H Eλένη Γαληνού είναι η πολυδημοσιευμένη συγγραφέας των βιβλίων: “Όσα δεν έγιναν λέξεις”, “Ακόμη θυμάμαι”, “Πέρα από τις κόκκινες γραμμές”, “Όταν στέρεψε η αντοχή” και “Μυστική Διαθήκη”.
Ο ρομαντισμός είναι διάχυτος στη γραφή της αφού σε όλα της τα μυθιστορήματα οι πρωταγωνίστριες είναι γυναίκες με έντονα συναισθήματα που αναζητούν τον πραγματικό, μεγάλο, παντοτινό έρωτα.
Στο marieclaire.gr εξηγεί πως το να διαβάζει κάποιος ρομαντική λογοτεχνία, εκτός των άλλων θα τον βοηθήσει να βρει τη δική του μοναδική αγάπη.
” Δεν είναι μόνο η επαφή των ανθρώπων που ολοένα και περισσότερο συρρικνώνεται πάνω σε μια φωτεινή οθόνη, είναι που και οι άνθρωποι ξεμακραίνουν ο ένας απ’ τον άλλον μέσα από τους τρόπους επικοινωνίας των μοντέρνων καιρών. Ο ρομαντισμός χάνει έδαφος, γίνεται δυσπρόσιτος, σχεδόν άπιαστος. Ο έρωτας αλλάζει μορφή.
Έτσι πολλές γυναίκες, ακόμα και έφηβες, νιώθοντας την ανάγκη για λίγες ρομαντικές στιγμές, επιλέγουν να τις ζήσουν μέσα από ρομαντικές ιστορίες της λογοτεχνίας. Μέσα απ’ την μυρουδιά του χαρτιού και της μελάνης των βιβλίων, όσο θα αντέχει κι αυτό στην εξέλιξη. Ο έρωτας παλαιάς κοπής πάντα θα συγκινεί και θα έλκει περισσότερο. Θα ανεβαίνει πρώτος στο βάθρο του νικητή. Έχει το άρωμα που ξεμυαλίζει, την γεύση που μεθάει, τον σφίξιμο στην καρδιά και φαντάζει μοναδικός. Είναι πόλος έλξης για κάθε ρομαντική ψυχή κι ας κουβαλάει πόνο ή βάσανα αυτή του η μοναδικότητα.
Ο ένας, ο εκλεκτός, ο μοναδικός άντρας, που κάποια στιγμή βρίσκεται στο δρόμο μας και φέρνει τον ένα και παντοτινό φλογερό έρωτα. Φωτεινό παράδειγμα γυναίκες που έζησαν τέτοιους έρωτες και τις αναζητούμε συχνά στο παρελθόν, σε γνωστά ιστορικά πρόσωπα γυναικών που η ζωή τους μαγεύει, συγκινεί και θα συγκινεί.
Πολλές φορές κι εγώ σαν συγγραφέας, έχω μπει στην λογική του ρομαντισμού αναζητώντας ιστορίες με μοναδικότητα. Δεν υπάρχει μυθιστόρημα δίχως έρωτα, δίχως έλξη και πόθο, δίχως χτυποκάρδι και πόνο. Ο έρωτας είναι η ανάσα της ζωής. Αν δεν τον συναντήσουμε στην πραγματικότητα σε μια τέτοια ένταση, τότε ξυπνάει η ανάγκη να ζήσουμε κάτι όμορφο και σχεδόν ιδανικό μέσα από ένα μυθιστόρημα. Εκεί που ο ρομαντισμός και οι έρωτες παλαιάς κοπής πάντα θριαμβεύουν.”
