Είναι μία από τις ερμηνεύτριες με τις πιο ζεστές και χαρακτηριστκές φωνές του ελληνικού ρεπερτορίου κι επιστρέφει μετά από καιρό, ανανεωμένη στη μουσική σκηνή. Η Ελένη Τσαλιγοπούλου, αφού πήρε χρόνο και δημιουργική απόσταση από τη νυχτερινή Αθήνα, ετοίμασε και κυκλοφόρησε το νέο της άλμπουμ, δοκίμασε τη θεατρική συνθήκη στην περσινή μεγάλη θεατρική επιτυχία «Λωξάντρα» και έπαιξε σε όλη την καλοκαιρινή Ελλάδα το πρόγραμμα που ετοίμασε ειδικά για εκείνη η Δήμητρα Γαλάνη, τώρα επιστρέφει με τη βαθιά χαρά και την ουσιαστική επιθυμία να συναντηθεί ξανά με τους φίλους της.
Να θυμηθεί μαζί τους και να τραγουδήσει γι’ αυτούς όπως μόνο εκείνη ξέρει, δηλαδή για τον καθένα ξεχωριστά και προσωπικά και ταυτόχρονα για όλους μαζί. Η Ελένη Τσαλιγοπούλου ξέρει να κάνει με έναν μαγικό τρόπο την εντελώς προσωπική σου στιγμή, παρέα. Και αυτή είναι η αφετηρία του φετινού «Άλμπουμ». Η νέα της παράσταση που θα ξεκινήσει μαζί με την καινούργια χρονιά, το Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2020 και για όλα τα Σάββατα του Ιανουαρίου, στον υπέροχο χώρο του «Πειραιώς 131», στο κέντρο της πόλης.
Λίγες μέρες πριν από την έναρξη των παραστάσεών της, μιλά στο marieclaire.gr για τα νέα δεδομένα στη ζωή της, την σύλληψη της ιδέας του Άλμπουμ, τον γιο της και τους νέους καλλιτέχνες που έχει ξεχωρίσει.
Ξεκίνησες από στα 22 σου από τη Νάουσα με μια βαλίτσα γεμάτη από όνειρα. Πόσα από αυτά έχουν πραγματοποιηθεί ως σήμερα;
Το πιο ουσιαστικό μου όνειρο, το πιο σημαντικό για μένα, ήταν να ασχοληθώ με τη μουσική. Να μπορέσω να ζήσω τη ζωή μου μέσα στη μουσική και με τη μουσική.
Αλήθεια σε τι φάση της ζωής σου σε πετυχαίνουμε;
Η αλήθεια είναι ότι διανύω μια φάση μοναδική, πολύ διαφορετική από τα υπόλοιπα χρόνια. Κι αυτό γιατί με αφορμή ένα πρόβλημα υγείας που με ταλαιπωρούσε τον τελευταίο χρόνο, έπρεπε να δώσω χρόνο και προτεραιότητα σε άλλα πράγματα και να πάρω μια μικρή απόσταση από τη μουσική, από τη δουλειά μου και τις ζωντανές εμφανίσεις. Για πρώτη φορά ασχολούμαι με έναν διαφορετικό τρόπο με τον εαυτό μου, κάνω γυμναστική, περπατάω στο βουνό, φροντίζω τη διατροφή μου, κάνω μαθήματα εκγύμνασης της φωνής μου, και σιγά σιγά ετοιμάζομαι για την επόμενη φάση που έρχεται με χαρά.
Σχετικά με αυτό το πρόβλημα υγείας… Πριν από λίγο καιρό είδαμε μια ανάρτησή σου που μιλούσες για το αίσιο τέλος μιας επέμβασης στο θυρεοειδή. Δεν μας έχεις συνηθίσει σε πιο προσωπικές αποκαλύψεις. Γιατί πιστεύεις πώς ένιωσες την ανάγκη να το κάνεις;
Ο λόγος που έγινε αυτή η ανάρτηση ήταν ότι το περασμένο διάστημα, με πείραξε πολύ που ο καθένας καταλάβαινε ότι ήθελε για εμένα, επηρεασμένος από gossip δημοσιεύματα, σχόλια για το αν φοράω γυαλιά και γιατί, σχόλια για τα κιλά μου, ανακύκλωση και αναδημοσιεύσεις. Ένιωσα ότι έπρεπε να μιλήσω εγώ για το πρόβλημα της υγείας μου, για τις αλλαγές που αυτό έχει φέρει στη ζωή και στην εικόνα μου, αλλά και για το αίσιο τέλος της επέμβασης. Δε θεωρώ ότι έκανα κάποια αποκάλυψη, απλώς αποφάσισα να επικοινωνήσω η ίδια ανοιχτά για το θέμα. Αυτό είχε μια ανταπόκριση άλλου τύπου από τον κόσμο κι ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους για το πραγματικό ενδιαφέρον που μου έδειξαν.
