«Γιατί είναι χειρότερο να πεθαίνει το παιδί σου παρά εσύ; Γιατί εσύ συνεχίζεις να ζεις». Η στιχομυθία του Frank McGuinness στο έργο του «Ευγένιος», που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Θέατρο Σημείο σε σκηνοθεσία Γιώργου Καραμίχου, αποτυπώνει σε λίγες λέξεις τις αβάστακτες διαστάσεις του πένθους του γονιού για το παιδί του. Ιδιαίτερα όταν ο θάνατος του παιδιού οφείλεται σε αυτοχειρία, οπότε προσθέτει στο γεγονός επιπλέον συναισθηματικά επίπεδα και «γιατί».
Αφετηρία για την αφήγηση γίνεται η συγκέντρωση της οικογένειας -του πατέρα, της μητέρας, των δύο εν ζωή παιδιών, γιου και κόρης- στο εξοχικό τους, κοντά στην αμμουδιά όπου ο Ευγένιος, το τρίτο παιδί, είχε βρεθεί νεκρός δύο χρόνια πριν. Σήμερα οι δικοί του μαζεύονται για να γιορτάσουν τα εικοστά πρώτα γενέθλιά του.
Η απουσία του στοιχειώνει κάθε λέξη και κάθε κίνησή τους. Χωρίς να βρίσκουν ησυχία, μετακινούνται διαρκώς στη σκηνή και μετακινούν τα λιγοστά έπιπλα του άχρονου και άτοπου σκηνικού – κουνιστές καρέκλες και πολυθρόνες. Το ανάγλυφο φόντο, που αναδεικνύεται από τις εναλλαγές του φωτισμού, μεταμορφώνεται ανάλογα με τη σκηνική δράση αλλά και τη διάθεση του θεατή, σε στοιχεία της φύσης ή μορφές πνευμάτων.
Το κείμενο του McGuinness αγγίζει βαθιά την πληγή αλλά με κάποιον τρόπο ο θεατής βγαίνει από την παράσταση ανακουφισμένος γιατί ο Ιρλανδός συγγραφέας την καθαρίζει με χειρουργική ακρίβεια βάζοντας τους ήρωές του να μιλήσουν για τα ανείπωτα, να τα χορέψουν, να τα τραγουδήσουν και τελικά να εξαγνιστούν.
Ο χαρακτήρας της εκκεντρικής ξαδέρφης, που προσέχει το εξοχικό τους και εμφανίζεται για να τους καλωσορίσει με ένα αναπάντεχο δώρο, προσθέτει όχι μόνο το comic relief αλλά και ένα σχεδόν μεταφυσικό στοιχείο, σε μια εποχή όπου απέναντι στις υπαρξιακές αγωνίες ο ορθολογισμός δεν μπορεί να γίνει αποκούμπι.
Η εκκεντρική ξαδέρφη είναι η «τρελή» και η «μάγισσα» του χωριού, που βρίσκεται σε απευθείας σύνδεση με τα πνεύματα και φαίνεται να έχει όλες τις απαντήσεις. Η ερμηνεία της Εύρης Σωφρονιάδου στην αρχή δείχνει στιλιζαρισμένη, αλλά υποστηρίζεται από τον χαρακτήρα, που σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, πιο γήινους ήρωες του έργου (Εβελίνα Αραπίδη, Βαγγέλης Ρόκκος, Μαρλέν Σαΐτη και Χάρης Ηλιάδης), είναι περισσότερο ένα σύμβολο ή ένα αρχέτυπο.
Από ένα τραγούδι που τραγουδάει προέρχεται και ο πρωτότυπος τίτλος του έργου, «There Came a Gypsy Riding», «Ένας τσιγγάνος ερχόταν καβάλα». Η πιστή μετάφρασή του στα ελληνικά θα ήταν σίγουρα μια πρόκληση, αλλά αποδίδει το ελεύθερο και αντισυμβατικό πνεύμα της ξαδέρφης που καταφέρνει να αναστατώσει συθέμελα την οικογένεια και, τελικά, να τη μετατοπίσει σε λίγο καλύτερη θέση από αυτή που ήταν πριν.
Info
Θέατρο Σημείο, Χαριλάου Τρικούπη 4, Καλλιθέα. Παραστάσεις: Παρασκευή 21.00, Σάββατο 21:00, Κυριακή 20.00. Διάρκεια: 90 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: 18 & 20 ευρώ. Προπώληση: www.more.com
Συντελεστές
Συγγραφέας: Frank McGuinness. Σκηνοθεσία-Μετάφραση-Διασκευή: Γιώργος Καραμίχος. Συνεργασία στη Δραματουργία: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου. Σχεδιασμός Φωτισμού: Βαγγέλης Δελιβασίλης. Σκηνικά/Video Art: Κώστας Γκαραμέτσης. Κουστούμια: Γιώργος Ελευθεριάδης. Πρωτότυπη Μουσική: Γιώργος Στεφανακίδης. Στίχοι: Γιώργος Καραμίχος, Γιώργος Στεφανακίδη. Κίνηση: Μαρία Τράκα. Βοηθός Σκηνοθέτης: Βιργινία Δρακοπούλου. Βοηθός Σκηνογράφος: Ελπίδα Δαλιάνη. Διεύθυνση παραγωγής: Λαμπρίνα Καραγιαννίδου. Επικοινωνία – Γραφείο Τύπου: Μαρία Τσολάκη. Social Media – Διαφήμιση: Renegade Media, Βασίλης Ζαρκαδούλας. Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ
Παίζουν οι ηθοποιοί
Ξαδέλφη Βαλεντίνη: Εύρη Σωφρονιάδου. Μαργαρίτα: Εβελίνα Αραπίδη. Λεό: Βαγγέλης Ρόκκος. Λουίζα: Μαρλέν Σαΐτη. Σίμος: Χάρης Ηλιάδης
