Με αφετηρία μια αληθινή οικογενειακή ιστορία και βλέμμα στραμμένο στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγάπη και την αποξένωση, η ταινία Σιωπηλή Αγάπη εξερευνά τη ζωή μιας κωφής γυναίκας που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στη μητρότητα, τον έρωτα και την ανάγκη της για αυτονομία.
Η Eva Libertad, με τη σκηνοθεσία της χτίζει έναν κόσμο όπου η επικοινωνία γίνεται μέσω βλεμμάτων, χειρονομιών και σιωπών, έναν κόσμο εμπνευσμένο από τις εμπειρίες της αδελφής της και πρωταγωνίστριας, Miriam Garlo, η οποία είναι κωφή. Δίπλα της, ο Alvaro Cervantes υποδύεται έναν άνδρα που αναμετριέται με τα όριά του καθώς προσπαθεί να στηρίξει την κωφή σύντροφό του και την οικογένεια που χτίζουν μαζί.
Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες, οι δύο δημιουργοί μας μιλούν για τη διαφορετικότητα, τα στερεότυπα, την οικογένεια και την ανάγκη για έναν κινηματογράφο που μας μαθαίνει να ακούμε ακόμα και εκείνα που καμιά φορά περνούν απαρατήρητα. Διαβάστε εδώ όσα μας είπε η σκηνοθέτιδα της ταινίας.
Ακολουθεί η κουβέντα μας με τον Alvaro Cervantes
Τι ήταν αυτό που σας τράβηξε περισσότερο στον Héctor; Τον είδατε ως έναν «ήρωα» ή απλώς έναν άνθρωπο που προσπαθεί για τη σχέση και την οικογένειά του;
Αυτό που με προσέλκυσε περισσότερο στον Héctor ήταν η ηρεμία του. Θεώρησα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι έφερνε γαλήνη και ηρεμία στην Ángela. Δεν τον βλέπω ως ήρωα, αλλά ως έναν άντρα που αγωνίζεται για τη σχέση και την οικογένειά του. Στη μυθοπλασία, είμαστε πιο συνηθισμένοι να βλέπουμε γυναικείους χαρακτήρες να κάνουν αυτό το ταξίδι για την αγάπη, και η Eva ήθελε να απεικονίσει έναν άλλο τύπο άντρα που επίσης υπάρχει.
Πώς προετοιμαστήκατε για να μπείτε σε μια σχέση όπου η επικοινωνία βασίζεται στη γλώσσα του σώματος και της σιωπής; Γνωρίζατε ήδη τη νοηματική γλώσσα;
Ποτέ δεν είχα τόσο πολύ χρόνο για να προετοιμάσω έναν χαρακτήρα, και σε αυτή την περίπτωση ο χρόνος ήταν ουσιαστικός. Άρχισα να μελετώ τη νοηματική γλώσσα έναν χρόνο πριν από τα γυρίσματα, επειδή ήθελα να επικοινωνώ πραγματικά, να ενσωματώσω πλήρως τη νοηματική γλώσσα στο σώμα μου και να μπορώ να αυτοσχεδιάζω αν χρειαστεί.
Ο χαρακτήρας σας φαίνεται να «παλεύει» ανάμεσα στην ανάγκη να προστατεύσει την οικογένειά του και στην ανάγκη να καταλάβει τη σύντρόφο του. Πώς δουλέψατε πάνω σ’ αυτή την αντίθεση;
Νομίζω ότι αυτή η πάλη εμφανίζεται πολύ σταδιακά και ο χαρακτήρας σχεδόν δεν συνειδητοποιεί ότι συμβαίνει, μέχρι που αρχίζει να μην καταλαβαίνει πραγματικά τι συμβαίνει στη σύντροφό του. Αλλά για να δουλέψουμε πάνω σε αυτό, πάντα υπενθυμίζαμε στον εαυτό μας την αγάπη που μοιράζονται. Δεν μπορούσε να χαθεί υπό καμία συνθήκη για να λειτουργήσει η ιστορία.
Είχατε στιγμές κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων που νιώσατε ευάλωτος, όπως ο χαρακτήρας σας;
Ναι, ειδικά στις σκηνές με την μεγαλύτερη Ona. Ιδιαίτερα στη σκηνή με τους φίλους του Héctor, όπου έπρεπε να φροντίσω το παιδί να μην κλάψει ενώ μετέφράζα σε πραγματικό χρόνο με τη νοηματική γλώσσα ό,τι έλεγαν οι φίλοι στην Ángela. Ήταν σαν να έκανα ζογκλερικά και μπορούσα να νιώσω την εξάντληση του χαρακτήρα.
