O Alex Michaelides προσπάθησε πολλά χρόνια να μπει στον μαγικό κόσμο του Ηollywood γράφοντας κινηματογραφικά σενάρια. Το όνειρό του όμως έγινε πραγματικότητα με έναν διαφορετικό τρόπο: όταν τα παράτησε και στράφηκε προς τη συγγραφή βιβλίων. Έκανε ντεμπούτο στη λογοτεχνία με το βιβλίο “Η σιωπηλή ασθενής“, που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Διόπτρα, καταφέρνοντας να φτάσει στην κορυφή των best sellers των New York Times αλλά και να κερδίσει τον τίτλο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου από τον Guardian. Το βιβλίο αυτό θα γίνει ταινία και μάλιστα την παραγωγή της θα αναλάβει η εταιρία του Brad Pitt.
Κάτι που μοιράστηκε μαζί μας με πολύ χαρά στην τελευταία του επίσκεψη στην Αθήνα. Δεν είναι όμως μόνο η επιτυχία του βιβλίου του στη χώρα μας που τον έφερε εδώ, αφού γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο, από Κύπριο πατέρα και Αγγλίδα μητέρα. Έφυγε για σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και έκτοτε ζει -κυρίως- στην Αγγλία.
Οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις τον αναγκάζουν συχνά να ταξιδεύει σε διάφορα μέρη του κόσμου. Στην τελευταία του στάση στην Αθήνα μίλησε στο Marie Claire για το βιβλίο, την κινηματογραφική του μεταφορά και τα επόμενα σχέδιά του.
Είσαι ενθουσιασμένος για τη συνεργασία σου με τον Brad Pitt;
Δεν τον έχω γνωρίσει ακόμα αλλά είμαι θαυμαστής του, προφανέστατα. Είμαι ενθουσιασμένος που η εταιρία του, Plan B θα αναλάβει την ταινία γιατί κάνουν σπουδαίες παραγωγές. Είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος που είναι παραγωγός ο Jeremy Kleiner που έχει δύο Όσκαρ για το Moonlight και το Twelve Years A Slave -είχε δηλώσει ότι ήθελε να κάνει κάτι πιο βαθύ από ένα απλό θρίλερ, κάτι που με κάνει πολύ χαρούμενο. Υπάρχει κι ένας απίστευτος σκηνοθέτης που εμπλέκεται αλλά δεν μπορώ να αποκαλύψω ακόμα ποιος είναι.
Ποιες τρεις ηθοποιούς θα ήθελες για τον πρωταγωνιστικό ρόλο;
Έγραψα το βιβλίο για την Rosamund Pike που είναι μία από τις πιο κοντινές μου φίλες από τότε που ήμουν 16. Δυστυχώς δεν θα μπορέσει να το κάνει. Η μόνη εναλλακτική που είχα ήταν η Amy Adams που επίσης δεν μπορεί οπότε μετά από αυτές τις δύο, δεν έχω ιδέα. Αν γυριζόταν δέκα χρόνια νωρίτερα θα ζητούσα από τον Uma Therman να παίξει την Alicia καθώς έχει την ένταση που χρειάζεται. Η ηθοποιός που θα το αναλάβει θα πρέπει να μπορεί να επικοινωνήσει πολλά χωρίς καν να μιλάει, είναι πολύ σημαντικό να έχει το χάρισμα. Αν γυριζόταν τη δεκαετία του 1940, μια σταρ όπως η Bette Davis ή η Joan Crawford θα ήταν ιδανική.
Πρόσφατα, δημοσίευσες στο Instagram μια φωτογραφία της Rooney Mara να κρατά το βιβλίο σου. Προσπαθείς κάτι να μας πεις;
(Γελάει.) Ό,τι ξέρεις ξέρω. Δεν πιστεύω ότι θα ταίριαζε όμως. Είναι τόσο στην τσίτα και άνετη, είναι κάτι που αγαπώ σε εκείνη
Εσύ εμπλέκεσαι με κάποιον τρόπο στην παραγωγή;
Με κάλεσαν αρχικά για να γράψω το σενάριο αλλά είμαστε και οι δύο πλευρές μακριά από αυτό. Από τη δική μου μεριά, γιατί δεν με ενδιαφέρει να ξαναγράψω την ιστορία για την οποία ξόδεψα 5 χρόνια για να την ολοκληρώσω. Από τη δική τους μεριά, θέλουν να έχουν την ελευθερία να το τροποποιήσουν και δεν θέλουν τον συγγραφέα στα πόδια τους. Είναι χαρά μου να το αλλάξουν όσο θέλουν. Είναι πιο σημαντικό για μένα να είναι μια σπουδαία ταινία παρά να είναι πιστό το σενάριο στο βιβλίο.
