Πού πάνε οι ιδέες που δεν πρόλαβαν να πάρουν οριστικό σχήμα; Οι ταινίες, οι ζωγραφικοί πίνακες, οι παρτιτούρες, τα θεατρικά έργα, τα βιβλία, τα ποιήματα που δεν ολοκληρώθηκαν; Και οι άνθρωποι που φεύγουν, πού πηγαίνουν; Τι γίνονται οι απολογισμοί που δεν έκλεισαν; Οι αποχαιρετισμοί που δεν έγιναν αγκαλιές; Μπορεί το ίχνος των απόντων να κατοικήσει το παρόν μας, ανοίγοντας ένα παράθυρο για να κοιτάξουμε στα μάτια το μέλλον;
Tα «Ανολοκλήρωτα Ποιήματα» («Poèmes Inachevés») είναι μια παράσταση – ποιητική σκηνική σύνθεση, σε σκηνοθεσία Μάρθας Μπουζιούρη και ερμηνεία Ελένης Δημοπούλου, που εμπνέεται από το ανολοκλήρωτο της καλλιτεχνικής δημιουργίας: από όλα εκείνα που μένουν σε εκκρεμότητα, κι όμως συνεχίζουν να τροφοδοτούν ως καύσιμη ύλη την τέχνη και την ίδια τη ζωή.
Μέσα από μια θραυσματική δραματουργία, οι λέξεις που άφησαν σε εκκρεμότητα οι μεγάλοι «ποιητές» – οι εικόνες, οι ήχοι, οι στίχοι, οι στοχασμοί – τρυπώνουν στις ρωγμές του σώματος της παράστασης και αναμετρώνται με την υπαρξιακή, καλλιτεχνική και πολιτική αγωνία της ζωής που φθείρεται, τελειώνει, ψηλαφώντας παράλληλα την παρηγορητική, ουμανιστική διάσταση της τέχνης.
«Πότε τελειώνει ένα έργο τέχνης; Ολοκληρώνεται ποτέ;» σημειώνει η σκηνοθέτρια και προσθέτει: «Αυτό το ερώτημα στάθηκε το δραματουργικό εκκρεμές της παράστασης – όχι ως θεωρητική αισθητική απορία, αλλά ως υπαρξιακός αναστοχασμός. Ο Picasso έλεγε πως μπορείς να αφήσεις στην άκρη έναν πίνακα και να υποσχεθείς στον εαυτό σου ότι δεν θα τον ξαναγγίξεις, όμως δεν μπορείς ποτέ να γράψεις τη λέξη τέλος. Το non-finito, το ημιτελές, το ατελείωτο, γίνεται αντιληπτό όχι ως έλλειψη ή αδυναμία ή αστοχία, αλλά ως τρόπος να υπάρχεις. Είναι μια δημιουργική και οντολογική επιλογή. Μια μορφή αντίστασης απέναντι στο τετελεσμένο, το οριστικό, το αμετάκλητο. Και ταυτόχρονα μια ερωτική επιστολή στην ανατροπή, το ελάττωμα, τη φθορά: σε ό,τι τελικά παραμένει ανοιχτό στις πιθανότητες, ελεύθερο, ανυπότακτο. Εκείνο που δεν τελείωσε συνεχίζει να ζει σαν ανεκπλήρωτη επιθυμία — όχι μελαγχολική, αλλά βαθιά ανθρώπινη».
Info
Θερινός Κινηματογράφος Μονής Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη, 24-25 Ιουλίου 2025, 21.00, Διάρκεια: 70’. Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος 2025 του θεσμού του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» και προσφέρεται δωρεάν από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η προκράτηση θέσης είναι υποχρεωτική (εδώ στα ελληνικά και εδώ στα αγγλικά)
Ταυτότητα παράστασης
Σύλληψη-Κείμενο-Δραματουργία-Σκηνοθεσία: Μάρθα Μπουζιούρη. Πρωτότυπη Μουσική – Live Sound Art: Άννα Στερεοπούλου. Σκηνικός χώρος – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα. Φωτισμοί: Δήμητρα Αλουτζανίδου. Φωτογραφίες-Video-Γραφιστική Επιμέλεια: Θοδωρής Πετρόπουλος. Δημιουργικός Παραγωγός-Σύμβουλος Δραματουργίας: Βασίλης Χρυσανθόπουλος. Παραγωγή: PLAYS2PLACE. Ερμηνεύει η Ελένη Δημοπούλου.
Το κείμενο της παράστασης περιέχει αποσπάσματα από/αναφορές σε ανολοκλήρωτα έργα των: Διονυσίου Σολωμού, Κ.Π. Καβάφη, Χρόνη Μίσσιου, Θόδωρου Αγγελόπουλου, Albert Camus, Wolfgang Amadeus Mozart, Franz Schubert και Michelangelo.
