Πλήθος ερευνών έχουν συμπεράνει πως η επαφή με τη φύση, έστω και δύο ώρες την εβδομάδα, εξασφαλίζει καλύτερη ψυχική και σωματική υγεία. Στα οφέλη της σύνδεσης αυτής, οι μελέτες έχουν συμπεριλάβει την καλύτερη νοητική λειτουργία, τη μεγαλύτερη ηρεμία και πιο επιτυχημένη διαχείριση του άγχους ενώ στα παιδιά, οι χώροι πρασίνου έχουν αποδειχθεί ανατρεπτικός παράγοντας εμφάνισης Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ)
Ωστόσο, τα ευρήματα στην πλειονότητά τους αφορούν δημόσιους χώρους. Με την πανδημία να μας έχει περιορίσει στον ιδιωτικό μας χώρο, θα ήταν ήταν εύλογο να αναζητήσει κανείς τα ίδια θετικά αποτελέσματα στον κήπο του σπιτιού του.
Σύμφωνα με έρευνα της Δρ Lauriane Suyin Chalmin-Pui από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ, ένας μικρός κήπος στην αυλή μας είναι ικανός να μειώσει το άγχος. Κατ’ επέκταση, καθώς οι αυλές βρίσκονται σε κοινή θέα, η μελέτη εξέτασε το ενδεχόμενο εφαρμογής της θετικής τους επίδρασης στο κοινωνικό σύνολο.
Στο πλαίσιο της μελέτης, μετρήθηκαν τα επίπεδα της κορτιζόλης (ορμόνη τους στρες) στο σάλιο των συμμετεχόντων και σημειώθηκαν οι προσωπικές τους απόψεις αναφορικά με το άγχος τους πριν και μετά την τοποθέτηση καλλωπιστικών και άλλων φυτών -όπως πετούνιες, βιολέτες, δεντρολίβανο, λεβάντα- στις έως πρότινος γυμνές αυλές τους. Το ηλικιακό φάσμα του πληθυσμιακού δείγματος ήταν 21 έως 86 έτη και το 64% ήταν γυναίκες.
Σε διάστημα ενός έτους, η παρέμβαση στις αυλές πέτυχε μείωση κατά 6% στα επίπεδα αντιληπτού στρες των συμμετεχόντων (εξατομικευμένη ψυχοσωματική φόρτιση), το οποίο αποτελεί ανεξάρτητο καρδιαγγειακό παράγοντα κινδύνου και αφορά το αίσθημα ελέγχου και την ικανότητα αντιμετώπισης στρεσογόνων καταστάσεων.
Επιπλέον, διαπιστώθηκε βελτίωση στη ρύθμιση της κορτιζόλης από τον οργανισμό. Φυσιολογικά, η παραγωγή της ορμόνης είναι μεγαλύτερη κατά την αφύπνιση το πρωί και μειώνεται σταδιακά μέχρι τον βραδινό ύπνο. Διαταραχές αυτής της σειράς μαρτυρούν στρες στον οργανισμό. Μέσα σε τρεις μήνες από την προσθήκη των φυτών, το 24% των συμμετεχόντων με ομαλή παραγωγή κορτιζόλης αυξήθηκε σε 53%, υποδεικνύοντας καλύτερη ψυχική υγεία.
Όπως ανέφεραν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες, οι κήποι επέδρασαν θετικά στην θεώρησή τους για τη ζωή και την προοπτική, μέσα από την υιοθέτηση πιο αισιόδοξων θέσεων γενικά, ένα αίσθημα υπερηφάνειας και μεγαλύτερα κίνητρα για τη βελτίωση του τοπικού περιβάλλοντος. Επιπλέον, οι κήποι αξιολογήθηκαν ως ιδανικό μέρος για ξεκούραση.
Τα παραπάνω οφέλη για την ευημερία που προσφέρουν οι χώροι πρασίνου θεωρούνται ότι βασίζονται σε δύο θεωρίες της περιβαλλοντικής ψυχολογίας, τη θεωρία αποκατάστασης της προσοχής και τη θεωρία μείωσης του άγχους, οι οποίες βασίζονται στην υπόθεση της βιοφιλίας του Αμερικανού βιολόγου Edward Osborne Wilson ότι οι άνθρωποι έχουν έμφυτη συγγένεια με το φυσικό περιβάλλον.
Σύμφωνα με τη θεωρία αποκατάστασης της προσοχής, κατά την παραμονή μας στο φυσικό περιβάλλον ο εγκέφαλος δεν χρειάζεται να δαπανήσει ενέργεια για κατευθυνόμενη προσοχή και άρα έχει την ευκαιρία να ξεκουραστεί και να «επαναφορτιστεί» και να ανακτήσει τη δύναμή του. Η θεωρία μείωσης του άγχους διατείνεται ότι τα φυσικά περιβάλλοντα προκαλούν στιγμιαίες συναισθηματικές αποκρίσεις και λιγότερα αρνητικά συναισθήματα.
Τα ευρήματα της πρόσφατης έρευνας, σύμφωνα με την Δρ Lauriane Suyin Chalmin-Pui, επισημαίνουν την ανάγκη σχεδιασμού στρατηγικών για περισσότερο αστικό πράσινο καθώς η πολεοδομία επηρεάζει, καθώς αποδεικνύεται, την ανθρώπινη αντίληψη, την υγεία και την ευημερία.
Πηγή: ygeiamou.gr