Ανάμεσα στους δεκάδες νεόκοπους όρους που μας έχει σερβίρει κατά καιρούς το TikTok, η λέξη «mid» είναι ίσως η πιο κατανοητή, ωστόσο το νόημά της είναι βαθιά προβληματικό.
Σύμφωνα με το Urban Dictionary, το μέρος όπου καταφεύγουν οι slang όροι για να μας κάνουν τη ζωή κάπως εύκολη (ενίοτε λίγο πριν ξεπεραστεί η μόδα τους και δεν τους χρειαστούμε ξανά ποτέ), mid σημαίνει αυτό που βρίσκεται κάτω του μετρίου, που έχει κακή ποιότητα. Συνήθως χρησιμοποιείται ως επίθετο για να προσβάλει κάποιον, χαρακτηρίζοντάς τον κάτι χειρότερο από «βασικό»: κακόγουστο. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν έχει τόσο αρνητική χροιά, ωστόσο αν παρακολουθήσει κανείς βίντεο στο Tik Tok μάλλον προσπαθούν να μας φέρουν με τρόπο ότι κάποιοι μας είπαν mid και να μην ανησυχούμε γι’ αυτό, πιθανότατα γιατί έτσι γεννηθήκαμε, τι να κάνουμε τώρα.
Ποιος άνθρωπος μπορεί λοιπόν να θεωρηθεί mid – πάντα με βάση αυτούς που προσέδωσαν αυτό το νόημα στη λέξη; Mid είναι όποιος δεν προσπαθεί στα σοβαρά να κάνει κάτι πιο ποιοτικό, πιο πρωτότυπο και ενδιαφέρον. Να πάει σε μία εξεζητημένη παράσταση στο θέατρο ή σε μία έκθεση τέχνης που δεν απευθύνεται «στον μέσο όρο» (ακόμα μία φράση με προβληματικό νόημα). Να δει κάτι διαφορετικό στην τηλεόραση από ό,τι π.χ. το Suits ή τα Φιλαράκια ή ακόμα και μία μεσημεριανή εκπομπή ποικίλης ύλης. Να μην πάει στο σινεμά να παρακολουθήσει την Barbie, αλλά να επιδιώκει να βλέπει μόνο «σοβαρές» ταινίες. Να μην τρώει σουβλάκια και πίτσες, αλλά να προτιμάει την νεπαλέζικη ή την ταϊλανδέζικη κουζίνα. Προφανώς και δεν έχουμε κανένα θέμα με αυτές τις κουζίνες, ίσα ίσα, μας αρέσουν πάρα πολύ, αλλά το θέμα είναι, αν για κάποιο λόγο δεν σου αρέσουν ή τέλος πάντων έχεις όρεξη για γύρο κοτόπουλο με σως και τηγανιτές πατάτες, να μην ψέγεσαι για αυτή την επιλογή σου.
Το ίδιο ισχύει και για το γούστο σου γενικότερα. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει ο κόσμος να χαρακτηρίζεται ως mid, κι αυτό να είναι νόρμα στα social media, στο πλαίσιο των οποίων ο ίδιος είναι ένα πρόσωπο προς αποφυγή ή – ακόμα χειρότερα – μία οντότητα πρόσφορη να την κοροϊδέψει όποιος νομίζει ότι θεωρεί ότι είναι πιο εξεζητημένος από εκείνον/η. Κοινώς, ποιο είναι το πρόβλημα του οποιουδήποτε αν ο απέναντί του θέλει να κάνει τις συγκεκριμένες επιλογές στην καθημερινότητά του;
Η αλήθεια είναι πως στον online κόσμο είναι πάρα πολύ εύκολο να γίνει κάποιος απρόκλητα επικριτικός, αλλά στην περίπτωση του «mid-ness» δεν μιλάμε μόνο για υποτιμητικό σχολιασμό των προτιμήσεων του άλλου ανθρώπου. Καταρχάς ποιος μπορεί να ορίσει τι είναι μέτριο, τι καλό και τι κακό; Πολλές φορές τα όριά τους συμφύρονται. Εξ ου και υπάρχουν εκεί έξω προϊόντα και υπηρεσίες που μπορεί να ανήκουν σε οποιαδήποτε από αυτές τις κατηγορίες ή να κινούνται στα όριά τους. Και κατά δεύτερον, τι τον ενδιαφέρει τον άλλο το τι κάνεις εσύ και αν σε θεωρεί κακόγουστο επειδή προτιμάς να μην έχεις υψηλά standard π.χ. στα βιβλία που διαβάζεις;
Κακόγουστο, mid, σαν να λέμε, είναι το να κατακρίνεις κάποιον επειδή θεωρείς τον εαυτό σου ανώτερο ή επειδή ψάχνεις να βρεις κάτι για να τον υποβιβάσεις.
Και το ζήτημα είναι πως, αν χαρακτηριστείς mid, ίσως σε ενοχλήσει πραγματικά, ακόμα κι αν στο είπε κάποιος άγνωστος στο Internet. Από πότε έγινε απαραίτητο να απολογείσαι για το γούστο σου και πώς ιδρύθηκε η σχετική αστυνομία που περιπολεί στα σπίτια κι αν σε πετύχει να βλέπεις για 400ή φορά τον Τιτανικό θα σου πει «ίου, εσύ έπρεπε να βλέπεις τουλάχιστον Παρατζάνοφ».
Μπορεί να βλέπω και να μη στο λέω. Μπορεί να μην ξέρω καν ποιος είναι. Μπορεί, κυρίως, να θέλω να περνάω καλά με βάση τα δικά μου κριτήρια και όχι τα δικά σου. Κι αυτό να σε πειράζει γιατί περιχαρακώνεσαι μόνος σου. Ενώ τουλάχιστον εμείς οι mid κάνουμε καλή παρέα μεταξύ μας.
