Ήταν το 2012 όταν η Maria V. Alyokhina, δημιουργός και frontwoman της μουσικής και ακτιβιστικής μπάντας Pussy Riot βρέθηκε για πρώτη φορά στο στόχαστρο των ρωσικών αρχών, καθώς πρωτοστάτησε σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του Vladimir Putin.
Τότε, είχε καταδικαστεί σε δύο χρόνια φυλάκισης για «χουλιγκανισμό», γεγονός που δεν την απέτρεψε από το να συνεχίσει να αντιστέκεται κατά της ρωσικής κυβέρνησης, παρόλο που ακολούθησαν έξι ακόμα σύντομες περίοδοι φυλάκισής της, όλες με κατηγορίες που συνδέονταν με τον πολιτικό ακτιβισμό της.
Ενόψει της επόμενης σύλληψής της, ωστόσο, τον Απρίλιο, αποφάσισε ότι είχε έρθει ο καιρός να εγκαταλείψει, τουλάχιστον προσωρινά τη Ρωσία. Μεταμφιέστηκε μάλιστα σε υπάλληλο εταιρείας courier φαγητού προκειμένου να διαφύγει της προσοχής της αστυνομίας που παρακολουθούσε το διαμέρισμα της φίλης που τη φιλοξενούσε. Για να αποφύγει τον εντοπισμό της, άφησε πίσω το κινητό της.
Μεταμφιέστηκε σε υπάλληλο εταιρείας courier φαγητού προκειμένου να διαφύγει της προσοχής της αστυνομίας που παρακολουθούσε το διαμέρισμα της φίλης που τη φιλοξενούσε. Για να αποφύγει τον εντοπισμό της, άφησε πίσω το κινητό της.
Σύμφωνα με νέο ρεπορτάζ των New York Times, με τη βοήθεια φίλων κατάφερε να οδηγήσει μέχρι τα σύνορα με Λευκορωσία. Από εκεί, της πήρε μία εβδομάδα να διασχίσει τη χώρα με λεωφορείο για να βρεθεί στη Λιθουανία.
Η 33χρονη σήμερα Alyokhina έχει αφιερώσει τη ζωή της στον αγώνα για την ελευθερία έκφρασης και άλλα βασικά δικαιώματα. Μάλιστα το 2013 ίδρυσε και ένα ανεξάρτητο ειδησεογραφικό μέσο, το Mediazona, που εστίαζε στο έγκλημα και την τιμωρία στη Ρωσία. Έγραψε, ακόμα, την αυτοβιογραφία της, «Riot Days» και με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου πραγματοποίησε μια διεθνή περιοδεία με περφόρμανς, αν και στη Ρωσία ελάχιστοι χώροι δέχτηκαν να φιλοξενήσουν παραστάσεις της, εξαιτίας του φόβου για κυρώσεις.
Πλέον είναι μία από τους πολλούς Ρώσους που εγκατέλειψαν τη χώρα, μετά και το ξέσπασμα του πολέμου. Μαζί με άλλα μέλη των Pussy Riot αρχίζουν, από τις 12 Μαΐου, μια περιοδεία, με αφετηρία το Βερολίνο, για να συγκεντρώσουν χρήματα για την Ουκρανία.
Όπως λέει σήμερα στους «New York Times», η εισβολή άλλαξε τα πάντα, όχι μόνο για την ίδια αλλά για ολόκληρη τη χώρα της: «Πιστεύω ότι η Ρωσία δεν έχει πλέον δικαίωμα ύπαρξης. Ακόμα και στο παρελθόν, υπήρχαν ερωτήματα για το πώς παρέμενε ενωμένη, πάνω σε ποιες αξίες, και ποια θα ήταν η εξέλιξή της. Πλέον όμως δεν υφίστανται τέτοια ερωτήματα».
«Πιστεύω ότι η Ρωσία δεν έχει πλέον δικαίωμα ύπαρξης. Ακόμα και στο παρελθόν, υπήρχαν ερωτήματα για το πώς παρέμενε ενωμένη, πάνω σε ποιες αξίες, και ποια θα ήταν η εξέλιξή της. Πλέον όμως δεν υφίστανται τέτοια ερωτήματα»
Μαζί της βρίσκεται και η σύντροφός της, Lucy Shtein, η οποία αποφάσισε να φύγει από τη Ρωσία έναν μήνα νωρίτερα, όταν κάποιος έγραψε στην πόρτα του διαμερίσματός τους «προδότες».
Καθώς η Alyokhina είναι στη «μαύρη λίστα» των αρχών, δεν ήταν εύκολο να διασχίσει τα σύνορα για τη Λευκορωσία και το κατάφερε μόνο με τη βοήθεια ενός φίλου της καλλιτέχνη από την Ισλανδία, ο οποίος μεσολάβησε ώστε να της παρασχεθεί ένα ευρωπαϊκό έγγραφο που της έδινε τα ίδια δικαιώματα με τους Ευρωπαίους πολίτες.
Η ακτιβίστρια και καλλιτέχνιδα θα ήθελε κάποια στιγμή να επιστρέψει στην πατρίδα της, αλλά δεν ξέρει πώς και πότε, δεδομένου ότι αυτή την περίοδο ακόμα και οι πιο παθιασμένοι Ρώσοι ακτιβιστές, αν δεν βρίσκονται στη φυλακή, είναι σε αυτό-εξορία όπως εκείνη.
