Πένθος για τον Francis Ford Coppola και τον κόσμο του κινηματογράφου, καθώς η σύζυγός του, Eleanor Coppola, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών, ήταν επίσης μια σημαντική κινηματογραφίστρια η ίδια.
Η φήμη της απογειώθηκε όταν γύρισε ένα ντοκιμαντέρ με την εξαντλητική προσπάθεια του συζύγου της να ολοκληρώσει την ταινία του «Αποκάλυψη Τώρα» (1979). Στο βραβευμένο έργο της «Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse» συγκέντρωσε όσο το δυνατόν περισσότερο υλικό από τα παρασκήνια μιας παραγωγής που τα γυρίσματά της κράτησαν 238 μέρες και συνοδεύτηκαν από άπειρα απρόοπτα – από το καρδιακό επεισόδιο που υπέστη ο πρωταγωνιστής της, Martin Sheen, μέχρι έναν τυφώνα που σχεδόν κατέστρεψε τα σκηνικά στις Φιλιππίνες. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, πέθανε και ένα μέλος του συνεργείου.
Συγκέντρωσε όσο το δυνατόν περισσότερο υλικό από τα παρασκήνια μιας παραγωγής που τα γυρίσματά της κράτησαν 238 μέρες και συνοδεύτηκαν από άπειρα απρόοπτα – από το καρδιακό επεισόδιο που υπέστη ο πρωταγωνιστής της, Martin Sheen, μέχρι έναν τυφώνα.
Σε μια συνέντευξη που είχε δώσει το 1991 στο CNN η Eleanor παραδεχόταν ότι «δεν είχε ιδέα» για το υλικό που θα συγκέντρωνε για το ντοκιμαντέρ της καθώς όλο αυτό είχε ξεκινήσει «στην προσπάθεια να κρατώ τον εαυτό μου απασχολημένο με κάτι γιατί περάσαμε εκεί όλο αυτό τον καιρό».
Το ζευγάρι γνωρίστηκε στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Coppola, την ταινία τρόμου «Dementia 13», το 1962. Απέκτησε τρία παιδιά, από τα οποία ο πρωτότοκος, Gian Carlo, σκοτώθηκε σε ηλικία 22 ετών σε δυστύχημα με σκάφος.
Μετά το ντοκιμαντέρ τής πήρε περίπου 25 χρόνια να σκηνοθετήσει την πρώτη της ταινία, «Paris Can Wait» (2016), με πρωταγωνίστρια την Diane Lane. Ήταν ήδη περίπου 80 ετών. «Μια μέρα στο πρωινό ο σύζυγός μου μού είπε, πρέπει να τη σκηνοθετήσεις. Με ξάφνιασε. Αλλά απάντησα, εντάξει, δεν έχω γράψει ποτέ στη ζωή μου σενάριο ούτε έχω σκηνοθετήσει, αλλά γιατί όχι;». Συνέχισε μάλιστα τη διαδρομή της στη σκηνοθεσία, με την ταινία «Love Is Love Is Love».
«Μια μέρα στο πρωινό ο σύζυγός μου μού είπε, πρέπει να τη σκηνοθετήσεις. Με ξάφνιασε. Αλλά απάντησα, εντάξει, δεν έχω γράψει ποτέ στη ζωή μου σενάριο ούτε έχω σκηνοθετήσει, αλλά γιατί όχι;».
Και τα δύο παιδιά τους εν ζωή, που είχαν μεγαλώσει στα σετ του πατέρα τους, ασχολήθηκαν με τον κινηματογράφο. Μάλιστα η Sofia Coppola κέρδισε Όσκαρ με την ταινία της «Χαμένοι στη μετάφραση» (2003), ενώ πρόσφατα σκηνοθέτησε τη βιογραφική ταινία, για τη ζωή της συντρόφου του Έλβις Πρίσλεϊ, «Priscilla».
Η περήφανη μητέρα της, μιλώντας για την εμπειρία της βράβευσης της Sofia με το χρυσό αγαλματίδιο, είχε πει: «Ήμουν βαθιά συγκινημένη, σε κάποιο βαθμό γιατί είναι γυναίκα. Σκέφτηκα ότι είναι πολύ συγκινητικό το γεγονός πως ό,τι κάνουν τα παιδιά αντικατοπτρίζουν την ανατροφή και τις ικανότητες των γονιών τους. Ήταν πολύ συγκινητική στιγμή. Δεδομένου μάλιστα ότι και ο Francis είχε κερδίσει ένα Όσκαρ στην ίδια ηλικία, στα 32 χρόνια του, ήταν ένας συγκινητικός κύκλος της ζωής».
