Από τη Μαίρη Καλύμνου

Αν υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που ζουν καθημερινά τις πιο απίθανες ιστορίες, είναι σίγουρα οι αεροσυνοδοί. Εκτός από τα απαιτητικά ωράρια, τις δύσκολες συνθήκες εργασίας, την κούραση και το τζετ λαγκ, αντιμετωπίζουν καθημερινά απαιτητικούς, αγενείς ή απλά αστείους επιβάτες. Ένα φιλήσυχο και ευγενέστατο κατά τα άλλα άτομο με ένα μαγικό τρόπο μεταμορφώνεται μόλις πατήσει το πόδι του στο αεροπλάνο. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται πως η αλλαγή συμπεριφοράς συχνά οφείλεται στην ανησυχία ή στο φόβο για την πτήση, ωστόσο οι αεροσυνοδοί το αποδίδουν στην ανάγκη τους να επιδειχτούν, να επιβληθούν, να ξεχωρίσουν και πολλές φορές να ταλαιπωρήσουν το πλήρωμα.

Το επάγγελμα της αεροσυνοδού είχε πάντα μια δική του αίγλη. Δεν είναι μόνο τα ταξίδια που το κάνουν τόσο θελκτικό αλλά και η ίδια η φύση της δουλειάς, που μέσα από τις καλοσιδερωμένες στολές, τα ψηλά τακούνια και τους περιποιημένους κότσους εξάπτει τη φαντασία. Διεθνείς προορισμοί, υπέροχα ξενοδοχεία, πολυτελή εστιατόρια, ξεναγήσεις και βόλτες στις ομορφότερες πόλεις, καινούργιες γνωριμίες, αδιάκοπη επαφή με κόσμο, συναδελφικότητα, αναχωρήσεις και αφίξεις είναι μερικά από τα πλεονεκτήματα του επαγγέλματος.

Υπάρχει όμως και η μεταβλητή «επιβάτης» που καταφέρνει σχεδόν πάντα να επηρεάζει τη ροή και τις συνθήκες της πτήσης.

Όταν αναφέρω πως είμαι αεροσυνοδός, το πρώτο πράγμα που με ρωτάνε είναι αν έχω ζήσει κάτι περίεργο εκεί ψηλά και αν έχω κάποια αστεία ιστορία να μοιραστώ. Πολλές φορές απλά μοιράζομαι ιστορίες από επιβάτες, οι οποίοι λόγω άγχους (ή υπεροξυγόνωσης του εγκεφάλου) κάνουν τα πιο απίθανα πράγματα, από το να προσπαθήσουν να ανοίξουν τις πόρτες –πράγμα απλά αδύνατο να συμβεί στα 35.000 πόδια–, να φάνε το φαγητό του διπλανού τους όταν αυτός κοιμάται και φυσικά να έρθουν ακάλεστοι στο galley (o χώρος όπου δουλεύουν οι αεροσυνοδοί) προσπαθώντας να πιάσουν κουβέντα και να φύγουν με κάποιο νέο τηλέφωνο.

Χωρίς αμφιβολία, οι ιστορίες μιας αεροσυνοδού είναι μικρά διαμαντάκια, έτοιμα για συγγραφή βιβλίου. Αρκεί ένας και μόνο επιβάτης για να καταστρέψει ένα ολόκληρο sector, είτε πρόκειται για μια πτήση 30 λεπτών είτε 8 ωρών. Μόλις κλείσει η κουρτίνα του galley, εκεί κάπου στα 35.000 πόδια, μπορεί να συμβούν τα πιο απίστευτα περιστατικά.

Έντονα φλερτ, σεξουαλικά υπονοούμενα, ναρκωτικά στην τουαλέτα, ατίθασες συμπεριφορές, business cards πεταμένες πάνω στα καθίσματα, προτάσεις γάμου αλλά και ασκήσεις γιόγκα στο διάδρομο είναι μερικές από τις τρελές ιστορίες που έζησα και άκουσα τα τελευταία 10 χρόνια που πετάω.

«Ο 29C δικός μου και ο 15F της προϊσταμένης, τον είδε πρώτη»: καμιά φορά πριν την πτήση σκανάρουμε τους επιβάτες για να βρούμε τον ΙBF, τον InFlightBoyfriend, είναι το παιχνίδι μας

Τις περισσότερες φορές απλώς λείπει η κοινή λογική. Όπως στην περίπτωση της συναδέλφου Ε.Κ., η οποία σε πρωινή πτήση από Βιέννη, ελέγχοντας το ντουλάπι αποσκευών λίγο πριν την απογείωση, βρήκε μέσα ένα μωρό. Οι γονείς, ταξιδεύοντας πρώτη φορά, νόμιζαν πως εκεί έπρεπε να μπει. Ή στην πτήση της Τ.Κ. από Κανάρια Νησιά, όταν ένας επιβάτης της ζήτησε το μπουκαλάκι από το άρωμά της για ενθύμιο γιατί τον ξετρέλανε σε όλη την πτήση και μάλιστα καθόταν στο galley, τάχα ότι περίμενε στην ουρά για τουαλέτα, απλά για να μυρίζει το άρωμα πίσω από την κουρτίνα.

Όλα αυτά τα περιστατικά είναι πέρα για πέρα αληθινά και είναι ιστορίες που κάποιος σε ένα γραφείο στο έδαφος ίσως και να έβρισκε φυσιολογικές. Το να σε πλησιάσει κάποιος και να ζητήσει το τηλέφωνό σου στο εστιατόριο της εταιρίας είναι αρκετά διαφορετικό από το να εισβάλει ακάλεστος στο galley του αεροπλάνου, την ώρα που οι αεροσυνοδοί τρέχουν να προλάβουν το δεύτερο service φορτώνοντας και ξεφορτώνοντας trolleys. Κι όταν το κάνει, είτε θα περάσει απλά απαρατήρητος είτε θα αποτελέσει αφορμή για κουτσομπολιό.

Αμέτρητες ιστορίες φλερτ με τις αεροσυνοδούς να σκανάρουν το αεροπλάνο με το πρώτο hello, δίνοντας σήμα για τους αγαπημένους τους επιβάτες. «Ο 29C δικός μου και ο 15F της προϊσταμένης, τον είδε πρώτη». Είναι το παιχνίδι των αεροσυνοδών, βρίσκουμε τον ΙBF, τον InFlightBoyfriend, για να περάσει ευχάριστα η πτήση. Σχεδόν πάντα βέβαια τα φλερτ στον αέρα έχουν διάρκεια ζωής «take-off to landing», όπως συνηθίζουμε να λέμε στην αεροπορία. Επιβάτες που το πιθανότερο είναι να μην ξαναδείς ποτέ αλλά εκείνα τα 30 λεπτά για Θεσσαλονίκη γίνονται το power nap της ημέρας. Οι τυχερές αεροσυνοδοί και οι ακόμα πιο τυχεροί επιβάτες ίσως και να ξαναβρεθούν, εάν οι τελευταίοι το χειριστούν έξυπνα.

Η καλή μου φίλη P.G. από τη Σλοβενία γνώρισε τον άνδρα της ζωής της ένα μεσημέρι στην πτήση της για Βουδαπέστη. Εκείνος καθόταν στο διάδρομο και όταν της έδωσε πίσω το δίσκο του, της είχε γράψει πάνω στη χαρτοπετσέτα: «You had me at hello-Call me…» Είναι μαζί 5 χρόνια τώρα.

