Αν κάτι μας δίδαξε η πανδημία είναι το πόσο πολύ η ανθρώπινη φύση μας αποζητά τη σύνδεση. Όλοι αξίζουν συντροφικότητα. Σε μια συνοικία του Παρισιού, πραγματοποιείται ένα σχέδιο που βοηθά τους ανθρώπους να έρθουν κοντά και να γιορτάσουν την αίσθηση της κοινότητας. Στα νότια του κέντρου του Παρισιού, το 14ο διαμέρισμα διεξάγει ένα «πείραμα» σε όλη τη γειτονιά, το αυτοαποκαλούμενο “République des Hyper Voisins”, ή «Δημοκρατία των Σούπερ Γειτόνων». Η Δημοκρατία των Σούπερ Γειτόνων καταλαμβάνει μια έκταση του 14ου διαμερίσματος και καλύπτει περίπου 50 δρόμους και 15.000 κατοίκους.
Σύμφωνα με τον Guardian, το έργο ευελπιστεί να βελτιώσει τη σύγχρονη ζωή στην πόλη, η οποία μπορεί να είναι μοναχική, αγχώδης και να κυλά πάρα πολύ γρήγορα. «Τα στερεότυπα θέλουν τους Παριζιάνουα απότομους και αγενείς», εξομολογήθηκε ο Patrick Bernard, πρώην δημοσιογράφος, κάτοικος της περιοχής και εμπνευστής της «Δημοκρατίας των Σούπερ Γειτόνων».
«Αλλά η ζωή στην πόλη δεν χρειάζεται να είναι δυσάρεστη και ανώνυμη. Θέλουμε να δημιουργήσουμε την ατμόσφαιρα ενός χωριού σε έναν αστικό χώρο. Η συντροφικότητα δεν είναι απλώς ένα καλό συναίσθημα. Μπορεί να γίνει ένα ισχυρό πλεονέκτημα, ένας ουσιαστικός οικονομικός και κοινωνικός παράγοντας στην οικοδόμηση των αυριανών πόλεων», είπε.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Από το 2019, χρονιά κατά την οποία ξεκίνησε η όλη πρωτοβουλία, ο συγκεκριμένος δρόμος έχει γίνει ο τόπος εκατοντάδων μικρών εκδηλώσεων και συναντήσεων. Χιλιάδες άνθρωποι συναντιούνται για brunch, απεριτίφ, εξορμήσεις παιδικές δραστηριότητες και ομαδικές ασκήσεις. Γίνονται, επίσης, ανταλλαγές και πωλήσεις χειροποίητων προϊόντων, επισκευών ηλεκτρονικών ή μηχανολογικού εξοπλισμού ή ανταλλαγή συμβουλών για υπηρεσίες και καθημερινά προβλήματα.
Η πρωτοβουλία δείχνει πώς όλοι εξαρτόμαστε ο ένας από τον άλλο και αυτή η σύνδεση γίνεται ο παλμός μιας γειτονιάς που τη διατηρεί υγιή και γεμάτη ζωή. Η Anna Morozova,, κάτοικος της περιοχής, δήλωσε ότι το πρόγραμμα τη βοήθησε μετά το διαζύγιό της. «Ζω μόνη μου, αλλά αν χρειαστώ βοήθεια υπάρχει πάντα κάποιος».
«Υπάρχει μια θετική ενέργεια που μου δίνει αυτό το μέρος». Η 86χρονη κάτοικος Mireille Roberdeau ήταν πολύ ντροπαλή για να συναντήσει τους γείτονες πριν από τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, αλλά τώρα είναι ευγνώμων γι’ αυτή. «Ήμουν αρκετά ντροπαλή πριν. Δεν μιλούσα σε κανέναν. Έβλεπα τους ανθρώπους με κατσουφιασμένο βλέμμα. Αλλά τώρα ανυπομονώ να βγω έξω. Είναι καλό γιατί και ο γιατρός μού λέει ότι πρέπει να βγαίνω έξω».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η κοινωνιολόγος Camille Arnodin εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο οι «Υπερ-Γείτονες» έκαναν τη συνοικία τους πιο ανθεκτική και τις κοινωνικές συνδέσεις πιο στενές. «Οι κάτοικοι συναντιούνται πιο εύκολα μεταξύ τους και αισθάνονται λιγότερο κοινωνικά απομονωμένοι». Ο εμπνευστής τους ελπίζει ότι το έργο μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για άλλους. Επί του παρόντος συνεργάζεται με δύο πανεπιστήμια για τη δημιουργία και τη διατήρηση δικτύων Υπερ-Γειτόνων και σε άλλες συνοικίες.
