Το λιτό σκηνικό -δύο βαρέλια, δύο άδειες κορνίζες κρεμασμένες στον τοίχο, μια σκάλα- που στήνεται για τις ανάγκες της θεατρικής παράστασης «Το τέλος του παιχνιδιού» δεν είναι αυτοσχεδιασμός της Contratiempo και του σκηνοθέτη Θωμά Θάνου αλλά αντικατοπτρίζει τον μινιμαλισμό του κειμένου του Σάμουελ Μπέκετ που η ομάδα ανεβάζει, έως τις 16 Ιουνίου, στη σκηνή του Θεάτρου 104.
Ο μινιμαλισμός απαλλάσσει ασφαλώς τους συντελεστές ενός έργου από την πρόκληση ενός πλούσιου από κάθε άποψη θεάματος, ενδεχομένως πολυμεσικού ώστε να αποδοθεί στο μέγιστο – στον αντίποδα, από το «Τέλος του παιχνιδιού» απουσιάζει ακόμα και η μουσική σύμφωνα με τη σκηνική οδηγία που είχε δώσει ο ίδιος ο Μπέκετ. Εδώ όμως προκύπτει ένα διαφορετικό στοίχημα: τα μέλη της ομάδας να γεμίσουν τον χρόνο και χώρο που απελευθερώνεται με θεμελιώδη σωματικά και λεκτικά μέσα. Σε αυτό, οι Contratiempo αποδεικνύονται δυνατοί παίκτες.
Στα ογδόντα λεπτά της παράστασης παρακολουθούμε τους τέσσερις χαρακτήρες του έργου, τον Χαμ, με τον υπηρέτη του, Κλοβ, και τους ηλικιωμένους γονείς του, Ναγκ και Νελ, απομονωμένους σε έναν εσωτερικό χώρο, ενώ ο έξω κόσμος όπως τον γνωρίζουμε έχει χαθεί, να παίρνουν σάρκα και οστά – και κινησιολογικά, ιδιαίτερα στον ρόλο του Κλοβ, όπου ο ηθοποιός Γιώργος Αντωνόπουλος αποδίδει, με τις μαγκωμένες κινήσεις και την επαναληπτικότητά τους τον δικό του εγκλωβισμό, όχι μόνο σε αυτό το δωμάτιο αλλά και στην υπηρεσία του Χαμ. Ενώ ο Χαμ (Σωτήρης Τσακομίδης) ό,τι στερείται σε περιθώριο κίνησης, από την καθήλωση του χαρακτήρα σε αναπηρικό αμαξίδιο, το κερδίζει από τη δύναμη της αφήγησης.
Ο μινιμαλισμός απαλλάσσει ασφαλώς τους συντελεστές ενός έργου από την πρόκληση ενός πλούσιου από κάθε άποψη θεάματος, ενδεχομένως πολυμεσικού ώστε να αποδοθεί στο μέγιστο – στον αντίποδα, από το «Τέλος του παιχνιδιού» απουσιάζει ακόμα και η μουσική σύμφωνα με τη σκηνική οδηγία που είχε δώσει ο ίδιος ο Μπέκετ.
Τι ακριβώς έχει συμβεί στους ήρωες του Μπέκετ; Ζουν, πράγματι, την καταστροφή του κόσμου ή είναι φυλακισμένοι στις πλάνες τους; Σε ποια εποχή και σε ποιον τόπο τοποθετούνται; Ο Ιρλανδός, νομπελίστας συγγραφέας του «Τέλους του παιχνιδιού» δεν επιδίωξε προφανώς να δώσει απαντήσεις, αλλά παραχώρησε τον μινιμαλισμό του σε καλλιτέχνες και θεατές σαν έναν καμβά για να σκιαγραφήσουν ελεύθερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Ο «πατέρας του Θεάτρου του Παραλόγου», όπως χαρακτηρίστηκε, ο θεατρικός λογοτέχνης που γαλουχήθηκε στον Μοντερνισμό του Μεσοπολέμου, έβαλε φωτιά στους κανόνες της αφήγησης, παραδίδοντας ένα τοπίο ωστόσο όχι έρημο αλλά πλούσιο σε δυνατότητες, που μας παρακινεί να βυθιστούμε στα βάθη του μυαλού μας και να αντιμετωπίσουμε υπαρξιακά ερωτήματα.
Οι σχέσεις με τους γονείς μας αλλά και κάθε είδους άνισες σχέσεις εξουσίας, η τρυφερότητα ως εργαλείο ελέγχου και αποκούμπι, οι φόβοι που μας κρατούν πίσω, η φιλανθρωπία ως προνόμιο των ισχυρών και ως επιβεβαίωση της δύναμής τους, η λαχτάρα μας να κρατηθούμε από ρανίδες ζωής όταν όλα μοιάζουν να έχουν χαθεί είναι μερικά μόνο από τα θέματα που ίσως διακρίνουμε, ίσως και όχι, σε αυτό το έργο που ζητά την προσήλωσή μας από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό αλλά τις επόμενες μέρες συνεχίζει να ζυμώνεται μέσα μας.
Info
Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Γκάζι (2 λεπτά από τον σταθμό Μετρό Κεραμεικός), έως Δευτέρα 16 Ιουνίου κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00. Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά, Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος 15€, Μειωμένο: 13€. Προπώληση εισιτηρίων: www.more.com
Συντελεστές
Συγγραφέας: Σάμουελ Μπέκετ. Μετάφραση: Κωστής Σκαλιόρας. Σκηνοθεσία/Επεξεργασία κειμένου: Θωμάς Θάνος. Σκηνικά/Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα. Κινησιολογία: Γαβριέλα Αντωνοπούλου. Φωτιστικός σχεδιασμός: Γιώργος Αντωνόπουλος. Βοηθός Σκηνοθέτη: Ανδρομάχη Μακρίδου. Φωτογραφίες/Trailer: Κωστής Λέπουρης. Γραφιστική Επιμέλεια: Δημήτρης Παγγές
Μακιγιάζ: Στέλλα Χατζοπούλου. Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη. Social Media: World of Gazjouro. Παραγωγή: Θεατρική Ομάδα Contratiempo. Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Νικόλας Αλεξίου, Γιώργος Αντωνόπουλος, Ανδρομάχη Μακρίδου, Σωτήρης Τσακομίδης
Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού
