Τρεις δεκαετίες μετά τον γάμο τους, η Michelle Obama αποκαλύπτει πως η ίδια και ο σύζυγός της, Barack Obama, εξακολουθούν να βρίσκουν χρόνο ο ένας για τον άλλον.
«Είμαστε παντρεμένοι 32 ή 33 χρόνια… πάντα το ξεχνάω. Συγγνώμη, αγάπη μου», είπε στη συνέντευξή της στο PEOPLE για το εξώφυλλο αυτής της εβδομάδας. Στην πραγματικότητα, έχουν περάσει 33 χρόνια γάμου, αλλά, όπως σημειώνει, αυτό που έχει σημασία δεν είναι ο αριθμός, αλλά ο τρόπος που περνούν τον χρόνο τους μαζί.
«Όταν είμαστε και οι δύο χαρούμενοι με το date night μας, σημαίνει ότι μένουμε σπίτι. Δεν ντυνόμαστε για έξοδο», εξηγεί για την πιο χαλαρή, «ζεστή» καθημερινότητα που απολαμβάνουν πλέον. «Απλώς έχουμε ένα ωραίο δείπνο, ανάβουμε κεριά, βάζουμε μουσική, μιλάμε».
Και, όπως λέει, έχουν πάντα πολλά να πουν: «Δεν μιλάμε όλη μέρα, παρόλο που είμαστε μαζί στο σπίτι. Και οι δύο δουλεύουμε από το σπίτι. Οπότε, όταν ξέρουμε ότι έχουμε ένα πραγματικά ξεχωριστό βράδυ, λέμε απλώς “μην μου μιλάς, κράτα το για το δείπνο”».
Πριν ξεκινήσει το ραντεβού τους, ο πρώην Πρόεδρος είναι συνήθως αυτός που σπάει τη σιωπή. «Θα πει κάτι σαν “Μίλησες με τα κορίτσια;”», αναφέρει η Michelle, για τις κόρες τους, Sasha, 24 ετών, και Malia, 27 ετών. Και η δική της απάντηση; «Μίλησα, αλλά δεν θα το συζητήσουμε μέχρι το δείπνο».
Κάποιες φορές βγαίνουν εκτός σπιτιού: «Πηγαίνουμε για φαγητό στην Ουάσινγκτον ή όπου βρεθούμε». Ωστόσο, συνήθως η έξοδος περιορίζεται σε ένα μόνο στάδιο πριν επιστρέψουν σπίτι. «Είμαι πια πολύ μεγάλη για να πηγαίνω και για δείπνο και για ταινία», λέει γελώντας. «Θα αποκοιμηθώ στην αίθουσα. Οπότε λέμε “ας διαλέξουμε ένα από τα δύο”».
Η ρουτίνα αυτή είναι πολύ διαφορετική από ό,τι συνέβαινε τα οκτώ χρόνια που έζησαν στον Λευκό Οίκο. Στο νέο της coffee table βιβλίο με τίτλο The Look, που συνέγραψε μαζί με τη στιλίστριά της Meredith Koop και κυκλοφορεί στις 4 Νοεμβρίου, η πρώην Πρώτη Κυρία αποκαλύπτει ότι τότε τα επίσημα κρατικά δείπνα λειτουργούσαν συχνά ως «ραντεβού» με τον σύζυγό της.
«Σε αυτές τις επίσημες βραδιές, ήταν σαν να ξαναζούσαμε τον γάμο μας κάθε φορά», λέει. «Ένιωθες σαν την ωραιότερη γυναίκα του χορού. Κάθε χρονιά γινόμουν πιο τολμηρή. Η ομάδα μου κι εγώ δοκιμάζαμε νέα πράγματα».
Αυτό που έκανε τη στιγμή ακόμα πιο ξεχωριστή; «Ντυνόσουν και ετοιμαζόσουν για τον άντρα σου», λέει.
Και συνεχίζει: «Υπήρχε ένα άγραφο τελετουργικό: εκείνος δεν ήξερε ποτέ τι φορούσα, μέχρι τη στιγμή που έβγαινα έτοιμη. Αυτή είναι η ουσία του ρομαντισμού, αυτές οι μικρές στιγμές μέσα στον χαμό του κόσμου, όπου κοιτάζεστε και λέτε “είσαι όμορφος”. Μετά κατεβαίναμε τις σκάλες, μπροστά σε δημοσιογράφους, φώτα και κάμερες, και λέγαμε απλώς μεταξύ μας: “Μείνε σε αυτή τη στιγμή. Είμαστε μόνο εμείς. Είναι όμορφο”».
