Πέρσι τέτοια εποχή, βγήκε στις αίθουσες η ταινία που σάρωσε και τα Όσκαρ αλλά και τις Χρυσές Σφαίρες.
Ένα χρόνο μετά, και ακούγοντας ακόμη το υπέροχο soundtrack της το οποίο δεν έχουμε βαρεθεί ούτε μια στιγμή, μοιραζόμαστε μαζί σας τρεις αλήθειες τις οποίες διδαχθήκαμε από το καλύτερο μιούζικαλ που έχουμε δει:
Το πρώτο είναι πως οι πραγματικά μεγάλοι έρωτες δεν είναι θέμα timing. Ένας αληθινός έρωτας επιβιώνει και από απόσταση, και μέσα στη δίνη της επιτυχίας και μέσα στην απελπισία της αποτυχίας. Αν δεν επιβιώσει, τότε δεν ήταν τόσο μεγάλος.
Το δεύτερο είναι ότι οι χαρακτήρες που είναι το ίδιο φιλόδοξοι, το ίδιο εκρηκτικοί και το ίδιο δυναμικοί ταιριάζουν εύκολα σε μια ερωτική σχέση αλλά επιβιώνουν δύσκολα μαζί. Κάποιος από τους δυο πρέπει να κάνει λίγο πίσω σε κάποιες στιγμές και αυτοί το μόνο που ξέρουν είναι να ανταγωνίζονται για το ποιός θα πάει πιο μπροστά.
Το τρίτο είναι πως υπάρχει αυτός ο ένας άνθρωπος στη ζωή όλων, που μπορεί να μην ήταν αυτός που μπορούσε να υπάρξει κοινό μέλλον, αλλά αποτέλεσε κίνητρο, έμπνευση και πεπρωμένο. Υπάρχει ο ένας ή η μία, που ερωτεύεσαι πολύ και θα τον αγαπάς για πάντα, αλλά δε μπορείτε να είστε μαζί γιατί είστε και οι δύο πολύ ίδιοι για να αντέξετε το δεύτερο εαυτό σας.
Πόλη των αστεριών, άραγε αυτά λάμπουν μόνο για μένα;