Στις 4/1 θα μπορούμε να σε απολαύσουμε στο Πειραιώς 131. Τι να περιμένουμε;
Μια σκέψη πάνω στην οποία βασίστηκε όλη η ιδέα της φετινής μας παράστασης, πώς συνδέουμε στιγμές της ζωής μας με κάποια τραγούδια, πώς μας θυμίζουν συγκεκριμένους ανθρώπους, εποχές, μέρη. Ένας από τους τρόπους που θυμόμαστε πράγματα από τη ζωή μας είναι μέσα από τα τραγούδια, με τον ίδιο τρόπο που συγκρατούν οι φωτογραφίες κάποιες στιγμές μας για να τις θυμόμαστε. Συνεργαστήκαμε με τον αγαπημένο μου Χρήστο Παπαμιχάλη, ξεκινώντας από μια δική του ιδέα γύρω από την οποία θα κινείται όλη η παράσταση, περνώντας μέσα από εικόνες και μουσικές επιλογές για να συνθέσουμε το δικό μας “Αλμπουμ”! Και είναι επιθυμία μας να εμπλέξουμε και τον κόσμο μέσα σε αυτό το παιχνίδι, ζητώντας να μας στείλουν τις δικές τους φωτογραφίες, ενθύμια από δικές τους στιγμές, τις φωτογραφίες τους με την παρέα τους, σε μια βόλτα, σε μια γιορτή. Βεβαίως όλο αυτό δε θα γινόταν χωρίς τη σταθερή μουσική μου παρέα, τους Bogaz musique, με τους οποίους μετά από τόσα χρόνια χαιρόμαστε να παίζουμε μαζί μουσική. Και φέτος θα είμαστε περισσότεροι, μιας και θα έχουμε μαζί μας έναν πολύ καλό νέο τραγουδιστή και δημιουργό, τον Γιάννη Παπαγεωργίου.
Απολαμβάνεις τις live εμφανίσεις σου το ίδιο, τόσα χρόνια μετά γεμάτα από εμπειρίες;
Τα τελευταία χρόνια ευχαριστιέμαι πολύ περισσότερο τα live γιατί νιώθω πιό χαλαρή. Η νεότητα κρύβει το άγχος να τα κάνεις όλα καλά, κρύβει και την ανάγκη για αποδοχή. Μου αρέσει να έρχομαι σε επαφή με τον κόσμο. Ο χρόνος μας δίνει την ευκαιρία να ξελαφρώνουμε από τα περιττά.
Ποιο άλμπουμ ή κομμάτι σου ξεχωρίζεις και γιατί;
Μπορώ να ξεχωρίσω το δίσκο “Κορίτσι και Γυναίκα” του Γιώργου Ανδρέου γιατί στην αρχή της πορείας μου κατέγραψε την εποχή του με μοναδικό τρόπο.
Καλύτερη συνεργασία ως σήμερα;
Συνεργασίες που μου έδωσαν μεγάλη φόρα και μεγάλη χαρά ήταν με το Γιώργο Νταλάρα, αλλά και με την Δήμητρα Γαλάνη, και με την Τάνια Τσανακλίδου. Όμως και κάθε συνάντηση με τους τραγουδοποιούς και καλλιτέχνες της γενιάς μου ήταν ιδιαίτερη: οι παραστάσεις με το Γιώργο Ανδρέου, με την Μελίνα Κανά, με το Γιάννη Κότσιρα, το Νίκο Πορτοκάλογλου και άλλους.
Έχεις μουσικά απωθημένα;
Πάντα υπάρχει ένα κρυφό όνειρο κι ο στόχος να πραγματοποιηθεί. Αυτό το διάστημα έχω ένα όνειρο: θα ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα σ’αυτό τον σπουδαίο συνθέτη, τον Απόστολο Καλδάρα, ο οποίος έχει επηρεάσει με καθοριστικό τρόπο την αγάπη μου για το λαϊκό τραγούδι.
Ποιον Έλληνα (ή Ελληνίδα) καλλιτέχνη της νέας γενιάς ξεχωρίζεις;
Θα ήθελα να μιλήσω για την πολύ νέα γενιά, κι όχι για τα παιδιά που έχουν καταφέρει να μπουν στη δισκογραφία, που τους ακούμε ήδη στο ραδιόφωνο, και έχουν ξεκινήσει μια δική τους πορεία. Αυτά τα νεότερα παιδιά έρχονται να μας δείξουν ότι υπάρχει ένας νέος τρόπος να επικοινωνούν τη δουλειά τους, να μας δείξουν ότι και χωρίς δισκογραφία το τραγούδι συνεχίζει να γράφεται και να υπάρχει και να μας αφορά.
Ξεχωρίζω τον πολύ καλό νέο τραγουδιστή και τραγουδοποιό Γιάννη Παπαγεωργίου, το οποίο έχω καλέσει να συμμετέχει στις παραστάσεις που ετοιμάζουμε με τη νέα χρονιά. Μου αρέσουν πολύ η Σεμέλη Παπαβασιλείου, η Νεφέλη Φασούλη και η Μαίρη Δούτση, στην οποία γράψαμε ένα τραγούδι πρόσφατα μαζί με τον Κώστα Λειβαδά. Επίσης πολύ ο Γιάννης Διονυσίου, που άκουσα στο δίσκο του Φώτη Σιώτα, όπως και η Ιουλία Καραπατάκη.
Σου λείπει κάτι από το παρελθόν σε σχέση με τη μουσική και υπάρχουν πράγματα που πιστεύεις πως δεν θα ξαναζήσουμε στο ελληνικό ρεπερτόριο;
Όποτε κοιτάω πίσω βλέπω τον εαυτό μου πολύ τρυφερά, όμως δεν συμφωνώ καθόλου με την παρελθοντολαγνεία. Πιστεύω ότι δε μας επιτρέπει να δούμε όλα τα ωραία πράγματα που συμβαίνουν καθημερινά. Ήδη γράφεται η ιστορία αυτής της εποχής.
Έχεις κάνει πραγματικές φιλίες μέσα από τον χώρο;
Βέβαια, πολύ καλές και δυνατές σχέσεις, που αντέχουν μέσα στα χρόνια. Είναι στη ζωή μου πολλοί καλλιτέχνες, μουσικοί, τραγουδοποιοί και συνθέτες, με τους οποίους μοιραζόμαστε, συζητάμε, τρώμε μαζί, πίνουμε ένα κρασί, έχουμε αληθινό διάλογο μεταξύ μας.
Από μικρός και ο γιος σου ασχολείται με τη μουσική. Και μπορεί να είναι διαφορετικά τ’ ακούσματα αλλά έχετε συνυπάρξει. Εκείνος στη μουσική κι εσύ στο τραγούδι. Πώς είναι;
Έχουμε την ευκαιρία πολύ συχνά να παίζουμε μαζί μουσική και έχουμε βρεθεί αρκετές φορές και επί σκηνής μαζί. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον για μένα, γιατί μπορούμε και μοιραζόμαστε τη μεγάλη μας αγάπη για τη μουσική.
Ποιο είναι το πιο διαφορετικό κομμάτι που έχεις ερμηνεύσει από αυτά του ρεπερτορίου σου;
Ο electronica ήχος των Micro, από τα Mad Secret Concerts, όπου πειράξανε υπέροχα κάποια σπουδαία ελληνικά τραγούδια.
Όσο μεγαλώνουμε θεωρείς ότι βρίσκουμε περισσότερο χρόνο για τους εαυτούς μας;
Εννοείται ότι με τα χρόνια βρίσκουμε ουσιαστικό χρόνο με τον εαυτό μας, κι αυτό είναι ανακουφιστικό. Μου δίνεται η ευκαιρία να ψαξω σε βάθος το σπουδαίο δώρο της ζωής, της αγάπης, της αισθητικής. Μόνο έτσι μπορεί να εξελιχθεί η ζωή άρα και η τέχνη.
Τι απολαμβάνεις περισσότερο στη ζωή;
Ένα καλό φαγητό, μια καλή παρέα, όλα όσα απολαμβάνουμε όλοι οι άνθρωποι. Αυτό και το ότι συνεχίζω να κάνω όνειρα!
