Οι ιστορικοί της μόδας εντοπίζουν την εξέλιξη του μαντιλιού ως must-have αντικείμενο περίπου πριν από 2.000 χρόνια. Τα πρώτα φουλάρια χρονολογούνται από την αρχαία Αίγυπτο, όπου θεωρούνταν σύμβολο κύρους που υποδήλωνε την ευγένεια. Μάλιστα η βασίλισσα Νεφερτίτη, μια πραγματική trendsetter της εποχής, πιστεύεται ότι φορούσε ένα υφαντό φουλάρι τυλιγμένο κάτω από ένα περίτεχνο κόσμημα για το κεφάλι. Πολλούς αιώνες μετά, λέγεται ότι ο Ναπολέων Bοναπάρτης, κατά την επιστροφή του από την Αίγυπτο, χάρισε στη σύζυγό του Iωσηφίνα μια πασμίνα. Παρόλο που εκείνη απόρησε αρχικά με το δώρο του, έφτασε στη συνέχεια να έχει συλλέξει πάνω από 400 μαντίλια μέσα σε τρία χρόνια.
Tα μαντίλια, κομμάτια υφάσματος με καθαρά πρακτική χρήση (για τον ιδρώτα ή την προστασία από τη σκόνη), γνώρισαν μια δεύτερη ζωή στα χέρια των σχεδιαστών που είδαν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα πολυτελή υφάσματα που προέρχονταν από περιοχές με πλούσια παράδοση, όπως η Ινδία. Το 1837 η βιομηχανία της μόδας αποδέχτηκε τα μαντίλια, αφού η βασίλισσα Βικτώρια έκανε δημοφιλή τα πανέμορφα μεταξωτά μαντίλια που φορούσε δεμένα στο λαιμό της σαν γραβάτα. Με την εμφάνιση του μεταξιού στη Δύση, οι μέθοδοι κατασκευής βελτιώθηκαν και πολλά brands άρχισαν να παράγουν αξεσουάρ από μετάξι. Το πολυκατάστημα «Liberty Of London» ξεκίνησε να κατασκευάζει λεπτεπίλεπτα μεταξωτά φουλάρια που έγιναν περιζήτητα μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα αισιόδοξα μοτίβα ήταν το απαραίτητο τονωτικό που χρειαζόταν η καθημερινότητα για να γυρίσει σελίδα από τη ζοφερή πραγματικότητα του πολέμου. Το 1937 ο γαλλικός οίκος μόδας Hermès άρχισε να εισάγει το ιδιαίτερα ανθεκτικό μετάξι από την Κίνα για να το υφάνει σε πολυτελή τετράγωνα μαντίλια (carré) με χειροποίητο τελείωμα στις άκρες. Ως μέσο προσωπικής έκφρασης, το μεταξωτό μαντίλι κατέκτησε τη μόδα ενώ χάρη στις Οντρεϊ Χέπμπορν και Γκρέις Κέλι, που φορούσαν τα φίνα σχέδια του οίκου σε ταινίες ή σε αποδράσεις στα Χάμπτονς και στο Μονακό, ο οίκος καθιερώθηκε ως η Νο1 επιλογή για φουλάρια. Ποιος, άραγε, θα περίμενε κάτι τέτοιο από έναν οίκο με παράδοση στις στολές για αμαζόνες;
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ήταν η πρώτη κυρία της χώρας Τζάκι Κένεντι που τους έδωσε μεγάλη σημασία επιλέγοντας να τα φορά συχνά και στα διπλωματικά ταξίδια. Τα μεταξωτά μαντίλια που διάλεγαν οι δυναμικές γυναίκες τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 έγιναν γρήγορα σύμβολα αίγλης, δύναμης και ανεξαρτησίας. «Οταν φοράω ένα μεταξωτό μαντίλι, νιώθω περισσότερο από ποτέ γυναίκα, μια όμορφη γυναίκα», έλεγε η Οντρεϊ Χέπμπορν. Και ενώ εκείνη προτιμούσε να τα φοράει γύρω από το λαιμό, η Μπριζίτ Μπαρντό τα μετέτρεπε σε κορδέλα, ενώ η Γκρέις Κέλι βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα όταν έδεσε ευρηματικά ένα φουλάρι Hermès σαν νάρθηκα γύρω από το χέρι της.
Ο συνδυασμός μαντίλι τυλιγμένο γύρω από τα μαλλιά και μεγάλα γυαλιά ηλίου, που υιοθετήθηκε τη δεκαετία του ’60, λειτούργησε ως «αόρατος μανδύας» για τις σταρ που προσπάθησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους. Τη δεκαετία του ’60 και του ’70 ροκ σταρ και χίπις φόρεσαν μαντίλια γύρω από το κεφάλι τους δίνοντάς τους επαναστατική χροιά.
Τις δεκαετίες που ακολούθησαν πολλοί οίκοι μόδας αποτύπωσαν το DNA τους σε μαντίλια. Ενα μαντίλι που κοστίζει αρκετά λιγότερο από το 1/5 της τιμής μιας καμπαρντίνας του οίκου Burberry φορέθηκε από εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο, που μπόρεσαν έτσι να κάνουν δικό τους το διάσημο ταρτάν καρό.
Η σχέση αγάπης των οίκων μόδας με τα φουλάρια παραμένει ζωντανή, όπως και η δική μας, είτε επιλέγουμε να τα φορέσουμε ως ζώνη, δεμένα ως τοπ ή γύρω από το λουράκι της τσάντας. Χάρη στη δυνατότητά τους να μεταμορφώνουν κάθε look, η θέση τους στην γκαρνταρόμπα κάθε γυναίκας παραμένει ξεχωριστή.
