Από τη Μάρα Θεοδωροπούλου
«Συγγνώμη, ελπίζω να μη σε ενοχλεί να τσιμπήσω κάτι, είμαι στο πόδι από το πρωί και δεν έχω προλάβει», μας λέει με όλη την ευγένεια του κόσμου η Ρέιτσελ Μπρόσναχαν από το διαμέρισμά της στη Νέα Υόρκη.
Ο σύζυγός της, ηθοποιός Τζέισον Ραλφ, μόλις έχει εμφανιστεί στο δωμάτιο όπου η βραβευμένη ηθοποιός μιλάει μέσω Zoom στο ελληνικό Marie Claire και της προσφέρει ένα μπολ με πρωινό. Η αλήθεια είναι ότι η 34χρονη σταρ, που λίγες ημέρες πριν από τη συνέντευξη είχε μόλις επιστρέψει από την επίδειξη μόδας Dior Cruise 2026 στη Ρώμη, διανύει μία από τις πιο γεμάτες περιόδους της ζωής της: έχοντας κάνει έναν μικρό γύρο του κόσμου για τις ανάγκες της περιπέτειας «Ο Ερασιτέχνης» με τον Ράμι Μάλεκ, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στους κινηματογράφους, ετοιμάζεται να επανασυστηθεί στο κοινό ως Λόις Λέιν στο απόλυτο μεγαθήριο της μέχρι τώρα καριέρας της, τη νέα ταινία «Superman» με τον ανερχόμενο Ντέιβιντ Κόρενσγουετ. Ταυτόχρονα, μόλις ανακοινώθηκε ότι θα πρωταγωνιστήσει στη δεύτερη σεζόν της αστυνομικής σειράς «Αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου» (Presumed Innocent), παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Τζέικ Τζίλενχαλ.
Όλα αυτά ενώ έχει ήδη γράψει δική της σελίδα στην τηλεοπτική ιστορία του 21ου αιώνα με την ερμηνεία της ως stand-up κωμικός που κομματιάζει τα στερεότυπα στο Μανχάταν των 50s και 60s στη «Θαυμαστή κυρία Μέιζελ» (The Marvelous Mrs. Maisel), που της χάρισε δύο Χρυσές Σφαίρες, ένα Emmy και παγκόσμια αναγνώριση. Η σειρά, από τη δημιουργό του επίσης κλασικού «Οικογένεια Γκίλμορ» (Gilmore Girls), Εϊμι Σέρμαν-Παλαντίνο, ολοκληρώθηκε το 2023 μετά από πέντε εκπληκτικές σεζόν και η Μπρόσναχαν ήξερε ότι ήθελε να κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό, όπως λέει, χωρίς να γνωρίζει ακριβώς τι (μέχρι να αποφασίσει, έπαιξε στο Μπρόντγουεϊ μαζί με τον Οσκαρ Αϊζακ σε ένα έργο που περιγράφει ως «το καλύτερο δώρο»).
Τώρα, καθώς ετοιμάζεται να κατακτήσει και τη μεγάλη οθόνη, μας αποκαλύπτει λεπτομέρειες για τη δική της μοντέρνα εκδοχή της εμβληματικής Λόις Λέιν, τον αποχαιρετισμό στο ρόλο που την καθόρισε και τη δική της εμπειρία ως γυναίκα με όραμα στο Χόλιγουντ.
Τι μπορείτε να μας πείτε για τη Λόις Λέιν σε αυτή τη νέα ταινία «Superman»;
Η Λόις σε αυτή την ταινία αντλεί έμπνευση απ’ όλες τις διαφορετικές εκδοχές της που υπήρξαν μέχρι τώρα. Στον πυρήνα της, είναι η ίδια Λόις που ξέρουμε και αγαπάμε από τα κόμικς. Αλλά σκεφτήκαμε πολύ τι θα σήμαινε, καθώς η ταινία διαδραματίζεται στο σήμερα, να ενσαρκώσεις κάποια που είναι βαθιά παθιασμένη και αφοσιωμένη στην έντυπη δημοσιογραφία. Με τι θα έμοιαζε; Πώς θα ακουγόταν; Πώς θα κινούνταν στον κόσμο; Τι θα την ενδιέφερε; Η Λόις είναι από τους χαρακτήρες που έχουν εξελιχθεί περισσότερο στην ιστορία των κόμικς. Διαφέρει από εκδοχή σε εκδοχή και παρουσιάζεται διαφορετικά σε κάθε γενιά. Ετσι θέλαμε να καταλάβουμε πώς θα ήταν εδώ.
Τι σημαίνει για εσάς να υποδύεστε τη Λόις Λέιν το 2025, αφού, όπως είπατε, υπήρξε τόσα πολλά πράγματα μέσα στις δεκαετίες, όπως δημοσιογράφος, σύντροφος, ανεξάρτητη δύναμη, ίνδαλμα. Ποια πτυχή της νιώθετε ότι είναι πιο επιτακτικό να εξερευνήσετε τώρα;
Ολες αυτές οι πτυχές είναι πάντα ένα κομμάτι της, αλλά κάποια στοιχεία έρχονται στο προσκήνιο ανάλογα με τον σκηνοθέτη ή τον σεναριογράφο. Εκτιμώ το γεγονός ότι ο Τζέιμς (σ.σ.: Γκαν) αγκάλιασε τη Λόις ως δημοσιογράφο. Τα δημοσιογραφικά της ένστικτα και η ακεραιότητά της είναι στο επίκεντρο της ταινίας. Ο Τζέιμς δίνει ίσο βάρος στη Λόις ως δημοσιογράφο και ως άνθρωπο που προσπαθεί να καταλάβει τη σχέση του με τον Κλαρκ. Είναι ωραίο να βλέπεις κάποιον τόσο ικανό και ανεξάρτητο και «υπεράνθρωπο» στο χώρο εργασίας του να γίνεται βαθιά ανθρώπινος μέσω της δύναμης της αγάπης. Είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Νομίζω πως αυτό φανερώνει την ανθρώπινη πλευρά και του Σούπερμαν και της Λόις.
Τι σας έκανε να διεκδικήσετε αυτό το ρόλο;
Μεγάλωσα αγαπώντας τις ταινίες «Superman» με τον Κρίστοφερ Ριβ και τη Μάργκο Κίντερ. Ο πατέρας μου μού τις έδειξε όταν ήμουν γύρω στα 12 και πάντα αγαπούσα τις ιστορίες φαντασίας και μαγείας. Ήμουν φανατική αναγνώστρια και με τραβούσε το είδος. Μου άρεσε που αυτή η νέα εποχή, όχι μόνο για τον Σούπερμαν αλλά και για την DC γενικά, καθοδηγείται από έναν σεναριογράφο-σκηνοθέτη, έναν δημιουργό που φορά πολλά καπέλα. Έχω εμπειρία και αγαπώ τη συνεργασία με δημιουργούς που γράφουν και σκηνοθετούν, ενθουσιάστηκα όταν άκουσα το όραμα του Τζέιμς και έπεσα στα ικανά του χέρια στην αρχή αυτής της νέας εποχής.
«Είναι η ίδια Λόις Λέιν που ξέρουμε και αγαπάμε από τα κόμικς. Αλλά καθώς η ταινία διαδραματίζεται στο σήμερα, σκεφτήκαμε τι θα σήμαινε να ενσαρκώσεις κάποια που είναι βαθιά παθιασμένη και αφοσιωμένη στην έντυπη δημοσιογραφία. Πώς θα κινούνταν στον κόσμο; Τι θα την ενδιέφερε; ».
Εχετε πει στο παρελθόν ότι σας ελκύουν γυναίκες με άποψη. Πώς αποτελεί για εσάς πρόκληση αυτή η εκδοχή της Λόις, συναισθηματικά ή ακόμα και πολιτικά;
Με ελκύουν γυναίκες που έχουν θέληση, με την έννοια ότι μέσα από κάθε έργο καλούνται να εξετάσουν τα όρια της δικής τους ανθρώπινης υπόστασης. Η Λόις είναι κάποια που έχει αντέξει στο χρόνο γιατί είναι παθιασμένος χαρακτήρας που κυριολεκτικά θα πάει μέχρι τα άκρα για όσα πιστεύει. Ήταν διασκεδαστικό να ζωντανέψω μια τέτοια φιγούρα. Είναι, επίσης, διασκεδαστικό να βλέπεις κάποια σαν αυτή να μπλέκει (κάτι που συμβαίνει συχνά) και να βασίζεται στα ένστικτά της (και κάποιες φορές στον Σούπερμαν) για να τα καταφέρει.
Υπάρχουν κωμικά στοιχεία στην ταινία και στο σενάριο;
Έχω εμπειρία στην κωμωδία, αλλά δεν την καταλαβαίνω πάντα. Για μένα, η κωμωδία γεννιέται από την αλήθεια. Όταν βάζεις χαρακτήρες μαζί που είναι μονομανείς ή πολύ σίγουροι για τη δική τους οπτική, ειδικά όταν διαφέρουν ριζικά, υπάρχει πάντα υλικό για χιούμορ. Στη σχέση της Λόις και του Κλαρκ μού αρέσει ότι πιστεύουν στα ίδια ιδανικά όπως η αλήθεια και η δικαιοσύνη, αλλά τα προσεγγίζουν τελείως διαφορετικά. Η Λόις τα βλέπει σφαιρικά, είναι δέκα βήματα μπροστά από τους άλλους κι αυτό την κάνει εξαιρετική στη δουλειά της, αλλά σημαίνει και ότι δυσκολεύεται να είναι παρούσα και δεν εμπιστεύεται εύκολα. Εκείνος, αντιθέτως, πιστεύει στην ανθρώπινη φύση, εμπιστεύεται εύκολα και βλέπει την ομορφιά σε όλα. Είναι παρών και φροντίζει να κάνει το σωστό. Όταν δύο τέτοιοι άνθρωποι συναντιούνται, υπάρχει χώρος για διαφωνίες και για χιούμορ.
Είστε πιο πολύ σαν εκείνη ή σαν εκείνον;
Είμαι περισσότερο σαν τη Λόις. Αυτή την περίοδο της ζωής μου επικεντρώνομαι στο να βρω τρόπους να είμαι παρούσα. Η φυσική μου τάση είναι να κοιτάζω μπροστά, αλλά υπάρχει μεγάλη αξία στο να νιώθεις τα δυο σου πόδια στο έδαφος, να παίρνεις μια ανάσα και να κοιτάς τι υπάρχει μπροστά σου.
Ηταν δύσκολο να αποχωριστείτε τη Μιτζ Μέιζελ; Τώρα που έχει περάσει λίγος καιρός, υπάρχει κάτι από εκείνη που παραμένει μέσα σας;
Φυσικά. Οι ρόλοι που παίζεις για πολλά χρόνια είναι σαν τατουάζ: μπορεί να ξεθωριάσουν με τον καιρό, αλλά πάντα είναι ένα κομμάτι σου, εκτός αν προσπαθήσεις πολύ και επώδυνα να τους αφαιρέσεις. Υπάρχουν ακόμα κομμάτια της Μιτζ που ζουν μέσα μου. Είμαι ευγνώμων που μπόρεσα να την ενσαρκώσω για τόσο καιρό. Είναι τολμηρή και ατρόμητη στη χρήση της φωνής της. Κυριολεκτικά χρησιμοποιώ διαφορετικά τη φωνή μου τώρα. Είμαι πιο σίγουρη απ’ ό,τι πριν. Μεγαλώσαμε μαζί, εγώ και η Μιτζ. Αλλά είμαι επίσης ευγνώμων για τον ύπνο… και που μπορώ να μιλάω με λίγο πιο αργό ρυθμό! Ηταν δύσκολο να αποχαιρετήσω αυτή την οικογένεια. Είχαμε τους ίδιους ανθρώπους στο συνεργείο για πέντε σεζόν. Θα είμαι για πάντα βαθιά συνδεδεμένη μαζί τους.
Είχατε άγχος για το επόμενο βήμα έπειτα από μια τόσο αξιόλογη σειρά που σίγουρα θα ανέβασε τον πήχη για οτιδήποτε μελλοντικό;
Δεν θα μπορούσα να αισθάνομαι πιο τυχερή που πήγαινα κάθε μέρα για δουλειά και με ενέπνεαν όλοι γύρω μου να γίνω καλύτερη. Μερικές φορές ένιωθα και φόβο, που σε αναγκάζει να ανεβάσεις το επίπεδο (σ.σ.: της δουλειάς σου). Κάθε ηθοποιός στη σειρά ήταν πιο ταλαντούχος από μένα, κι αυτό είναι καλό. Εύχομαι σε όλους να ζήσουν την εμπειρία τού να φοβούνται το ταλέντο των γύρω τους. Ο πήχης είναι πραγματικά ψηλά. Στάθηκα πολύ τυχερή ως νέα ηθοποιός να είμαι μέρος τόσο σπουδαίων πρότζεκτ για τόσο καιρό, όχι μόνο αυτού, αλλά και του «House of Cards», του «Ο κατάσκοπος του Ψυχρού Πολέμου» (The Courier), του «Dead for a Dollar». Ολα έθεταν διαρκώς πιο υψηλά στάνταρ. Εχω καλομάθει και πάντα ψάχνω πώς να ανεβάζω αυτό τον πήχη.
Συχνά οι γυναίκες που παίζουν σε κωμωδίες στο Χόλιγουντ πρέπει να είναι αστείες, αλλά και συναισθηματικά προσιτές. Νομίζετε ότι αυτό επηρεάζει το ποιες ιστορίες λέγονται και ποιοι τις λένε;
Παρότι υποδυόμουν για χρόνια μια γυναίκα στην κωμωδία, δεν ξέρω αν νιώθω αρκετά «γυναίκα της κωμωδίας» ώστε να μιλήσω ως αυθεντία. Επαιζα απλώς ένα ρόλο. Αλλά νομίζω ότι αυτό είναι πρόκληση γενικά για τις γυναίκες που βρίσκονται στο επίκεντρο. Λέμε τόσες πολλές ιστορίες για καθημερινούς άνδρες γιατί είναι γοητευτικοί. Βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα σε τέτοιες ιστορίες. Αλλά οι γυναίκες συχνά πρέπει να είναι εξαιρετικές για να γίνουν αποδεκτές ως πρωταγωνίστριες. Εμένα με ενδιαφέρουν ιστορίες για συνηθισμένες γυναίκες. Λάτρεψα την ταινία «Εδώ για σένα» (I’m Your Woman) γιατί αφορούσε μια απλή γυναίκα που βρέθηκε σε απίστευτες συνθήκες. Και ευχαριστώ το Amazon που μας εμπιστεύτηκε (σ.σ.: να πούμε την ιστορία). Υπάρχει πολύς χώρος για περισσότερες τέτοιες ιστορίες.
Εχετε στρατηγική για την καριέρα σας; Είχατε κάποιο σχέδιο όταν ξεκινούσατε;
Ό,τι σχέδιο και αν είχα όχι απλώς διαταράχθηκε, αλλά διαλύθηκε τελείως. Έμαθα νωρίς ότι τα καλύτερα σχέδια συχνά πάνε στράφι. Είναι χρήσιμο να σκέφτεσαι τι θέλεις και με ποιους θες να συνεργαστείς, αλλά επίσης έχει αξία να εκπλήσσεσαι. Οι ρόλοι που με όρισαν ως ηθοποιό ήταν ρόλοι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα παίξω. Κάποιοι πήραν ρίσκα για μένα που ούτε εγώ δεν θα έπαιρνα. Οι ηθοποιοί είναι αγγελιαφόροι. Μερικές φορές πρέπει να εμπιστευτείς τους σκηνοθέτες που βλέπουν κάτι σε σένα το οποίο εσύ δεν βλέπεις. Ολα αυτά για να πω ότι είναι ωραίο να σχεδιάζεις, αλλά τίποτα δεν πάει όπως το φαντάζεσαι. Αξίζει να βρίσκεις γαλήνη στο χάος και να προσεγγίζεις τη δουλειά και τον κόσμο με περιέργεια.
