Ήταν ο Μάιος του 1975, όταν η Han Tae-soon, από τη Νότια Κορέα, ετοιμάστηκε να πάει για ψώνια. Ρώτησε την κόρη της, Kyung-ha, αν ήθελε να πάει μαζί της, αλλά εκείνη της απάντησε, «όχι, θα πάω να παίξω με τις φίλες μου».
«Όταν επέστρεψα, είχε εξαφανιστεί» θυμάται η Han Tae-soon. Επανασυνδέθηκε μαζί της μετά από 44 χρόνια, σύμφωνα με ένα νέο ρεπορτάζ του BBC, που περιγράφει αυτή την απίστευτη ιστορία. Την ημέρα της επανασύνδεσής τους, η Kyung-ha ήταν πλέον μια μεσήλικη Αμερικανίδα με το όνομα Laurie Bender. Τι είχε συμβεί, όμως;
Η Kyung-ha είχε απαχθεί κοντά στο σπίτι της και είχε μεταφερθεί σε ορφανοτροφείο, από όπου εστάλη παράνομα στις ΗΠΑ, για να υιοθετηθεί από άλλη οικογένεια. Είναι μόνο μία από τα εκατοντάδες θύματα ενός κυκλώματος παράνομων υιοθεσιών.
Από τα 170.000-200.000 παιδιά που υπολογίζεται ότι εστάλησαν στη Δύση να υιοθετηθούν, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που ξεκίνησε στη δεκαετία του ‘50, μια έρευνα αποκάλυψε ότι σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις οι κυβερνήσεις είχαν παραβιάσει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, επιτρέποντας σε ιδιωτικές εταιρείες να «εξάγουν» παιδιά σε μαζική κλίμακα με σκοπό το κέρδος.
Από τα 170.000-200.000 παιδιά που υπολογίζεται ότι εστάλησαν στη Δύση να υιοθετηθούν, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που ξεκίνησε στη δεκαετία του ‘50, μια έρευνα αποκάλυψε ότι σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις οι κυβερνήσεις είχαν παραβιάσει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, επιτρέποντας σε ιδιωτικές εταιρείες να «εξάγουν» παιδιά σε μαζική κλίμακα με σκοπό το κέρδος.
Τώρα λοιπόν η Han Tae-soon μηνύει την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας, καθώς βίωσε τις συνέπειες αυτής της υπόθεσης ως μια μεγάλη οικογενειακή τραγωδία.
«Για 44 χρόνια, κατέστρεψα το σώμα και το μυαλό μου αναζητώντας την κόρη μου. Μου έχει ζητήσει κανένας συγγνώμη γι’ αυτό; Ούτε ένας. Ούτε μία φορά».
Πράγματι, για δεκαετίες με τον σύζυγό της επισκέφτηκαν αστυνομικά τμήματα και ορφανοτροφεία, κόλλησαν αφίσες, βγήκαν ακόμα και στην τηλεόραση αναζητώντας απελπισμένα την κόρη τους. Η ίδια όργωνε τους δρόμους «μέχρι που έπεφταν και τα δέκα νύχια των ποδιών μου».
Στη δεκαετία του ‘90, μετά από μια τηλεοπτική έκκληση, συνάντησε μια γυναίκα που θεώρησε ότι θα μπορούσε να είναι η Kyung-ha, η οποία έφτασε σε σημείο να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα στο σπίτι τους, αλλά τελικά παραδέχτηκε ότι δεν ήταν η κόρη τους.
Η πρώτη πραγματική πρόοδος σημειώθηκε το 2019 όταν, μέσα από μια ομάδα που φέρνει σε επαφή Κορεάτες που έχουν υιοθετηθεί στο εξωτερικό με τους βιολογικούς γονείς τους, διαπίστωσε ότι το γενετικό υλικό τους ταίριαζε με εκείνο μιας νοσηλεύτριας που ζούσε στην Καλιφόρνια, της Laurie Bender.
Η πρώτη πραγματική πρόοδος σημειώθηκε το 2019 όταν, μέσα από μια ομάδα που φέρνει σε επαφή Κορεάτες που έχουν υιοθετηθεί στο εξωτερικό με τους βιολογικούς γονείς τους, διαπίστωσε ότι το γενετικό υλικό τους ταίριαζε με εκείνο μιας νοσηλεύτριας που ζούσε στην Καλιφόρνια, της Laurie Bender.
Η δακρύβρεχτη επανασύνδεση έγινε τελικά στο αεροδρόμιο της Σεούλ, όπου προσγειώθηκε η Bender για να συναντήσει ξανά τη βιολογική μητέρα της. Η Han Tae-soon βεβαιώθηκε ότι ήταν εκείνη με έναν παράξενο όσο και τρυφερό τρόπο: «Είχα εργαστεί για 30 χρόνια ως κομμώτρια, οπότε με το που άγγιξα τα μαλλιά της κατάλαβα αμέσως ότι ήταν η κόρη μου. Στο παρελθόν είχα νομίσει λανθασμένα ότι την είχα βρει, οπότε έπρεπε να αγγίξω τα μαλλιά της για να βεβαιωθώ».
Το πρώτο πράγμα που είπε στην κόρη της ήταν «συγγνώμη»: «Ένιωθα τύψεις που όταν ήταν παιδί δεν βρήκε τον δρόμο για το σπίτι της. Σκεφτόμουν πόσο θα έπρεπε να έψαξε για τη μητέρα της… Όταν τη συνάντησα μετά από όλα αυτά τα χρόνια, συνειδητοποίησα πόσο πρέπει να της είχε λείψει η μαμά της, και η καρδιά μου ράγισε».
Δεν είναι όμως υπερβολικά αργά, σύμφωνα με την Kyung-ha, η οποία μετά την επανασύνδεσή τους είπε πως «είναι σαν να επουλώνεται μια τρύπα στη καρδιά σου, επιτέλους νιώθεις ένας ολόκληρος άνθρωπος».
Δείτε ένα ντοκιμαντέρ για τις παράνομες υιοθεσίες στη Νότια Κορέα:
