Έχει δεχτεί πολλές φορές ρατσιστικά σχόλια, ακόμα και για το χρώμα του δέρματός της, αλλά προτιμά να μην στέκεται σε αυτά. Ο λόγος που κάνει μουσική άλλωστε είναι για να μπορεί να μοιραστεί τις ιδέες και τα όνειρά της με όλο τον κόσμο. Η Michal Elia Kamal είναι η τραγουδίστρια και στιχουργός των Light in Babylon. Το πολυπολιτισμικό συγκρότημα έρχεται στην Ελλάδα -για πρώτη φορά στην Αθήνα- για να δώσει ένα ξεχωριστό live, την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, στο Κύτταρο. Αυτό που πρεσβέυουν είναι η διαφορετικότητα και αυτό που επιθυμούν για τους ίδιους αλλά και για κάθε άνθρωπο σε αυτό τον πλανήτη είναι η ελευθερία, η ειρήνη και το φως.

Η διαφορετικότητα άλλωστε είναι χαρακτηριστικό τους καθώς έχουν διαφορετικές ρίζες με αποτέλεσμα και η μουσική τους να είναι μια συχγώνευση διαφορετικών εθνοτήτων και πολιτισμών. H Michal Elia Kamal είναι Ισραηλινή με ιρανική καταγωγή, ο Metehan Çiftçi (σαντούρι) είναι Τούρκος, ο Julien Demarque (κιθάρα) είναι Γάλλος, ενώ πλέον έχουν πλαισιωθεί  επί σκηνής από τον Αμερικανό Stuart Dickson στα κρουστά και τον Ιρανό Payam Ghasemi στο μπάσο.

Τα τρία βασικά μέλη συναντήθηκαν το 2010 στην Κωνσταντινούπολη και ξεκίνησαν να παίζουν μαζί μουσική στους δρόμους μιας από τις πιο ζωντανές πόλεις παγκοσμίως. Στην παγκόσμια μουσική σκηνή έκαναν την εμφάνισή τους το 20112 με το πρώτο τους άλμπουμ “Life Sometimes Doesn’t Give You Space“.  Τέσσερα χρόνια μετά ακολούθησε το “Yeni Dunya” που στα τούρκικα σημαίνει – Νέος Κόσμος. Τι όμως έχει αλλάξει από τότε που τραγουδούσαν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης μέχρι σήμερα που η μουσική τους βρίσκεται σε κάποιες από τις μεγαλύτερες σκηνές της Ευρώπης;

“Τραγουδούσαμε στην Istiklal τα πρώτα χρόνια του συγκροτήματος. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι η Istiklal δεν είναι απλά ένας ακόμα δρόμος, δεν  μοιάζει με κανέναν άλλο δρόμο, είναι ένα ξεχωριστό μέρος από όπου περνούσαν άνθρωποι που αναζητούσαν κάτι. Κάτι να συμβεί, λίγη μουσική ή τέχνη. Ήταν ένα μέρος που κυριαρχούσε η διαφορετικότητα: διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές κουλτούρες, θρησκείες και απόψεις. Όλοι περνούσαν και ακούγοντας τη μουσική μας ένιωθαν κάτι. Η αντίδραση των ανθρώπων ήταν απίστευτη, ήθελαν να πλησιάσουν, έκλαιγαν ή χαμογελούσαν ή χόρευαν. Να βάζεις κάτι όπως η μουσική μας στη μέρα κάποιου, έτσι απλά, να ζεις χωρίς σύνορα, να δημιουργείς μια δυνατή επιρροή και να αγγίζεις βαθιά τους ακροατές μας έκανε, μαζί με αυτούς, να μαθαίνουμε κι εμείς πολλά. Πώς να καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους, πώς να τους δείχνουμε σεβασμό και πώς να είμαστε σεμνοί και ταπεινοί. Τώρα που έχουμε γίνε περισσότερο γνωστοί και παίζουμε σε όλων των ειδών της μεγάλες σκηνές, δεν ξεχνάμε όσα μάθαμε από την περίοδο που ήμασταν στην Istikal” λέει στο Μarie Claire η Michal Elia Kamal.

Και συνεχίζει: “Φυσικά, δεν παίζουμε πλέον στην Istikal ή σε κάποιο άλλο δρόμο. Το κάναμε για λίγο καιρό και μας έδωσε πολλά, γιατί από εκεί κάναμε το επόμενο βήμα. Όταν περνάμε σήμερα από εκεί τραβάμε την προσοχή των ανθρώπων που έρχονται να μας ζητήσουν να φωτογραφηθούμε μαζί τους -μας δίνει πάντα χαρά να τοςυ συναντάμε. Το να τραγουδήσουμε εκεί θα δημιουργούσε χαμό και γενικά έχουν αλλά αλλάξει πολλά από τότε που το κάναμε αλλά ελπίζουμε να είμαστε οι έμπνευση για τους νέους ανθρώπους και να συνεχιστεί η παράδοση του να πηγαίνουν εκεί και να μοιράζονται τη μουσική τους.”

Η μουσική σας αντικατοπτρίζει τον τρόπο που βλέπετε τον κόσμο; “Η μουσική μας αντικατοπτρίζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και την αλλαγή μας μέσα από τους ανθρώπους που γνωρίζουμε, αυτά που συμβαίνουν στη ζωή και τα όνειρά μας. Είμαστε, όπως πάντα υποστηρίζουμε, ονειροπόλοι. Έχουμε ακομα και τη δική μας εκδοχή του τραγουδιού “Imagine” του John Lennon. Στη μουσική μας υπάρχουν πολλά μηνύματα αλλά δεν λέμε στους ανθρώπους τι να κάνουν ή πώς να ζήσου. Μοιραζόμαστε τη δική μας ιστορία, τα δικά μας όνειρα και τα αφήνουμε να “ταξιδέψουν” ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους. Για παράδειγμα, εγώ είμαι από το ισραήλ και γράφω κυρίως στην εβραϊκή γλώσσα. Έχω ισραηλινό διαβατήριο οπότε υπάρχουν πολλές χώρες που δεν μου επιτρέπεται να πάω. Τυνησία, Μπαγλαντές, Ιραν, Λίβανος, Συρία, μαλεσία, Σαουδική Αραβία και πολλά ακόμα μέρη. Το σώμα μου δεν μπορεί να είναι εκεί αλλά η φωνή μου… Η φωνή που ταξιδεύει σε κάθε μέρος και οι άνθρωποι ακούν τη μουσική μας και μας γράφουν από πολλές χώρες που δεν μπορώ να επισκεφτώ. Μας γράφουν πόση δύναμη τους δίνουμε και ότι η μουσική μας του βοηθά να ξεπεράσουν τις δυσκολίες ή να κατανοήσουν πολλά πράγματα. Η μουσική μπορεί να ταξιδέψει, δεν έχει σύνορα.”

Νιώθετε ο ένας τον άλλο σαν οικογένεια πια; “Ασφαλώς. Το τρίο, ο Julien, o Metehan κι εγώ είμαστε ο πυρήνας τουσυγκροτήματος. Είμαστε μαζί από το 2010 και δεν ξέρω αν η λέξη “οικογένεια” είναι αρκετή για να περιγράψει το πώς νιώθω για αυτούς τους δύο άνδρες. Με τον Julien είμαστε παντρεμένοι και ο Metehan είναι ο αδερφός που ποτέ δεν είχα -αγαπώ σαν αδερφή μου και τη γυναίκα του. Αν δεν είχα τη στήριξή τους, ως μουσικός και ως γυναίκα, δεν θα μπορούσα να είμαι η τραγουδίστρια που είμαι σήμερα. Η οικογένεια είναι για να στηρίζει ο ένας τον άλλο και να αποδέχεται ο ένας τον άλλο όπως είναι αλλά και να συχγωρεί όταν κάποιος κάνει λάθοw και να πιστεύει ο ένας στον άλλο. Ίσως ακουστεί cliche αλλά σε αυτό το μουσικό και συναισθηματικό ταξίδι, ο λόγος που δεν τα παρατήσαμε και δεν διαλυθήκαμε ήταν επειδή πρώτα απ όλα νοιαζόταν ο ένας για τον άλλο. Το συγκρότημα Light In Babylon δεν είναι απλά η δουλειά μας αλλά η ζωή μας, το “παιδί” ας με μία έννοια.  Έχουμε αποφασίσει να παίζουμε με ανθρώπους που μας αγαπούν και μας σέβονται πρώτα ως ανθρώπος κι έπειτα ως μουσικούς και για αυτό επιλέξαμε τους δύο άλλους μουσικούς μας, τον Stuar στα ντραμς και τον Payam στο μπάσο με τους οποίους μας δένει αληθινή φιλία.”

Αυτή η πολυπολιτισμικότητα του συγκροτήματος σας κάνει να μοιάζεται  με “πρεσβευτές της ειρήνης”. “Το να μας αποκαλούν έτσι είναι τεράστιο κοπλιμέντο για μας. Αυτό περιγράφει και τον λόγο που κάνουμε μουσική και τον τρόπο που βλέπουμε τους ανθρώπους και τον κόσμο. Έχουμε θαυμαστές από όλες τις χώρες, με διαφορετική θρησκεία και κουλτούρα. Κάποιοι μας ρωτούν πώς είναι δυνατόν. Για μας είναι απόλυτα ξεκάθαρο, πάντα αποκαλούμε τη μουσική μας παγκόσμια μουσική και βλέπουμε τους εαυτούς μας ως πολίτες του κόσμου και το μήνυμά μας είναι πέρα από κάθε ενθικότητα, κουλτούρα, θρησκεία ή  γλώσσα. Είμαστε όλοι πάνω απ’ όλα άνθρωποι και αν δεν το ξεχνάμε αυτό αυτό, δεν θα ξεχνάμε να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο.”
Έχετε πέσει θύμα ρατσιστικής συμπεριφοράς για τις ιδέες, τη μουσική ή και την καταγωγή σας; “Δεχόμαστε τόσα πολλά μηνύματα από ανθρώπους σε όλοτον κόσμο καθημερινά. Προσπαθούμε να τα διαβάζουμε και να απαντάμε σε όλους ακόμα κι αν μας πάρει κάποιες μέρες. Το 97% από αυτά τα μηνύματα είναι θετικά και υπέροχα μηνύματα από υπέροχους ανθρώπους. Ανθρώπους όλων των ηλικιών, θρησκειών και πολιτισμών. Και το να κάνουμε; Στη ζωή δεν είναι μόνο αγάπη και φως, υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να είναι στο σκοτάδι και αδιαφορούν για την ομορφιά που υπάρχει γύρω τους. Υπάρχει, λοιπόν, ένα 3% αρνητικών και κακών μηνυμάτων. Το τελευταί που θυμάμαι, κάποιος μήνες πριν, ήταν ένα πολύ κακό μήνυμα από κάποιον που σχολίασε με ρατσιστικό τρόπο το χρώμα του δέρματός μου. Συνήθως τα αγνοώ αυτού τους είδους τα σχόλια, είναι άχρηστα. Προτιμώ να δίνω την ενέργειά μου σε ανθρώπους που την αξίζουν.”

(Photo by Gultekin Tetik)

 Σε ποια χώρα από όσες έχετε επισκευτεί έχετε γνωρίσει μεγαλύτερη ανταπόκριση; “Είναι δύσκολο να απαντήσω σε ποια χώρα ήμασταν περισσότερο ευπρόσδεκτοι. Οι θαυμαστές μας, ανεξάρτητα με το από πού είνα, πάντα αγκαλιάζουν εμάς και τη μουσική μας με ανοιχτή καρδιά. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο και τα δικά του αισθήματα. Αυτό που μπορώ να πω όμως είναι το πως μας έχουν υποδεχτεί στην Ελλάδα μέχρι τώρα. Κάθε φορά που ερχόμαστε στην Ελλάδα συναντάμε ένθερμο καλωσόρισμα, από ανοιχτόμυαλους και ανοιχτόκαρδους ανθρώπους. Κάποιοι έρχονται με όλη την οικογένεια στις συναυλίες, κάποιοι μας φέρνουν παραδοσιακά ποτά που φτιάχνουν μόνοι τους ή οι γονείς τους και οι παππούδες τους με προιόντα από τον κήπο τους. Ακούν μουσική, χορεύουν. Στην τελευταία μας εμγάνιση στη Θεσσαλονίκη δεν μπορούσα να συγκρατηθώ και στο τελευταίο τραγούδι κατέβηκα από τη σκηνή για να τραγουδήσω και να χορέψω με το πλήθος. Κάθε φορά που είναι να έρθουμε στην Ελλάδα, ανυπομονώ.”

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below