Τις τελευταίες μέρες ο κινηματογράφος έχει την τιμητική του, καθώς πέρα από τα BAFTA απονεμήθηκαν και τα Βραβεία της Ένωσης Κριτικών, δίνοντας και τα δύο μια πρόγευση των φετινών Όσκαρ. Ο θρίαμβος μιας γυναίκας σκηνοθέτιδας, της Jane Campion, για το φιλμ της, «The Power of the Dog», που απέσπασε τέσσερα βραβεία, μεταξύ αυτών και της Καλύτερης Ταινίας, αποτελεί, ελπίζουμε, σημείο των καιρών ότι κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει στη γυναικεία εκπροσώπηση στη μεγάλη, αλλά και στη μικρή, οθόνη.
Αυτό ήταν και το μήνυμα της ιστορίας της Halle Berry στα Βραβεία της Ένωσης Κριτικών, στην οποία απονεμήθηκε η διάκριση SeeHer Award, που προορίζεται για προσωπικότητες που επιδιώκουν τη ρεαλιστική απεικόνιση του γυναικείου φύλου, απαλλαγμένη από προκαταλήψεις και στερεότυπα, στη διαφήμιση και τα media.
Η 55χρονη ηθοποιός, που με το λόγο της έκανε ακόμα και τη Lady Gaga να δακρύσει, αναφέρθηκε αρχικά στην ταινία «Bruised» (2020), στην οποία όχι μόνο πρωταγωνίστησε αλλά έβαλε και τη σκηνοθετική σφραγίδα της, σχολιάζοντας πως το σενάριο αρχικά δεν είχε γραφτεί για κάποια «σαν κι εμένα», ωστόσο έφερε το ρόλο στα μέτρα της. «Η αφήγηση ιστοριών μπορεί να μας ευαισθητοποιήσει και να μας βοηθήσει να σκεφτούμε πέρα από τα όρια του εαυτού μας και τις ατομικές μας συνθήκες. Συνειδητοποίησα ότι χρειάζεται πραγματικά να αντιμετωπίσουμε ο ένας την πραγματικότητα του άλλου -όσο άβολα κι αν μας κάνει αυτό να αισθανόμαστε- για να σταματήσουμε να δείχνουμε με το δάχτυλό μας και να κατακρίνουμε, αλλά αντιθέτως να ανακαλύψουμε την ενσυναίσθηση.
«Συνειδητοποίησα ότι χρειάζεται πραγματικά να αντιμετωπίσουμε ο ένας την πραγματικότητα του άλλου -όσο άβολα κι αν μας κάνει αυτό να αισθανόμαστε- για να σταματήσουμε να δείχνουμε με το δάχτυλό μας και να κατακρίνουμε, αλλά αντιθέτως να ανακαλύψουμε την ενσυναίσθηση».
»Εδώ και τριάντα χρόνια, που είμαι στο χώρο, πίστευα ότι αν μπορούσα να παίξω το ρόλο ενός λευκού άντρα, θα νικούσα. Ξέρετε όμως γιατί αυτό δεν είχε αποτέλεσμα; Επειδή, βασικά, δεν είμαι λευκός άντρας. Έτσι, για να έχει αποτέλεσμα ένας τέτοιος ρόλος, θα έπρεπε να αλλάξει ριζικά. Θα έπρεπε να γραφτεί σύμφωνα με την πραγματικότητα της δικής μου διαδρομής, με όλη την ομορφιά και όλο τον πόνο της.
»Γι’ αυτό νιώθω τέτοια ευγνωμοσύνη που είμαι εδώ και ζω αυτή τη στιγμή στην οποία οι γυναίκες ξεχωρίζουμε και αφηγούμαστε τις δικές μας ιστορίες».
Όπως συνέχισε η ηθοποιός και σκηνοθέτιδα: «Θα χρησιμοποιήσουμε τη συναισθηματική ευφυΐα μας και θα αφηγηθούμε ιστορίες που δεν χωρούν σε καλούπια. Ή, μάλλον, θα αφηγηθούμε ιστορίες που θα μας παρουσιάζουν σε όλες τις διαστάσεις και με όλες τις αντιφάσεις μας. Γιατί έχουμε αυτοπεποίθηση και φόβο. Είμαστε ευάλωτες και δυνατές… Είμαστε τα πάντα και όλα αυτά μαζί ταυτόχρονα!
«Θα χρησιμοποιήσουμε τη συναισθηματική ευφυΐα μας και θα αφηγηθούμε ιστορίες που δεν χωρούν σε καλούπια. Ή, μάλλον, θα αφηγηθούμε ιστορίες που θα μας παρουσιάζουν σε όλες τις διαστάσεις και με όλες τις αντιφάσεις μας».
»Αν απαρνηθούμε την πολυπλοκότητά μας, τότε απαρνούμαστε την ανθρωπιά μας. Δεν θα είμαστε πάντα όμορφες, δεν θα είμαστε πάντα τέλειες, αλλά θα είμαστε πάντα ειλικρινείς και αληθινές – όσο άβολα κι αν σας κάνει αυτό να νιώθετε. Αυτές είναι οι ιστορίες που πρέπει να αγωνιστούμε να αφηγηθούμε, αυτές είναι οι ιστορίες που έχει ανάγκη να δει ο κόσμος. Έτσι, προς κάθε μικρό κορίτσι που αισθάνεται ότι δεν το ακούν και δεν το βλέπουν, αυτός είναι ο τρόπος μας να του πούμε: Σας αγαπάμε και σας καταλαβαίνουμε και σας αξίζουν όλα τα καλά του κόσμου».
Παρακολουθήστε την ομιλία της Halle Berry:
