Δώδεκα χρόνια μεσολάβησαν από το 2007 μέχρι να ξανασυναντήσουμε διπλή υποψηφιότητα ηθοποιού στην ίδια τελετή Oscars, οπότε ίσως για αυτόν το λόγο το φετινό ενδεχόμενο double της Scarlett Johansson (στις κατηγορίες Α’ και Β’ γυναικείου ρόλου για τις ταινίες Ιστορία Γάμου και Jojo Rabbit) να μας προκάλεσε τόση εντύπωση.

Δεδομένου του ότι οι ηθοποιοί έχουν λάβει τις απαιτούμενες ψήφους από την Ακαδημία και στις δύο κατηγορίες, δεν υπάρχει σχετικός περιορισμός που να απαγορεύει κάτι τέτοιο, αρκεί να εμπίπτει στους εξής δύο κανόνες: α. Δε μπορούν να είναι υποψήφιοι πάνω από μία φορά στην ίδια κατηγορία π.χ. δύο φορές για διαφορετική ταινία στην κατηγορία Α’ γυναικείου ρόλου, όπως επίσης β. δεν επιτρέπεται διπλή (τριπλή, τετραπλή κ.ο.κ) υποψηφιότητα για τον ίδιο ρόλο. Ο δεύτερος κανόνας δημιουργήθηκε το 1944 όταν όντως συνέβη κάτι τέτοιο με τον Barry Fitzgerald· είδε το όνομά του να φιγουράρει στις κατηγορίες Α’ και Β’ αντρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Going My Way».

Το «ρόδι» βέβαια, για πρώτη φορά είχε σπάσει δεκαετίες νωρίτερα. Συνολικά 11 ηθοποιοί έχουν βρεθεί στην ίδια ευχάριστη θέση, ενώ 7 από αυτούς εν τέλει ανέβηκαν να παραλάβουν ένα από τα δύο αγαλματίδια που τους προτάθηκαν. Σύμφωνα με τα παραπάνω λοιπόν, η Johansson είναι η 12η στη σειρά που κερδίζει διπλή υποψηφιότητα. Αν θα είναι όμως εκείνη που θα κατορθώσει το απόλυτο δύο στα δύο για πρώτη φορά, θα το διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι στις 8 Φεβρουαρίου. Ως τότε, ας δούμε αναλυτικά τους νταμπλούχους υποψηφιοτήτων με χρονολογική σειρά από το 1938 μέχρι και την προ Scar(lett Johansson) εποχή, δηλαδή το 2007.

1938
Η Fay Bainter ήταν η πρώτη των πρώτων. Βρέθηκε υποψήφια στην κατηγορία Α’ γυναικείου ρόλου για το δράμα White Banners, αλλά και στην Β΄γυναικείου επίσης για το Jezebel, της οποίας στέφθηκε νικήτρια.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

“There comes a day when the flush of youth disappears from every woman’s face. Most women dread it. I did. Like so many things, however, it is worse in anticipation than actual fact.” – Fay Bainter, born December 7, 1893. #FayBainter

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη My Old Addiction-Bil Antoniou (@bilantoniou) στις

1942
Την ίδια εμπειρία έζησε τέσσερα χρόνια μετά η Teresa Wright με δύο υποψηφιότητες για τις ταινίες The Pride of the Yankees (Α’ γυναικείος) και Mrs. Miniver (Β’ γυναικείος) με τη δεύτερη να μεταφράζεται σε βραβείο.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Teresa Wright: “I only ever wanted to be an actress, not a star.” . In keeping with this spirit, Teresa had a clause put in her contract with Samuel Goldwyn that stated: “Miss Wright shall not be required to pose for photographs in a bathing suit unless she is in water. Neither may she be photographed running on the beach with her hair flying in the wind. Nor may she pose in any of the following situations: in shorts; playing with a cocker spaniel; digging in a garden; whipping up a meal; attired in firecrackers and holding skyrockets for the fourth of July; looking insinuatingly at the turkey for Thanksgiving; wearing a bunny cap with long ears for Easter; twinkling on prop snow in a skiing outfit while a fan blows her scarf.” . Happy Birthday Teresa Wright (October 27, 1918-March 6, 2005). What’s your favorite film of hers?

