Μπορεί ο κινηματογράφος θα αποτελεί ένα μέσο απόδρασης από τις δυσκολίες της πραγματικότητας, μεταξύ άλλων, αλλά ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του, στις Κάννες, ξεκίνησε φέτος υπό τη σκιά των ζοφερών πολιτικών και διεθνών εξελίξεων, όπως σχολιάζει η Le Monde σε ένα νέο άρθρο της με τίτλο «Η τελετή έναρξης του 78ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών σημαδεύτηκε από την παγκόσμια ανησυχία».
Όπως σχολιάζει το εμβληματικό γαλλικό μέσο, μεταξύ άλλων: «Συνήθως με την αίγλη και τη λάμψη του καλύπτει το σκοτάδι των γεγονότων της επικαιρότητας. Αλλά φαίνεται ότι αυτή τη φορά το σκοτάδι επιμένει υπερβολικά, από τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Λωρίδα της Γάζας μέχρι τις επαναλαμβανόμενες επιθέσεις του Donald Trump στη νομιμότητα».
Η ίδια εφημερίδα προσθέτει ότι η τελετή έναρξης, στις 13 Μαΐου, είχε έναν μελαγχολικό τόνο, παρά τη χαρούμενη διάθεση της ταινίας που άνοιξε το φεστιβάλ, «Partir un jour», ένα μουσικό ρομάντζο της Amélie Bonnin με πρωταγωνιστές τους Juliette Armanet και Bastien Bouillon – με τον τελευταίο να απουσιάζει από το φεστιβάλ λόγω σκωληκοειδίτιδας.
Η Le Monde σχολιάζει ότι η τελετή έναρξης, στις 13 Μαΐου, είχε έναν μελαγχολικό τόνο, παρά τη χαρούμενη διάθεση της ταινίας που άνοιξε το φεστιβάλ, «Partir un jour», ένα μουσικό ρομάντζο της Amélie Bonnin με πρωταγωνιστές τους Juliette Armanet και Bastien Bouillon – με τον τελευταίο να απουσιάζει από το φεστιβάλ λόγω σκωληκοειδίτιδας.
Εστιάζει στην ομιλία που έδωσε ο Γάλλος ηθοποιός Laurent Lafitte, πρώην μέλος της Laurent Lafitte, ο οποίος ουσιαστικά επιχείρησε να τιμήσει τους συναδέλφους του που έχουν το θάρρος να μιλήσουν ανοιχτά, σε μια εποχή, υπό την κυριαρχία ηγετών όπως ο Donald Trump, που δεν ενθαρρύνει την ελευθερία έκφρασης: «Συχνά ένας ηθοποιός αυτοθυσιάζεται όταν επιλέξει να μιλήσει, σε μια εποχή όπου το κλίμα, η ισότητα, ο φεμινισμός, η κοινότητα LGBTQIA+, οι μετανάστες και ο ρατσισμός δεν είναι απλά κινηματογραφικά θέματα, αλλά λέξεις που απαγορεύει η κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη. […] Όταν είσαι ένας παντοδύναμος δισεκατομμυριούχος, πρέπει να διαθέσεις τις στρατιές σου για να σώσεις τον κόσμο αντί να χρησιμοποιείς ένα τσεκούρι για να κόβεις τα παγκόσμια προγράμματα υποστήριξης των πιο αδύναμων».
Ο ομιλητής, που καταχειροκροτήθηκε σε εκείνο το σημείο, πρόσθεσε: «Αν ζητάμε από τον κινηματογράφο μεγαλύτερη συμπερίληψη, εκπροσώπηση, ισότητα, είναι γιατί μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. [..] Συνάδελφοι, ας αγωνιστούμε να σταθούμε στο ύψος των χαρακτήρων μας».
