Ο ηθοποιός Ray Liotta, γνωστός κυρίως από «Τα Καλά Παιδιά» του Σκορσέζε, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 67 ετών. Τουλάχιστον όμως τα τελευταία χρόνια του φαίνεται πως τα πέρασε ευτυχισμένος, στο πλευρό της συντρόφου του, Jacy Nittolo, την οποία είχε αποκαλέσει «η αγάπη της ζωής μου».
Το ζευγάρι συναντήθηκε για πρώτη φορά μέσω της κόρης που είχε αποκτήσει ο ηθοποιός με την πρώην σύζυγό του Michelle Grace, την 23χρονη σήμερα Karsen, και του γιου της Nittolo, που είναι περίπου στην ίδια ηλικία με την Karsen. Όπως είχε αποκαλύψει ο Liotta σε συνέντευξή του πριν από μερικούς μήνες, τα παιδιά τους γνωρίστηκαν σε ένα πάρτι. Εκεί, η Karsen πρότεινε στη Nittolo να βγει ραντεβού με τον μπαμπά της, αλλά στην αρχή εκείνη έδειχνε αρνητική να βγει με «οποιονδήποτε ηθοποιό».
Ο Liotta είχε προσθέσει στην ίδια συνέντευξη ότι όταν η Nittolo έμαθε το όνομά του μέσω της κόρης του, σχολίασε: «Για μισό λεπτό, αυτός δεν είναι 60-κάτι; Εγώ είμαι στα 40 μου». Για εκείνον, πάντως, το πιο τρομακτικό γεγονός ήταν ότι η Nittolo είχε και ένα παιδί 10 ετών. Τότε ο Liotta είχε σχολιάσει σχετικά: «Όταν είσαι 60 χρονών, το τελευταίο πράγμα που θέλεις είναι ένα 10χρονο. Ευτυχώς, αυτό το παιδί είναι πολύ κουλ!».
Τελικά, παρά τους δισταγμούς και από τις δύο πλευρές, ο Liotta και η Nittolo κατέληξαν μαζί και τον Δεκέμβριο του 2020 o Liotta είχε ανακοινώσει τον αρραβώνα τους μέσω του Instagram: «Οι χριστουγεννιάτικες ευχές βγαίνουν αληθινές. Ζήτησα από την αγάπη της ζωής μου να με παντρευτεί και, δόξα τω Θεώ, είπε ναι!».
«Οι χριστουγεννιάτικες ευχές βγαίνουν αληθινές. Ζήτησα από την αγάπη της ζωής μου να με παντρευτεί και, δόξα τω Θεώ, είπε ναι!».
Σε μια συνέντευξή του, το Νοέμβριο του 2021, έλεγε στο «People» ότι η απομόνωση της πανδημίας τούς έφερε πιο κοντά: «Ευτυχώς είχα γνωρίσει κάποια και ήρθαμε πιο κοντά, σε σημείο να αρραβωνιαστούμε. Έχω ακούσει ότι οι σχέσεις πολλών άλλων ανθρώπων δεν πήγαν καλά. Αλλά η Nittolo είναι, απλά, φανταστική».
Ο ηθοποιός είχε πολλή ανάγκη να ζήσει την οικογενειακή θαλπωρή, την οποία είχε στερηθεί στην παιδική ηλικία του. Ως μωρό, βρέθηκε σε ορφανοτροφείο, από όπου υιοθετήθηκε από τον πατέρα του, Alfred, έναν ιδιοκτήτη καταστήματος ανταλλακτικών αυτοκινήτων, και τη μαμά του, Mary: «Στην αρχή, δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ένας γονιός θα εγκατέλειπε ένα παιδί. Έτσι ήμουν σε υπερένταση, διαλυμένος. Αλλά όταν τελικά γνώρισα τη βιολογική μητέρα μου, μετά τα 40 μου, πλέον δεν ένιωθα τόσο θυμωμένος. Ήταν, απλά, ένα ακόμα ταξίδι. Μετά από χρόνια, καθώς μεγαλώνεις, βλέπεις τη μορφή των πραγμάτων. Σίγουρα έχω γίνει πιο υπομονετικός. Σήμερα νιώθω ευγνωμοσύνη για την υγεία μου. Και που γεννήθηκα. Και για τους γονείς μου που με υιοθέτησαν. Εννοώ ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είχα εξελιχθεί πολύ διαφορετικά».
