Πόσο εύκολο είναι να αλλάξεις ρότα στη ζωή σου όταν όλα γύρω σου σε οδηγούν σε μια γνώριμη, “ασφαλή” πορεία; Η Μαρία Καβογιάννη είναι η ζωντανή απόδειξη πως ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα αρχή. Από τη σχολική αίθουσα στη θεατρική σκηνή, από την παιδαγωγική στη βαθιά ψυχική έκφραση της υποκριτικής, η διαδρομή της δεν υπήρξε ούτε εύκολη ούτε προβλέψιμη – αλλά ήταν πάντα ειλικρινής.
Σε μια αφοπλιστικά αληθινή συζήτηση, η αγαπημένη ηθοποιός μιλά στο vidcast του Μarie Claire Γυναίκες, για τις μεταμορφώσεις που φέρνουν οι ρόλοι, το σώμα που αλλάζει, τη γοητεία της ωριμότητας, την εμμηνόπαυση που δεν πρέπει να είναι ταμπού, αλλά και για την αλήθεια που υπερασπίζεται καθημερινά σε έναν χώρο γεμάτο προσδοκίες και εκτεθειμένες πλευρές. Η ίδια εμπνέει με την αυθεντικότητά της και αποδεικνύει πως η γυναικεία δύναμη δεν φωνάζει, αλλά ακτινοβολεί.
Η ταλαντούχα ηθοποιός περιγράφει με τρυφερότητα, χιούμορ και ειλικρίνεια για όλα όσα την έχουν διαμορφώσει: τις ανατροπές στη διαδρομή της, την απόφαση να αλλάξει πορεία από δασκάλα σε ηθοποιό, τις ηρωίδες που την λυτρώνουν, τη μητρότητα, την ωριμότητα και την αποδοχή. Μια συνέντευξη, που υπενθυμίζει πως οι πιο δυνατές αρχές ξεκινούν όταν σταματήσουμε να φοβόμαστε το άγνωστο και εμπιστευτούμε τη φωνή μέσα μας.
Ανάμεσα σε όλα, μιλά και για την ανάγκη να φροντίζουμε τον εαυτό μας με αγάπη και συνέπεια – όχι από ματαιοδοξία, αλλά από σεβασμό. Αναφέρεται στη σημασία της σωστής ενημέρωσης γύρω από την εμμηνόπαυση, την ψυχική και σωματική ισορροπία, και τον ρόλο που παίζει η καθημερινή περιποίηση, με τη Vichy να αποτελεί για εκείνη σταθερό σύμμαχο σε αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας και αποδοχής.
Πατήστε play για να ακούσετε τη συζήτηση με την απολαυστική Μαρία Καβογιάννη
Μας ακούτε και στο Spotify
(ηχητικό)
Διαβάστε ένα μέρος όσων συζητήθηκαν
«Δεν φοβάμαι πια να πω όχι»: Η ωριμότητα ως απελευθέρωση
Η ηλικία φέρνει πολλές απώλειες, αλλά και μεγάλες ελευθερίες – όπως έχεις ήδη πει. Εσύ, τι είναι αυτό που έχεις αφήσει πίσω συνειδητά, και τι είναι αυτό που έχεις κερδίσει με το πέρασμα των χρόνων;
Την ανάγκη να αρέσω σε όλους. Την ψευδαίσθηση ότι μπορώ να έχω τον απόλυτο έλεγχο. Τις προσκολλήσεις σε πράγματα και ανθρώπους που δεν χρειάζονται. Τον φόβο να πω «όχι». Πολλές απώλειες πονάνε, αλλά δημιουργούν μια πολύ μεγάλη ελευθερία.
Υπήρξα ένας άνθρωπος που δεν ήταν πολύ θαρραλέος. Ούτε ένιωθα ότι είχα μεγάλη δύναμη. Όχι ότι νιώθω τώρα κάτι τελείως διαφορετικό, αλλά με τα χρόνια μπορώ να υπερασπίζομαι τα «θέλω» μου πολύ περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, αυτό που θέλω –και πρεσβεύω– είναι κάτι λίγο σπάνιο. Και έτσι, πολλές φορές αναγκάζομαι να αρνούμαι πράγματα. Όμως αυτό δεν με φοβίζει πια καθόλου.
Τι είναι αυτό που θέλεις;
«Αυτό που θέλω είναι να διεκδικώ τα όνειρά μου, τις αξίες μου, και την ποιότητα που θεωρώ σημαντική. Αν αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχουν, δεν φοβάμαι πια να αρνηθώ. Δεν φοβάμαι να λέω και τη γνώμη μου – ενώ παλιότερα απλώς σιωπούσα.»
Πώς άλλαξε αυτό, πιστεύεις;
«Νομίζω πως είναι θέμα του χρόνου που πέρασε. Με βοήθησε πάρα πολύ το θέατρο. Η δουλειά αυτή είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας – σου δίνει θάρρος, σου δίνει δύναμη, σε βοηθά να αντιμετωπίζεις τα πράγματα πιο ουσιαστικά και πιο θαρραλέα.»
Με τα χρόνια μπορώ να υπερασπίζομαι τα «θέλω» μου πολύ περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, αυτό που θέλω –και πρεσβεύω– είναι κάτι λίγο σπάνιο. Και έτσι, πολλές φορές αναγκάζομαι να αρνούμαι πράγματα. Όμως αυτό δεν με φοβίζει πια καθόλου.
