Μέχρι πριν από δύο χρόνια, η Marah Maher ήταν μια χαρούμενη, εξωστρεφής έφηβη που ετοιμαζόταν να αποφοιτήσει από το σχολείο και ονειρευόταν σπουδές στο πανεπιστήμιο. Απολάμβανε να πηγαίνει για ψώνια και να οργανώνει πάρτι έκπληξη στους φίλους της. Σήμερα, στα 18 της, άφησε τους αγαπημένους της πίσω στη Λωρίδα της Γάζας και ταξίδεψε στις ΗΠΑ, όπου πρέπει να μάθει από την αρχή πώς να περπατάει στα τεχνητά πόδια της.
Σύμφωνα με ένα άρθρο της Washington Post, ήταν 17 ετών όταν ξύπνησε σε νοσοκομείο στη Γάζα, αφού είχε περάσει πέντε μέρες σε κώμα, με ένα θραύσμα από οβίδα στον ώμο, ράμματα σε μια βαθιά πληγή στον λαιμό, μώλωπες και εκδορές σε ολόκληρο το πρόσωπο και τον κορμό της. Αλλά το πιο σημαντικό ήταν ότι δεν ένιωθε τίποτα κάτω από τους μηρούς της. «Γιατί δεν νιώθω τα πόδια μου;» ρώτησε την ξαδέρφη της, που ήταν μαζί της στο δωμάτιο, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε μόνη τα νέα όρια του σώματός της: «Είμαι ακρωτηριασμένη».
«Γιατί δεν νιώθω τα πόδια μου;» ρώτησε την ξαδέρφη της, που ήταν μαζί της στο δωμάτιο, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε μόνη τα νέα όρια του σώματός της: «Είμαι ακρωτηριασμένη».
Όπως έμαθε, είχε χάσει και τα δύο πόδια της μετά από βομβαρδισμό από ισραηλινά αεροσκάφη. Ωστόσο, η Marah υπήρξε «τυχερή» σε σχέση με άλλα παιδιά. Εκτός του ότι κατάφερε να επιβιώσει, μετά από πολλές προσπάθειες εξασφάλισε μαζί με τη μητέρα της ένα εισιτήριο για τις ΗΠΑ, όπου θα μπορέσει να συνεχίσει τις θεραπείες της και να αποκτήσει προσθετικά μέλη.
Αφού το Ισραήλ έκλεισε το πέρασμα της Ράφα στη Λωρίδα της Γάζας, τον Μάιο του 2024, ο αριθμός των παιδιών που καταφέρνουν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό για να έχουν καλύτερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχει μειωθεί από 300 σε μόλις 22 τον μήνα, σύμφωνα με αναφορές της UNICEF. Στο μεταξύ, η ανθρωπιστική οργάνωση OCHA των Ηνωμένων Εθνών μιλάει για «τον μεγαλύτερο αριθμό ακρωτηριασμένων παιδιών στη σύγχρονη ιστορία» στην περιοχή.