Πώς ήταν η συνεργασία σας με την ηθοποιό που υποδύεται την Ángela, ειδικά στις σκηνές που βασίζονται περισσότερο στη σιωπή παρά στον διάλογο;
Η συνεργασία με τη Miriam Garlo ήταν πολύ εύκολη, γιατί είναι μια εξαιρετική ηθοποιός με τεράστια ευαισθησία. Μαζί με την Eva (σ.σ. τη σκηνοθέτιδα), είχαμε μιλήσει πολύ για τους χαρακτήρες και είχαμε μια πολύ σαφή κατανόηση της σχέσης τους και του πόσο εύκολα μπορούσαν να διαβάσουν ο ένας τον άλλον.
Ένα μεγάλο μέρος της ταινίας περιστρέφεται γύρω από την επικοινωνία ή την απουσία της. Πώς είναι να επικοινωνείς στο πλατό χωρίς λέξεις;
Η επικοινωνία με τη νοηματική γλώσσα σε αναγκάζει να είσαι πιο παρών, κάτι που οι ακούοντες άνθρωποι συχνά ξεχνούν. Οι ακούοντες άνθρωποι μπορούν να συμμετέχουν σε μια συζήτηση ενώ σκέφτονται κάτι άλλο, χωρίς να ακούνε πραγματικά τον άλλο. Παραδόξως, οι κωφοί ακούνε καλύτερα.
Άρχισα να μελετώ τη νοηματική γλώσσα έναν χρόνο πριν από τα γυρίσματα, επειδή ήθελα να επικοινωνώ πραγματικά, να ενσωματώσω πλήρως τη νοηματική γλώσσα στο σώμα μου και να μπορώ να αυτοσχεδιάζω αν χρειαστεί.
Ο Héctor είναι ένας άντρας που καλείται να αποδεχτεί ότι δεν μπορεί να «διορθώσει» τα πάντα. Πιστεύετε ότι αυτή είναι μια νέα εικόνα του σύγχρονου πατέρα;
Δεν νομίζω ότι η ταινία στοχεύει να εξερευνήσει την πατρότητα μέσω του Héctor, αλλά μάλλον το πώς η πατρότητα επηρεάζει το ζευγάρι και πώς μπορεί να οδηγήσει στην παραμέληση της σχέσης.
Πώς βλέπετε εσείς τον ρόλο του άνδρα μέσα στη γονεϊκότητα;
Νομίζω ότι ο ρόλος των ανδρών στην ανατροφή των παιδιών έχει εξελιχθεί θετικά τα τελευταία χρόνια χάρη στις προόδους του φεμινισμού. Δεν είμαι πατέρας, αλλά το βλέπω στους φίλους μου. Και νομίζω ότι είναι σημαντικό να υπάρχουν νέες πατρικές φιγούρες στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Αν έπρεπε να περιγράψετε την πατρότητα με μία λέξη μετά από αυτή την εμπειρία, ποια θα ήταν;
Ένα ταξίδι.
Θεωρείτε ότι η κοινωνία επιτρέπει στους άνδρες να δείχνουν ευαισθησία; Ή ακόμα πρέπει να «κρύβουν» τα συναισθήματά τους;
Πιστεύω ότι εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη πίεση να κρύβουν τα συναισθήματά τους. Αλλά νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουν πλέον ότι αυτό είναι παράλογο.
H νοηματική γλώσσα σε αναγκάζει να είσαι πιο παρών. Παραδόξως, οι κωφοί ακούνε καλύτερα.
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να κρατήσει ο θεατής σχετικά με την αγάπη, την επικοινωνία και τη διαφορετικότητα;
Περισσότερο από το να μεταδώσει ένα μήνυμα, η ταινία στοχεύει να ανοίξει τα μάτια των θεατών σε μια πραγματικότητα που είναι άγνωστη στους περισσότερους. Συνειδητοποιείς ότι ζούμε αγνοώντας και αδιαφορώντας για πολλές πραγματικότητες που δεν μας είναι οικείες.
Ποιο στοιχείο του Héctor κρατάτε μαζί σας ως άνθρωπος, μετά το τέλος των γυρισμάτων;
Την ταπεινότητα.
Αν η «σιωπή» είχε φωνή, τι νομίζετε ότι θα σας έλεγε;
Άκου με την καρδιά σου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η πλοκή της ταινίας:
Η Άντζελα, μια κωφή γυναίκα, περιμένει παιδί με τον σύντροφό της, τον Έκτορ. Η άφιξη του μωρού διαταράσσει τη σχέση τους, αναγκάζοντας την Άντζελα να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ανατροφής της κόρης της σε έναν κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος γι’ αυτήν.
Η ταινία θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες στις 4 Δεκεμβρίου, από τη Feelgood.
