που στέκονται δίπλα του, η μητέρα του κι εγώ”, δήλωσε η Blow, που τον θαυμάζε από τότε που ήταν, σύμφωνα με τα λόγια της, “ένα μικρό άνεργο αγόρι”.
Στο βιογραφικό ντοκιμαντέρ “McQueen and I” αποκαλύφθηκε πως ο Lee, όπως τον αποκαλούσαν οι ελάχιστοι φίλοι του, επικεντρωνόταν περισσότερο σε πράγματα που δεν ενέπνεαν άλλους σχεδιαστές. ” Μεγάλωσα βλέποντας μεγάλους σχεδιαστές όπως Valentino, Karl Lagerfeld και έζησα στο Ανατολικό Λονδίνο, σε μία περιοχή που οι υπόλοιποι σχεδιαστές δεν ήθελαν να δουν. Μου αρέσει να δείχνω μέσα από τα ρούχα μου αυτά που δεν βλέπει ή δεν θέλει να δει ο κόσμος. Προσπαθώ να αλλάξω την άποψη του κόσμου για τη βιομηχανία μόδας. Είμαι ειλικρινής!”, δήλωσε.
Ο οίκος Givenchy και ο John Galliano
Ο Alexander McQueenείχε μια διαφορετική ματιά για τη μόδα. Έβλεπε τα πάντα και κρατούσε ό,τι ήθελε. Η εξτρεμιστική προσωπικότητά του σε συνδυασμό με την ανομβρία στο χώρο της μόδας λειτούργησαν πολύ θετικά για τον τότε 28χρονο McQueen. Η επωνυμία του πήγαινε εξαιρετικά καλά από άποψη δημιουργικότητας, αλλά σχετικά μέτρια στον οικονομικό τομέα, μέχρι που ήρθε η πρόταση από το γαλλικό οίκο Givenchy, μια συνεργασία που θα κρατήσει 5 χρόνια.
Στην ερώτηση “Γιατί πήγε στον οίκο Givenchy, ενώ είχε τη δική του εταιρεία” απάντησε με ειλικρίνεια: “Πήγα για 2 λόγους. Πρώτον, γιατί παρόλο που η επωνυμία μου πάει καλά, τα λεφτά που μού προτάθηκαν ήταν πολλά! Τα χρήματα από τη Givenchy τα επένδυσα πάλι στην επωνυμία μου με καινούριο δυναμικό και καινούριες ιδέες. Δεύτερον, έχω κάνει πολλές επιδείξεις και μετά από καιρό αυτό καταντάει ρουτίνα! Δεν μου αρέσει η ρουτίνα!”
Ο ταλαντούχος σχεδιαστής διαδέχθηκε τον εκκεντρικό Galliano και αυτό ήταν μια πολύ επικίνδυνη κίνηση. “Ο Galliano μου είχε πει ότι όταν προσλήφθηκα ήμουν το άλογο του οίκου. Είχαν επενδύσει πολλά πάνω μου!”, είπε στον Charlie Rose.
Σύμφωνα με το βιβλίο της Dana Thomas “Gods and Kings”, ο McQueen είχε παραγωγική αντιπαλότητα με τον John Galliano, προσπαθώντας να εξελιχθεί μέσα από τα σχέδιά του. Συγκεκριμένα είχε αναφερθεί πως ο McQueen είχε εμμονή με την “αρχιτεκτονική” του φορέματος Mille-feuille του Galliano 1987, με αποτέλεσμα η συλλογή “Widows of Culloden” το 2006 του Βρετανού σχεδιαστή να θυμίζει αρκετά αυτή την τεχνική.
Ο David Bowie και η ρευστότητα των φύλων
Στις επιδείξεις του McQueen κυριαρχούσε το θεατρικό στοιχείο με μία ανεγξέλεκτη αναρχία. Αυτά τα δύο στοιχεία γοήτευσαν μεγάλους rock stars, επιλέγοντάς τον για τις δημόσιες εμφανίσεις τους. Ένας από αυτούς ήταν ο David Bowie. Το κοστούμι του Lee McQueen για τον Άγγλο τραγουδιστή το 1997 θεωρήθηκε κάτι παραπάνω από iconic, αφού περίκλειε όλη την αίγλη, λάμψη και το άτυπο statement, που χρειαζόταν ένας απόλυτος rock star.
Ο σχεδιαστής σχεδίαζε ρούχα για όλα τα φύλα. “Πόσο διαφορετικό είναι, όμως, να σχεδιάζεις ρούχα για ένα άντρα και πόσο για μια γυναίκα;” ρωτάει ο Charlie Rose. “Η διαφορά είναι στη δημιουγικότητά! Στους άνδρες είναι πιο περιορισμένα τα πράγματα. Κανένας άνδρας δεν θα δεχτεί να φορέσει φούστα, εκτός κι αν είναι κιλτ.”, απάντησε εκείνος.
To ροζ πρόβατο
Ο McQueen επέλεγε πιο δυσνόητα θέματα στις επιδείξεις του, εκμαιεύοντας τη σεξουαλικότητά του. Ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως το «ροζ πρόβατο» της οικογένειας, γνωρίζοντας ότι ήταν ομοφυλόφιλος από την ηλικία των έξι ετών, πριν το ανακοινώσει στην οικογένειά του σε ηλικία 18 ετών και στο ευρύ κοινό ένα χρόνο αργότερα σε ένα τεύχος του περιοδικού i-D.
“Ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου και για την σεξουαλικότητά μου και δεν έχω τίποτα να κρύψω, πήγα κατευθείαν από τη μήτρα της μητέρας μου στο gay parade”, είχε δηλώσει.
Το 2000, ο McQueen παντρεύτηκε το συνεργάτη του George Forsyth, σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ, σε ένα γιοτ στην Ίμπιζα. Η Kate Moss και η Annabelle Neilson ήταν παράνυφες. Ο γάμος δεν ήταν επίσημος, καθώς ο γάμος ομοφυλοφίλων στην Ισπανία δεν ήταν νόμιμος την εποχή εκείνη. Η σχέση τελείωσε ένα χρόνο αργότερα, με τους McQueen και Forsyth να διατηρούν μια στενή φιλία.
Το πρόωρο τέλος του
Ο McQueen αγαπούσε πολύ τη μητέρα του, με την ίδια να τον ακολουθεί, διακριτικά, σε κάθε του βήμα. Μετά τον θάνατό της, ο “αγαπημένος της Lee” είχε πεσμένη ψυχολογία, η οποία αντιμετωπιζόταν με δεκάδες χάπια. Ο David LaChapelle, ένας καλός φίλος του McQueen, είχε δηλώσει «ο Lee έπαιρνε πολλά αντικαταθλιπτικά και ήταν πολύ δυστυχισμένος».
Στις 11/02/ 2010 βρέθηκε απαγχονισμένος στο σπίτι του στο Mayfair – μόλις εννέα ημέρες μετά τo θάνατο της μητέρας του. Ο McQueen άφησε ένα σημείωμα, όπου έλεγε “να προσέχετε τα σκυλιά, συγνώμη, σας αγαπώ Lee”.
Άφησε £50.000 στους σκύλους του για να καλύψει τη φροντίδα ζωής τους, εκτός από την παραχώρηση £100.000 σε τέσσερις φιλανθρωπικές οργανώσεις.