Η γνώση του σώματός μας είναι απελευθέρωση: Η Vichy μας υπενθυμίζει ότι η φροντίδα του εαυτού είναι η αρχή για όλα
«Κάθε γυναίκα περνά από στάδια: από την παιδική ηλικία φτάνουμε στην εφηβεία, ξεκινά η έμμηνος ρύση, εμφανίζονται όλες αυτές οι ορμονικές διαταραχές, και στη συνέχεια ερχόμαστε αντιμέτωπες με την εμμηνόπαυση. Όλο αυτό, όταν συνοδεύεται από ενημέρωση, είναι εξαιρετικά σημαντικό. Είναι απαραίτητο κάθε γυναίκα να γνωρίζει τις ορμονικές της μεταβολές, να τις αποδέχεται και να μπορεί να τις συζητά. Είναι ένα είδος απελευθέρωσης.»
Υπάρχει ακόμη ένα μικρό ταμπού – θα πω εγώ– αλλά το πλαίσιο που ανέφερες βοηθάει. Μας ενημερώνει, μας στηρίζει, και όντως οι εταιρείες έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά σε αυτό το κομμάτι.
«Έτσι είναι. Μπορώ, για παράδειγμα, να αναφέρω τη Vichy, με την οποία συνεργάζομαι χρόνια. Η Vichy είναι μια εταιρεία που προσφέρει την απαραίτητη στήριξη και φροντίδα σε όλα αυτά τα στάδια της ζωής μιας γυναίκας – και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Καθώς το σώμα και το δέρμα αλλάζουν με τα χρόνια, η δική μου περιποίηση έχει αποκτήσει ιδιαίτερο νόημα. Η συγκεκριμένη μάρκα δερμοκαλλυντικών προϊόντων με έχει βοηθήσει πολύ να ακούω τις ανάγκες του δέρματός μου, να το φροντίζω. Έχει γίνει για μένα κάτι σαν ιεροτελεστία: καθημερινά χρησιμοποιώ τις κρέμες που με κάνουν να νιώθω λαμπερή, όμορφη και έτοιμη – γεμάτη αυτοπεποίθηση.»
Η Vichy είναι μια εταιρεία που προσφέρει την απαραίτητη στήριξη και φροντίδα σε όλα αυτά τα στάδια της ζωής μιας γυναίκας – και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Η γυναικεία αλληλεγγύη σήμερα και στη σκηνή και στη ζωή: Νιώθω 30 χρονών επειδή συνδέομαι με νεότερες γυναίκες
Πιστεύεις ότι σήμερα υπάρχει περισσότερη αλληλεγγύη και λιγότερος ανταγωνισμός ανάμεσα στις γυναίκες; Πώς είναι τα πράγματα στον χώρο σου;
«Νομίζω πως ναι, ότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Εγώ, στον χώρο μου τουλάχιστον, και όλα αυτά τα χρόνια που ζω, νιώθω ότι οι γυναίκες φίλες μου είναι ουσιαστικά φίλες μου. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός – υπάρχει συναγωνισμός. Η μία βοηθάει την άλλη. Χαίρεται η μία με τη χαρά της άλλης. Κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Καμαρώνω τον φίλο μου, τον σέβομαι, τον αγαπώ. Επιδιώκω να συνεργάζομαι μαζί του. Γιατί αυτό είναι και το πιο σημαντικό στη δουλειά μας. Η δουλειά αυτή δεν έχει μοναξιά, έχει παρέα. Είναι σαν εκδρομή, είναι ένα ταξίδι. Και σε αυτό το ταξίδι θέλεις να έχεις ανθρώπους δικούς σου. Και γνωρίζεις και καινούριους ανθρώπους, αποκτάς νέους φίλους. Αυτό για μένα είναι ένα μεγάλο προνόμιο που μας προσφέρει αυτή η δουλειά. Θέλω να πω ότι οι γυναίκες θαυμάζουμε η μία την άλλη και αγαπιόμαστε.»
Έχεις καλές φίλες από τον χώρο; Ποιες είναι;
Να σου πω κάτι; Έχω τόσες φίλες… Πάρα πολλές. Και το πιο σημαντικό είναι ότι έχω και πολλές μικρές φίλες – νέες γυναίκες που είναι σχεδόν στην ηλικία της κόρης μου, αλλά είναι φίλες μου. Φυσικά και το πιστεύω αυτό. Νιώθω μεγάλη ανανέωση μέσα από αυτές τις σχέσεις, γιατί μπαίνω στα προβλήματα αυτής της ηλικίας, στα όνειρά της, και γίνονται και δικά μου. Έτσι, μέσα μου δεν νιώθω παραπάνω από τριάντα χρονών.»
Αν μπορούσες να δώσεις μια συμβουλή σε μια γυναίκα που σήμερα νιώθει πως θέλει να ξεκινήσει από την αρχή, αλλά φοβάται τι θα της έλεγες;
«Θα της έλεγα να ξεκινήσει. Να μη φοβάται. Ο φόβος δεν θα φύγει, αλλά είναι εκεί για να σου θυμίζει ότι κάτι σημαντικό έχεις να κάνεις. Και αυτό σημαίνει ότι είσαι ζωντανή ακόμα. Γιατί είναι μεγάλη ευλογία να έχεις στόχους και ελπίδες.
Οι γυναίκες έχουν τεράστια δύναμη. Αν δεις όλη την ιστορία της γυναίκας, θα καταλάβεις ότι για πολλά χρόνια θεωρούνταν «δεύτερο είδος» ανθρώπου. Κι όμως, με τον αγώνα της, με τη φωνή της, η γυναίκα έχει καταφέρει πάρα πολλά. Και είναι πολύ σημαντική. Έχουμε ακόμη αγώνα να δώσουμε. Μεγάλο αγώνα. Και δεν πρέπει να τα παρατάμε.»
Ο φόβος δεν θα φύγει, αλλά είναι εκεί για να σου θυμίζει ότι κάτι σημαντικό έχεις να κάνεις. Και αυτό σημαίνει ότι είσαι ζωντανή ακόμα.
