Υπήρξε ένας από τους πλέον καλοπληρωμένους ηθοποιούς στην τηλεόραση -για μια περίοδο, όταν πρωταγωνιστούσε στο «Two and a Half Men», ήταν για την ακρίβεια ο πιο καλοπληρωμένος: λέγεται πως αμειβόταν με 1,8 εκατομμύρια δολάρια ανά επεισόδιο. Αλλά διέθετε τα χρήματά του σε ναρκωτικές ουσίες και ο εθισμός συντέλεσε, αν δεν οδήγησε, στην ξαφνική απομάκρυνσή του από το καστ, παρόλο που ήταν η ραχοκοκαλιά της κωμικής σειράς.
Σήμερα ο Charlie Sheen μοιράζεται λεπτομέρειες από την προσωπική ζωή του, στη νέα αυτοβιογραφία του, «The Book of Sheen», και σε μια σειρά συνεντεύξεων που έδωσε για την προώθηση του βιβλίου.
Η απόλυσή του από το «Two and a Half Men» όχι απλά δεν λειτούργησε αφυπνιστικά για τον ηθοποιό αλλά τον έριξε ακόμα πιο βαθιά στις εξαρτήσεις: αγόραζε τόσο μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης, που το καρτέλ έκοψε επαφή μαζί του επειδή είχε αρχίσει να πιστεύει ότι την εμπορεύεται.
Η απόλυσή του από το «Two and a Half Men» όχι απλά δεν λειτούργησε αφυπνιστικά για τον ηθοποιό αλλά τον έριξε ακόμα πιο βαθιά στις εξαρτήσεις: αγόραζε τόσο μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης, που το καρτέλ έκοψε επαφή μαζί του επειδή είχε αρχίσει να πιστεύει ότι την εμπορεύεται.
Νηφάλιος πλέον, αστειεύεται πως «έχω κάτι κοινό με τους Richard Pryor και Marlon Brando, αρκετά καλή παρέα, έτσι δεν είναι;».
Μετά από μια ζωή γεμάτη με ερωτικές περιπέτειες, πλέον δηλώνει single και ευτυχισμένος – «είμαι μόνος, αλλά δεν υποφέρω από μοναξιά. Δεν έχω βγει ραντεβού εδώ και πολύ καιρό. Αφιέρωσα πάρα πολύ χρόνο και ενέργεια σε αυτό το κυνήγι. Είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα».
Ο γιος του Martin Sheen άρχισε να βγαίνει από τη σκιά του πατέρα του με την ταινία «Κόκκινη αυγή» (1984) σε σκηνοθεσία John Milius, για να ακολουθήσει η καλτ κωμωδία των 80s «Η πιο κουφή μέρα του Φέρι Μπούλερ», όπου ο Charlie τράβηξε την προσοχή των παραγωγών του Χόλιγουντ, ανοίγοντας τον δρόμο για τον σημαντικότερο ρόλο της καριέρας του, στο «Platoon» του Oliver Stone.
Στην πρώτη προσπάθειά του να ξεφύγει από τις ναρκωτικές ουσίες και το αλκοόλ συνέβαλε, αναπάντεχα ίσως, η συνεργασία του με τον Clint Eastwood στην ταινία «Βάπτισμα πυρός» (1990). Σε μια παρέμβαση, όπως αφηγείται ο Sheen στην αυτοβιογραφία του, δεν συμμετείχαν μόνο οι γονείς και οι φίλοι του αλλά και ο σκηνοθέτης του.
«Ο Clint είναι γνωστός για τη λακωνικότητά του. Παρέμεινε πιστός σε αυτήν όταν μου είπε, το έχεις, είναι απλά μια αναποδιά, κάνε με περήφανο» θυμάται σήμερα ο Sheen, για τον τρόπο με τον οποίο ο Eastwood τον είχε παρακινήσει να αγωνιστεί να ξεπεράσει την εξάρτησή του.