Από τη ζωή και το δίσκο μιας αεροσυνοδού περνούν χιλιάδες επιβάτες, οι μισοί από τους οποίους ενδιαφέρονται περισσότερο για το στιλό της (το οποίο δεν επιστρέφουν ποτέ) και οι άλλοι μισοί για το φαγητό της (το οποίο κάποιες φορές κλέβουν από το trolley μόλις εκείνη γυρίσει την πλάτη). Πριν από χρόνια, θυμάμαι επιβάτη που μπήκε στο galley την ώρα του service και μου άρπαξε το σάντουιτς που είχα αφημένο πάνω στο jumpseat. Όταν το έφαγε, επέστρε- ψε και μου έδωσε το άδειο περιτύλιγμα ως σκουπίδι. Όταν του είπα πως αυτό ήταν το πρωινό μου, απάντησε ότι δεν το φαντάστηκε και με ρώτησε αν έχουμε κι άλλα.

Στο αεροπλάνο ζεις και εξαιρετικά περίεργες στιγμές, όπως αυτή στην πτήση της Ε.Β. με μια επιβάτη να κάνει γιόγκα στο διάδρομο του αεροπλάνου μετά την απογείωση. Ή με επιβάτη που είχε την απαίτηση για «άλλο» πάγο γιατί αυτός που της έβαλα ήταν πολύ παγωμένος! Εκτός από την κοινή λογική, φαίνεται πως στο υψόμετρο εξαφανίζεται πολλές φορές και το στοιχείο της καθαριότητας. Σε μία από τις πτήσεις μου το 2007 μια κυρία μου έφερε στο σακουλάκι τον εμετό της τη στιγμή ακριβώς που ετοιμαζόμουν να βγάλω το φαγητό στους δίσκους. Πόδια λερωμένα να ακουμπούν στα παράθυρα, τουαλέτες σε άθλια κατάσταση, δίσκοι που τις περισσότερες φορές μοιάζουν με χωματερές αλλά και υπολείμματα φαγητού και σάλτσας στα καθίσματα μόλις τελειώσει η πτήση.

Διασχίζεις το διάδρομο με κάρτες διάφορων στελεχών εταιριών να κολλούν κάτω από τις γόβες σου και περιμένεις με αγωνία στην είσοδο του galley να μπει κάποιος διάσημος, να το πεις στις φίλες σου το βράδυ

Η Σ.Α. πετάει 8 χρόνια τώρα και η πιο δυνατή στιγμή της στον αέρα ήταν αυτή στην πτήση της για Βρυξέλλες, όταν βρήκε έναν επιβάτη νεκρό στην πίσω τουαλέτα του αεροπλάνου (λόγω ναρκωτικών). Η επόμενη αντίδρασή της, εξαιτίας του σοκ, ήταν να καθαρίζει και να ξανακαθαρίζει το galley μέχρι την προσγείωση. Υπάρχουν φυσικά και περιπτώσεις εγκύων οι οποίες ξεχνούν να ενημερώσουν για το προχωρημένο στάδιο της εγκυμοσύνης τους, με αποτέλεσμα οι αεροσυνοδοί να εκτελούν χρέη μαίας στον αέρα. Χρέη νοσοκόμας εκτέλεσε και η Μ.Κ. όταν σε πτήση της από Λονδίνο χρειάστηκε να φροντίσει έναν πρόσφατα εγχειρισμένο επιβάτη, ο οποίος μπήκε στην πτήση με πλαστογραφημένο χαρτί γιατρού και οι αεροσυνοδοί χρειάστηκε να παλέψουν για τη ζωή του όταν έπαθε ακατάσχετη αιμορραγία. Φυσικά προχώρησαν σε emergency landing.VERY IMPORTANT PASSENGERS

Υπάρχουν βέβαια και πολλά περιστατικά από τη δική μου καριέρα, κάποια ακραία, κάποια αστεία, κάποια πολύ συγκινητικά, τα οποία κρατάω σαν εμπειρίες ζωής. Ως αεροσυνοδός VIP τα τελευταία 8 χρόνια σχεδόν βρίσκομαι πάντα αντιμέτωπη με πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις επιβατών. Άνθρωποι άλλης οικονομικής τάξης, κάποιοι από τους οποίους είναι εξαιρετικά απλοί και καθόλου απαιτητικοί ενώ κάποιοι άλλοι αγγίζουν τα όρια της υπερβολής και της υπομονής.

