Η Pamela Anderson ανακοίνωσε ότι, θέλοντας να τιμήσει τη φινλανδική κληρονομιά της, σκέφτεται να αλλάξει το επώνυμό της σε Pamela Hyytiäinen. Σε μια νέα συνέντευξή της στη Vogue Scandinavia, η πρωταγωνίστρια στο «The Last Showgirl» αλλά και στις «Τρελές Σφαίρες» είπε, συγκεκριμένα: «Κάποιες φορές δεν θέλω να είμαι η Pamela Anderson αλλά η Pamela Hyytiäinen. Θα ήθελα να αλλάξω το όνομά μου, αλλά δεν θα με αφήσουν».
Όπως εξήγησε η 58χρονη ηθοποιός, ήταν ο παππούς της, Herman Hyytiäinen, που όταν μετανάστευσε στον Καναδά αποφάσισε να αλλάξει το όνομα της οικογένειας σε Anderson, θεωρώντας ότι έτσι θα ενσωματώνονταν ευκολότερα στην κοινωνία της νέας πατρίδας τους.
Ήταν ο παππούς της, Herman Hyytiäinen, που όταν μετανάστευσε στον Καναδά αποφάσισε να αλλάξει το όνομα της οικογένειας σε Anderson, θεωρώντας ότι έτσι θα ενσωματώνονταν ευκολότερα στην κοινωνία της νέας πατρίδας τους.
Όταν η Anderson μεγάλωνε, ο παππούς της ήταν ο «πιο κοντινός της άνθρωπος», πρόσθεσε η ίδια. Της έμαθε μάλιστα Φινλανδικά, αν και η ευφράδειά της, στην γλώσσα της καταγωγής της, «έφυγε μαζί του», μετά τον θάνατό του. Τότε, εκείνη ήταν μόλις 11 ετών.
Η ηθοποιός δεν έχει σταματήσει ποτέ να εξερευνά διαφορετικές ταυτότητες: «Η φαντασία μου οργίαζε μέσα στα χρόνια. Πρέπει να αφαιρείς κάθε στρώση, πολλές φορές, και να αρχίζεις ξανά και ξανά από την αρχή». Έχει περάσει από διάφορες μεταμορφώσεις, όχι μόνο στην υποκριτική καριέρα της, με τη διάκριση της ερμηνείας της στο «The Last Showgirl» -μετά την ανάδειξή της, όταν ήταν νεότερη ως σύμβολο του σεξ, μέσα από το «Baywatch»- αλλά και στην εξωτερική εμφάνισή της, απορρίπτοντας το βαρύ μακιγιάζ και αλλάζοντας πρόσφατα χρώμα και στυλ μαλλιών.
Σε συνέντευξή της στο Marie Claire Greece είχε πει για τον ρόλο της στο «The Last Showgirl»: «Το να κάνω αυτή την ταινία ήταν τεράστια ανακούφιση για μένα. Ένιωθα σαν να κρατάω ένα μυστικό εδώ και χρόνια, είχα ενοχές για μερικές από τις επιλογές μου και επιτέλους είχα την ευκαιρία να αναθεωρήσω κάποιες αποφάσεις μου. Δεν νομίζω ότι ο κόσμος συνειδητοποιεί πως, παράλληλα με τις φωτογραφίσεις στο Playboy, καθόμουν στο (σ.σ.: θεατρικό βιβλιοπωλείο) Samuel French και διάβαζα έργα του Τενεσί Ουίλιαμς και του Ευγένιου Ο’Νιλ. Δεν ξέρω τι με έλκυε σε αυτά, ούτε ήξερα πως θα φτάσω σε αυτό το επίπεδο, αφού κανείς στην οικογένεια ή στη ζωή μου δεν το είχε καταφέρει. Ήταν θέμα προσωπικής έκφρασης και της ευκαιρίας να βουτήξω πραγματικά μέσα σε κάτι και να καταλάβω τις δυνατότητές μου».
