Όπως πολλά δημοφιλή γυναικεία ρούχα και αξεσουάρ γεννήθηκαν από τις δικές μας αληθινές ανάγκες, είτε αισθητικές είτε πρακτικές, το ίδιο συνέβη και με το σουτιέν. Ήταν το 1913 όταν μια socialite της Νέας Υόρκης, η Mary Jacob, ανάπτυξε αυτή την εφεύρεση ως εναλλακτική στους άβολους και κάθε άλλο παρά διακριτικούς κορσέδες της εποχής.

Η Jacob είχε επιλέξει το φόρεμα για μια βραδινή έξοδό της αλλά οι κορσέδες της, με τους μεταλλικούς και άκαμπτους σκελετούς, διαγράφονταν κάτω από το ύφασμα. Σκέφτηκε λοιπόν να πάρει δύο μεταξωτά μαντίλια, τα οποία μαζί με την οικιακή βοηθό της έδεσε με μια ροζ κορδέλα, δημιουργώντας το πρώτο σουτιέν. Αμέσως, φίλες και συγγενείς της άρχισαν να της δίνουν παραγγελίες και σύντομα κατάλαβε ότι μπορούσε να εκμεταλλευτεί εμπορικά την πατέντα της, την οποία κατοχύρωσε στις 3 Νοεμβρίου 1914.

Η Jacob είχε επιλέξει το φόρεμα για μια βραδινή έξοδό της αλλά οι κορσέδες της, με τους μεταλλικούς και άκαμπτους σκελετούς, διαγράφονταν κάτω από το ύφασμα. Σκέφτηκε λοιπόν να πάρει δύο μεταξωτά μαντίλια, τα οποία μαζί με την οικιακή βοηθό της έδεσε με μια ροζ κορδέλα, δημιουργώντας το πρώτο σουτιέν.

Η ονομασία που έδωσε στο νέο αξεσουάρ; Backless Brassiere, όπου brassiere, μια παλιά γαλλική λέξη για το πάνω μέρος του χεριού. Έστησε ακόμα και τη δική της επιχείρηση, με την ονομασία Caresse Crosby, την οποία αργότερα πούλησε στη Warner Brothers Corset Company. Αμείφθηκε με 1.500 δολάρια, αλλά η αμερικανική εταιρεία μέσα στα επόμενα 30 χρόνια θα σημείωνε κέρδη της τάξεως των 15 εκατομμυρίων δολαρίων.

Να σημειώσουμε εδώ ότι στην πραγματικότητα είχε και προκάτοχο, τη Marie Tucek, η οποία είχε επινοήσει το πρώτο σουτιέν το 1893 (δύο κομμάτια υφάσματος-τσέπες για το στήθος, με τιράντες), αλλά η ιδέα της Tucek δεν είχε γνωρίσει διάδοση. Ίσως είχε να κάνει και με τη χρονική στιγμή. Το σουτιέν της Jacob όχι μόνο ήταν πιο ευκολοφόρετο αλλά, επιπλέον, ευνοήθηκε από τις συνθήκες που δημιούργησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος: ήδη από το 1917 οι αμερικανικές βιομηχανίες όπλων απεύθυναν έκκληση στις γυναίκες να σταματήσουν να αγοράζουν κορσέδες, ελλείψει μετάλλου. Αυτή η καμπάνια είχε ως αποτέλεσμα να εξοικονομηθούν περίπου 28.000 τόνοι μετάλλου, αρκετοί για τη κατασκευή δύο πολεμικών πλοίων.

Δείτε μια σχετική ανάρτηση:

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below