Δεν θα ξεχάσω όταν το 2008 ένας επιβάτης γύρω στα 70 νοίκιασε το ιδιωτικό τζετ από Γερμανία για Αγγλία και κατά τη διάρκεια της πτήσης καθόταν στο πίσω μέρος της καμπίνας, χωρίς να θέλει να πιει ή να φάει κάτι. Μου ζήτησε απλά να καθήσω μαζί του γιατί ήθελε παρέα όσο έκλαιγε. Έκανε αυτό το ταξίδι πηγαίνοντας στην Αγγλία για να δει το γιο του που μόλις είχε ένα άσχημο ατύχημα και φεύγοντας έδωσε στο πλήρωμα ένα εξαιρετικά μεγάλο φιλοδώρημα γιατί μας ένιωσε δική του οικογένεια για 2 ώρες.

Οι πτήσεις σε εταιρίες VIP διαφέρουν κατά πολύ από αυτές των εμπορικών αερογραμμών. Οι επιβάτες παραμένουν το ίδιο περίεργοι πολλές φορές, ωστόσο τους αντιμετωπίζεις με διαφορετικό τρόπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πτήση μου το 2010 με ένα αεροπλάνο με 14 επιβάτες από τη Ρωσία, οι οποίοι ζήτησαν να πιουν 4 γύρους σφηνάκια βότκα πριν την απογείωση.

Οι πιλότοι δεν είχαν περιθώριο χρόνου, έπρεπε να απογειωθούμε και οι επιβάτες επέμεναν να πιουν. Είναι εκείνη η στιγμή που μια αεροσυνοδός πρέπει να ξεδιπλώσει όλη τη διπλωματική μαεστρία της ώστε να πείσει τους επιβάτες να σεβαστούν τους κανόνες, πάντα με ευγένεια και χαμόγελο. Τους έταξα έναν ακόμα γύρο μετά την απογείωση, το θεώρησαν εξαιρετικά αστείο (ωστόσο δεν ήταν και τόσο) κι έτσι απογειωθήκαμε. Η αλήθεια είναι πως ακολούθησαν πολλοί γύροι βότκας ως την προσγείωση.

Το να πετάς με celebrities και σταρ του Χόλιγουντ σου δίνει μεν την ευκαιρία να έρθεις πολύ κοντά με κάτι ονειρικό, ωστόσο θέλει πολύ μεγάλη προσοχή να μην περάσεις τη γραμμή που ορίζει το πού βρίσκεται η αεροσυνοδός και πού ο επιβάτης. Είναι δύο τόσο διαφορετικοί κόσμοι, ωστόσο πολλές φορές καταφέρνουν να ξεγελαστούν και οι δύο πλευρές.

Μια πρώην συνάδελφος, η G.S., ήταν στην πτήση από Παρίσι για Νέα Υόρκη όταν την ερωτεύτηκε ένας από τους επιβάτες στο ιδιωτικό αεροπλάνο. Πιστεύοντας ότι είναι ευκατάστατος, έμεινε έγκυος σε λιγότερο από δύο μήνες, παράτησε την καριέρα της και ο επιβάτης αποδείχτηκε πως ήταν ένας μακρινός φίλος της οικογένειας, καταχρεωμένος και μπλεγμένος με ναρκωτικά. Η G.S. τα έχασε όλα προσδοκώντας τα πάντα.

Τρία χρόνια πριν έφτασα κι εγώ κοντά σε κάτι ονειρικό, οργανώνοντας στον αέρα τα γενέθλια μιας μεγάλης σταρ του Χόλιγουντ την οποία θαυμάζω χρόνια τώρα. Ήταν ένα οικογενειακό secret party μ’ εμένα να ετοιμάζω τούρτες, τραγούδια και κάρτες λίγο πριν την απογείωση και λίγα λεπτά μετά να είμαι εκεί όταν έσβησε τα κεράκια της πάνω από την Ιταλία. Δεν γνώριζε τον προορισμό, είχαμε κλείσει τις οθόνες, ο κυβερνήτης δεν ανέφερε πού πάμε και εκείνη προσπαθούσε να καταλάβει κοιτώντας από το παράθυρο. Το να είμαι εκεί, το να οργανώνω και να είμαι μέρος όλου αυτού, υπήρξε μία από τις πιο ωραίες στιγμές στη δουλειά όλα αυτά τα χρόνια.

