Μια ηθοποιός-χορεύτρια και μια μουσικός συναντιούνται στην ίδια σκηνή, αυτή του θεάτρου Πορεία, για να αφηγηθούν την πορεία της γυναίκας μετανάστριας, πρόσφυγα, αλλά και κάθε γυναίκας που έχει βιώσει τη βία και την απώλεια. Όταν τα λόγια σταματούν, έπειτα από κάθε τραυματική εμπειρία, τη δύναμη παίρνει το σώμα και βρίσκει τη δύναμή του, μέσα από τον χορό, την προσευχή και το τραγούδι.
Η Ειρήνη Φαναριώτη ενσαρκώνει την Μελίσσα και αφηγείται με το σώμα της το ταξίδι που διανύει από το βίωμα της απώλειας, τη συνειδητοποίησή της και την αντιμετώπισή της. Η αφήγηση περνά από πέντε στάδια: Το Μαράζωμα, την Πτώση, το Ρίζωμα, την Ανάπτυξη και την Άνθηση.
Η απώλεια βιώνεται ως μια βίαιη απομάκρυνση από οτιδήποτε οικείο: από ένα αγαπημένο πρόσωπο, από τον τόπο μας, την οικογένειά μας. Η πρωταρχική απώλεια που βιώνουμε όλοι είναι η αποκόλληση απ’ τη μήτρα της μητέρας μας.
Η Μελίσσα στη διάρκεια του ταξιδιού της αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνη και μαζί της την συνοδοιπορούν κι άλλες γυναίκες που βίωσαν την ίδια πορεία. Η προσωπική της ιστορία συναντά τις ιστορίες άλλων γυναικών, γίνεται ένα μαζί τους και μας μεταφέρει πολλά διαφορετικά βιώματα μέσα από την χοροθεατρική-μουσική παράσταση Heliotopia.
Στη σκηνή, εκτός από την πρωταγωνίστρια και την μουσικό Κατερίνα Πολέμη, προβάλλεται υλικό που οι συντελεστές συνέλεξαν μέσα από εργαστήρια αφήγησης, κίνησης και μουσικής με γυναίκες μετανάστριες και πρόσφυγες στην Αθήνα, σε συνεργασία με το Δίκτυο “Μέλισσα”.
“Κάποια πράγματα που είναι πολύ δεδομένα για μας, για αυτές τις γυναίκες δεν είναι. Όταν ήρθα σε επαφή μαζί τους το κατάλαβα πολύ βαθιά αυτό μέσα μου. Για αυτές, κάποια πράγματα δεν είναι δεδομένα όχι μόνο επειδή ίσως υπάρχει αυτή η εμπόλεμη κατάσταση στις χώρες τους αλλά γιατί υπάρχει και μία τελείως άλλη νοοτροπία για το τι σημαίνει γυναίκα και ποια είναι η θέση της εκεί. Αυτό ήταν το πιο σοκαριστικό” περιγράφει στο Marie Claire η Ειρήνη Φαναριώτη.
Το έργο, την σκηνοθεσία του οποίου υπογράφει η Κορίνα Κόκκαλη, κινείται ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, το ασυνείδητο και το συνειδητό. Η Heliotopia είναι μία σύνθεση των λέξεων ήλιος και τόπος. Είναι ο τόπος του ήλιου, του φωτός, πηγή ζωής και ζεστασιάς. Είναι όμως μια ουτοπία ή όντως υπάρχει; Μπορούμε να βρούμε την Heliotopia σε αυτή τη ζωή; Αν αφήσεις τον τόπο σου μπορείς να ριζώσεις σ’ έναν άλλον;
H Heliotopia ανεβαίνει για τέσσερις μόνο παραστάσεις: Δευτέρα 16, Τρίτη 17, Δευτέρα 23 και Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου. Eίναι αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών (18/12) και στις 16 μέρες Ακτιβισμού κατά της Βίας των Γυναικών (25/11-10/12) ενώ παρουσιάστηκε πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2019 στο Lahti Fringe Festival της Φινλανδίας, στo πλαίσιo του Νordic Fringe Festival.
Λίγα λόγια για το Δίκτυο “Μέλισσα”
Η Μέλισσα είναι ένα δίκτυο για μετανάστριες και πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα. Στόχος του είναι να ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ τους και να δημιουργήσει μια γέφυρα επικοινωνίας με την κοινωνία υποδοχής προωθώντας την ενδυνάμωση και την ενεργή συμμετοχή τους στην κοινωνία. Ιδρύθηκε πριν από πέντε χρόνια με την άμεση συμμετοχή μεταναστριών και έχει μέλη από 45 χώρες. Λειτουργεί σαν ένας κόμβος ή αλλιώς σαν μια ανοιχτή κυψέλη επικοινωνίας και δημιουργικότητας, όπου προσφέρονται μαθήματα, ψυχοκοινωνική υποστήριξη αλλά και ένα μεγάλο εύρος καλλιτεχνικών, δημιουργικών και κοινωνικών δράσεων. Το όνομά του αποτελεί ταυτόχρονα και ένα μήνυμα συνύπαρξης και κοινωνικής συνοχής, συμβολίζοντας τις γυναίκες που βρίσκονται εδώ από κάθε γωνιά του κόσμου, κουβαλώντας μαζί τους το ταλέντο και τις δεξιότητες, τις ιδέες και τα όνειρά τους.