Μιλήσατε για πράγματα που σας εκπλήσσουν. Τι σας εξέπληξε, λοιπόν, περισσότερο όταν ξεκινήσατε την εταιρεία παραγωγής σας Scrap Paper Pictures; Υπήρξε κάτι για το οποίο κανείς δεν σας προειδοποίησε;
Με εξέπληξε πόσοι ηθοποιοί που έχουν εταιρείες παραγωγής δεν σηκώνουν οι ίδιοι το τηλέφωνο. Υπέθετα πως, αν το κάνεις, πρέπει να έχεις την άνεση να ζητάς πράγματα. Εμείς δεν εκπαιδευόμαστε στο να διεκδικούμε κάτι για τον εαυτό μας. Και ως παραγωγός, αυτό είναι το 80% της δουλειάς. Πολλές φορές το κάνεις για λογαριασμό άλλων. Με εξέπληξε, επίσης, το πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η φάση της ανάπτυξης: να αγαπήσεις μια ιστορία, να της αφιερωθείς για χρόνια και στο τέλος να μη γίνει ποτέ. Αλλά μου δίνει κουράγιο το να ακούω ιστορίες για πρότζεκτ που πήραν δέκα χρόνια για να γίνουν και μετά έγιναν σπουδαία. Ολα αυτά με κάνουν να σκέφτομαι διαφορετικά και την κριτική. Το να γίνει κάτι, οτιδήποτε, μοιάζει με θαύμα και πρέπει να το εκτιμούμε, ενώ παράλληλα να προσπαθούμε να το κάνουμε καλύτερο.
Έμαθα νωρίς ότι τα καλύτερα σχέδια συχνά πάνε στράφι. Είναι χρήσιμο να σκέφτεσαι τι θέλεις και με ποιους θες να συνεργαστείς, αλλά επίσης έχει αξία να εκπλήσσεσαι. Οι ρόλοι που με όρισαν ως ηθοποιό ήταν ρόλοι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα παίξω.
Αν δίνατε μια συμβουλή στο νεότερο εαυτό σας, ως γυναίκα σε αυτή τη βιομηχανία, τι θα της λέγατε και τι θα θέλατε να αγνοήσει;
Θα της έλεγα να επενδύσει στη Microsoft. (γέλια) Αλλά επίσης, να αναζητήσει μέντορες. Και να μη φοβάται να είναι μονόκερος. Όλοι λένε «να είσαι ο εαυτός σου», και μακάρι αυτό να ήταν αρκετό. Όμως, αξίζει να προσεγγίζεις τα πάντα ως μαθητής: να θες να μάθεις και να βελτιώνεσαι συνεχώς. Φοβόμουν πολύ να το ζητήσω αυτό όταν ήμουν πιο νέα. Και έτσι η διαδρομή φαινόταν συχνά μοναχική. Επίσης, υπάρχουν πολλοί που σε κάνουν να πιστέψεις ότι πρέπει να ταιριάξεις σε κάτι που ήδη υπάρχει, ότι υπάρχει μια προδιαγεγραμμένη διαδρομή προς την επιτυχία. Ωστόσο, όλοι αυτοί οι κανόνες είναι φτιαγμένοι για να παραβλέπονται. Και δεν είναι κακό να γίνεσαι πιο έξυπνη και να είσαι ο εαυτός σου.
Φωτογράφος: Sarah Krick
Η ταινία Superman θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους στις 10 Ιουλίου.