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη This Was Hollywood (@thiswashollywood) στις

1944
Ο Barry Fitzgerald ήταν ο πρώτος και μοναδικός έκτοτε άνδρας που απέσπασε διπλή υποψηφιότητα για τον ίδιο ρόλο και άρα αποτέλεσε την αφορμή για τον περιορισμό που εφαρμόσθηκε αμέσως μετά για να αποφευχθούν ανάλογα περιστατικά. Για την ιστορία πάντως, ο χαρακτήρας του στο φιλμ Going My Way βρέθηκε να διεκδικεί το Όσκαρ και για τον Α’ και για τον Β’ αντρικό ρόλο. Τελικά, υπερίσχυσε η δεύτερη κατηγορία στην οποία στέφθηκε νικητής.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Best Supporting Actor winner Barry Fitzgerald knocked the head off his wartime plaster Oscar while practicing his golf swing. Following the war, the Academy replaced the plaster statuettes with metal ones.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Academy (@theacademy) στις

1982
Ενδεχομένως να είναι απλή συγκυρία, ωστόσο μεσολάβησαν 38 χρόνια για να σημειωθεί διπλό «χτύπημα» του ίδιου ηθοποιού σε δύο κατηγορίες. Η Jessica Lange προτάθηκε για Όσκαρ Α’ και Β’ γυναικείου για τα Frances και Tootsie, με το τελευταίο να της χαρίζει το αγαλματίδιο.

1988
Το ίδιο τυχερή δε στάθηκε η Sigourney Weaver που έφυγε με άδεια χέρια παρότι είδε το όνομά τις και στις δύο κατηγορίες για τις ερμηνείες της στα Gorillas in the Mist και Working Girl.

1992
Το ένα και μοναδικό Όσκαρ που έχει κερδίσει ο Αλ Πατσίνο, το πήρε ως καλύτερος ηθοποιός για το Άρωμα Γυναίκας, απλώς οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει ότι την ίδια χρονιά ήταν υποψήφιος και στην άλλη κατηγορία για τον ρόλο του στο Glengarry Glen Ross.

1993
Ένα χρόνο μετά, Emma Thompson και Holly Hunter υπερέβησαν εαυτούς με διπλές υποψηφιότητες χωρίς την ίδια ευτυχή κατάληξη: Τα The Remains of the Day (Α’ γυναικείος) και In the Name of the Father (Β’ γυναικείος) έφεραν μηδέν εις τον πηλίκον για την πρώτη, ενώ η δεύτερη κατόρθωσε να είναι εκείνη που κέρδισε για πρώτη φορά την κύρια κατηγορία (για το The Piano), χάνοντας σε αυτήν του Β’ γυναικείου (για το The Firm). Μάλιστα, το δεύτερο Όσκαρ απονεμήθηκε στη συμπρωταγωνίστριά της στο The Piano, Anna Paquin. Δημιουργικό μπέρδεμα, το λιγότερο.
*Extra trivia: Η Emma Thompson πάντως, έχει κατοχυρώσει δύο Όσκαρ, ερμηνείας (Howards End, 1992) και διασκευασμένου σεναρίου (Λογική και Ευαισθησία, 1995), οπότε παραπονεμένη δεν έμεινε.

2002
Σχεδόν μία δεκαετία αργότερα, η τύχη δε χαμογέλασε στη Julianne Moore που πέρασε ξυστά και από τα δύο βραβεία για τα φιλμ Far From Heaven και Οι Ώρες. Οι Ώρες στο μεταξύ, «βάφτισαν» καλύτερη ηθοποιό εκείνης της χρονιάς τη συμπρωταγωνίστριά της, Nicole Kidman.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

“Hiç istemediğim bir şehirde, istemediğim bir hayatı yaşıyorum. Bu şehir ile ölüm arasında seçim yap deseler, ölümü seçerdim” The Hours (2003) @musicloverr9 #thehours #nicolekidman #merlystreep #juliannemoore #cinemaloverr #virginiawoolf

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Kült Filmler & Dünya Sineması (@cinemaloverr) στις

2004
Ευτυχώς για τον Jamie Foxx, βραβεύθηκε στην κατηγορία Α’ αντρικού ρόλου για το Ray, χωρίς όμως να μπορέσει να ανέβει δεύτερη φορά στη σκηνή για τον Β’ ρόλο του στο Collateral.

2007
Και φτάνουμε τώρα στο σχετικά κοντινό παρελθόν, όταν το 2007 η Kate Blanchett επισφράγισε με υποψηφιότητα Όσκαρ τον ίδιο ρόλο για δεύτερη φορά. Ήταν δηλαδή υποψήφια ως καλύτερη ηθοποιός για την ταινία Elizabeth: The Golden Age, ενώ είχε προηγηθεί η αντίστοιχη το 1998 για το Elizabeth. Δεν κέρδισε όμως κανένα από τα δύο, όπως επίσης ούτε και εκείνο για τον Β’ γυναικείο ρόλο υποδυόμενη τον Bob Dylan (!) στο I’m Not There.

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below