Είχες σαν όνειρο την κινηματογραφική μεταφορά ενός βιβλίου σου;
Φυσικά. Είναι ένα γλυκόπικρο συναίσθημα, το να έχω αυτή την ευκαιρία – έπειτα από τόσα χρόνια προσπάθειας να κάνω επιτυχία στο Hollywood. Τώρα που μου συμβαίνει έχω παρατήσει τα κινηματογραφικά σενάρια και γράφω μυθιστορήματα και είναι τουλάχιστον τραγική ειρωνεία. Κάλλιο αργά παρά ποτέ όμως!
Έχεις αρχίσει να συνηθίζεις την ιδέα ότι είσαι ένας από τους πιο ευπώλητους συγγραφείς;
Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου. Είναι υπέροχο να αγαπούν τόσοι πολλοί άνθρωποι το βιβλίο μου. Έψαχνα για λίγη επιβεβαίωση και κατέληξα να έχω αρκετή. Γνωρίζω όμως ότι σταδιακά όλο αυτό θα φύγει, ξέρω πόσο ευμετάβλητες είναι η επιτυχία και η δόξα. Το απολαμβάνω όσο διαρκεί και αν κάποια από τα επόμενα βιβλία μου είναι αποτυχία τουλάχιστον θα έχω ζήσει αυτή την εμπειρία. Είναι μαγική. Έχω υπογράψει συμβόλαιο για τρία ακόμα βιβλία κι μια τηλεοπτική σειρά κι αν όλα πάνε καλά ένα από αυτά θα πετύχει.
Πότε θα βγει το επόμενο βιβλίο σου;
Δουλεύω πάνω σε αυτό τώρα. Ελπίζω ότι θα τελειώσει σύντομα. Είναι και πάλι ένα μείγμα εγκλήματος, ελληνικής μυθολογίας και ψυχολογίας. Δεν ξέρω αν θα έχει επιτυχία αλλά το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό.
Το γράψιμο είναι το αγχολυτικό σου;
Είναι περισσότερο κάτι σαν θεραπεία. Και μία παρόρμηση. Γράφω και σκέφτομαι το γράψιμο όλη τη μέρα. Η δουλειά μου με ορίζει, κάτι που είναι κακό. Μία παραγωγός με τον οποίο συνεργάζομαι μου έδωσε μια φοβερή συμβουλή τις προάλλες, μου είπε ότι σε αυτό το στάδιο της καριέρας μου είναι σημαντικό να μεταλλάξω τον εαυτό μου από έναν δυστυχισμένο εργασιομανή σε έναν ευτυχισμένο εργασιομανή. Πράγμα που με έκανε να γελάσω. Συνεχίζω να το σκέφτομαι. Δεν μου είναι ξεκάθαρο το πώς ακριβώς θα το καταφέρω. Το να χαλαρώνω και να χαίρομαι λίγη από αυτή την επιτυχία είναι ένα κομμάτι αυτού, πιστεύω.
Τι συναισθήματα σου δημιουργεί το γεγονός ότι το βιβλίο σου είναι τόσο δημοφιλές στην Ελλάδα και την Κύπρο;
Είναι ένα πολύ ωραίο συναίσθημα. Ειδικά έχοντας την ελληνική κουλτούρα και κληρονομιά το κάνει ακόμα πιο σημαντικό για μένα. Είναι κομμάτι του ποιος είμαι. Και είναι σημαντικό να είμαι δημοφιλής στο κομμάτι του κόσμου από όπου κατάγομαι.
Πόσο συχνά επισκέπτεσαι την Κύπρο;
Δυστυχώς, όχι πολύ συχνά. Ταξιδεύω αρκετά για επαγγελματικούς λόγους αυτό το διάστημα και έχω να πάω ένα με δύο χρόνια. Ευτυχώς οι γονείς μου έρχονται στο Λονδίνο κάποιες φορές και τους βλέπω. Μου λείπουν όμως οι φίλοι μου στην Κύπρο, ο καιρός και το φαγητό!
Έχει σκεφτεί την μόνιμη επιστροφή σου στην Ελλάδα;
Έχει πλάκα που με ρωτάς γιατί το τελευταίο μου ταξίδι στην Αθήνα ήταν αποκάλυψη για μένα. Είχα ξεχάσει πόσο συναρπαστική, όμορφη και πολιτιστική πόλη είναι. Θα μπορούσα να δω τον εαυτό μου να ζει εκεί για λίγο. Είμαι παραπάνω ερημίτης από όσο χρειάζεται για να ζω σε ένα μέρος μόνιμα.
Τι χάρηκες περισσότερο στην τελευταία σου επίσκεψη;
Η ζεστασιά και η φιλικότητα της πόλης μου ζέστανε την καρδιά τόσο πολύ που, αν μου το επιτρέψει το πρόγραμμά μου, θα νοικιάσω ένα σπίτι για ένα μήνα και θα ζήσω στην Αθήνα, κάνοντας το σαν πείραμα. Θα μπορώ να κάνω εξάσκηση και στα ελληνικά μου πριν τα ξεχάσω εντελώς.