Στα ιδιωτικά αεροπλάνα γίνεσαι μέλος της οικογένειας, κρατώντας όμως πάντα τις τυπικές αποστάσεις. Αν υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο καμαρώνω σε αυτό το επάγγελμα και ένα πράγμα για το οποίο θαυμάζω τις αεροσυνοδούς γενικότερα είναι η ικανότητά τους να χειρίζονται τόσο πολλές, τόσο διαφορετικές καταστάσεις χαμογελώντας και με ευγένεια. Είναι ο βασικότερος κανόνας της δουλειάς μας. Τις εποχές που πετούσα σε αεροπλάνα με πληρώματα άνω των 6 ατόμων υπήρξα μάρτυρας της πιο αγενούς στιγμής μου στον αέρα. Επιβάτης που καθόταν δίπλα στην πόρτα στα φτερά αρνιόταν να δώσει την τσάντα του (κάτι το οποίο οφείλει να κάνει) λέγοντας πολύ ευγενικά πως έχει μέσα κάτι πολύτιμο και όταν η αεροσυνοδός-συνάδελφος τον πίεσε να τη βάλει πάνω, αυτός άρχισε να φωνάζει. Ακολούθησαν σκηνές από τις Τρελές σφαίρες στον αέρα, επιβάτης και αεροσυνοδός πιάστηκαν σχεδόν στα χέρια εκτοξεύοντας επίθετα ο ένας στον άλλο και το αποτέλεσμα ήταν να δώσει εντολή ο κυβερνήτης να βγάλουν τον επιβάτη έξω. Όσο για την αεροσυνοδό, ακολούθησαν πολλά reports από πλήρωμα και επιβάτες με συνέπεια να απολυθεί δύο μέρες μετά.

Όταν ξεκινάς σε αυτό το επάγγελμα ερωτεύεσαι την ιδέα, το όνειρο, δεν ξέρεις πώς θα είναι αλλά το αναζητάς. Ξεκινάς από χαμηλά, με κοντινές πτήσεις, σε όχι και τόσο καλούς προορισμούς, χωρίς διανυκτερεύσεις, με αγενείς επιβάτες που αγγίζουν δήθεν τυχαία τα πόδια σου όσο τους σερβίρεις light αναψυκτικά ή αρπάζουν με μανία τα ψωμάκια από το trolley, κάνοντάς σε να μη θέλεις να επιστρέψεις την επόμενη μέρα στην καμπίνα. Διασχίζεις το διάδρομο με κάρτες διάφορων στελεχών εταιριών να κολλούν κάτω από τις γόβες σου και περιμένεις με αγωνία στην είσοδο του galley να μπει κάποιος διάσημος, να το πεις στις φίλες σου το βράδυ. Τελειώνεις την πτήση σου και τα μαλλιά σου έχουν αυτήν τη χαρακτηριστική μυρωδιά «ντουλάπι αεροπλάνου», το καλσόν σου το έχεις αλλάξει ήδη δύο φορές γιατί πιάστηκε στο μπουφάν του επιβάτη στο 29C και τα μάτια σου έχουν στεγνώσει από την ξηρασία της καμπίνας.

Περνώντας όμως τη συρόμενη πόρτα των αφίξεων φορώντας ψηλοτάκουνα οφείλεις και πάλι να δείχνεις λαμπερή και φρέσκια και με το μακιγιάζ αναλλοίωτο. Και ξέρεις καλά πως για κάθε τέτοια δύσκολη ημέρα υπάρχουν κάτι χιλιάδες μίλια που σου αλλάζουν τη ζωή.

Για πάντα.

 

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below