Η Θεοφανία Ανδρονίκου-Βασιλάκη επιστρέφει με το καινούριο της βιβλίο «Άσπιλοι Ένοχοι», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη. Ένα σύγχρονο, καθαρόαιμο, αστυνομικό μυθιστόρημα με ανατρεπτική, γρήγορη πλοκή και σκηνές που κόβουν την ανάσα. Οι ήρωες της- άνθρωποι της διπλανής πόρτας που ζουν στην Ελλάδα του σήμερα-φτάνουν στα άκρα, με φόντο μια μυστηριώδη εξαφάνιση. Ποιος είναι αθώος και ποιος ένοχος; Πόσο επηρεάζουν οι συνθήκες τις πράξεις μας και, τελικά, μήπως κατά μία έννοια είμαστε όλοι εν δυνάμει ένοχοι;
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα όπου ο έρωτας, τα πάθη, το μίσος και η εκδίκηση έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, μια 35χρονη γυναίκα, μητέρα ενός παιδιού, εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Κανένα ίχνος, καμία ένδειξη, κανένα τηλεφώνημα για λύτρα, πουθενά το πτώμα της. Παρά τις έρευνες της τοπικής αστυνομίας, στέκεται αδύνατο να βρεθεί, νεκρή ή ζωντανή.
Ο Μάξιμος Βαγενάς, ένας από τους πιο έμπειρους και καταξιωμένους αξιωματικούς του Τμήματος Εγκλημάτων Kατά Ζωής, αναλαμβάνει κάπως απρόθυμα να ρίξει φως στο μυστήριο της εξαφάνισης, ενώ παλεύει με τους δικούς του δαίμονες. Τίποτα και κανείς, όμως, δεν τον είχε προετοιμάσει για ό,τι θ’ ακολουθήσει. Η εξαφάνιση της γυναίκας μοιάζει να είναι μόνο η κορυφή στο παγόβουνο μιας σειράς ακούσιων και εκούσιων εγκλημάτων.
Βήμα-βήμα και χαρτογραφώντας τα ίχνη της, ο Μάξιμος έρχεται αντιμέτωπος με ανατριχιαστικές αποκαλύψεις, οι οποίες θα αλλάξουν ακόμα και τη δική του ζωή.
Η συγγραφέας του βιβλίου, Θεοφανία Ανδρονίκου-Βασιλάκη μιλάει στο Marie Claire για τους “Άσπιλους ενόχους” της κοινωνίας και κατά πόσο οι χαρακτήρες ενός βιβλίου μπορούν να μοιάζουν με την πραγματική ζωή.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου γράφετε: «Τίποτα και κανείς δεν είναι όπως φαίνεται σ’ αυτή την πόλη». Σας έχει τύχει να το νιώσετε; Στον εργασιακό σας χώρο; Στη ζωή σας;
Έχω την εντύπωση ότι παντού συμβαίνει αυτό. Πάντα η αρχική εικόνα ενός ανθρώπου ή μιας κατάστασης επιφυλάσσει εκπλήξεις, άλλοτε μικρές, άλλοτε ακραίες. Είναι η φύση μας θεωρώ να μην αποκαλυπτόμαστε παρά μόνο όταν νιώσουμε ασφαλείς. Στο άλλο άκρο, οι άνθρωποι που νιώθουν ένοχοι για οτιδήποτε, παρουσιάζουν μια αντιστρόφως ανάλογη εικόνα, προκειμένου να προστατευθούν.
Στο μυθιστόρημά σας, ο κεντρικός ήρως, ο αστυνόμος είναι άντρας. Πιστεύετε πως αν ήταν γυναίκα θα ήταν εξίσου αποτελεσματική ή θα είχε διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον ήρωά σας;
Τουναντίον, θεωρώ τις γυναίκες πολύ πιο ευέλικτες και ευρηματικές ακόμη και σε ανδροκρατούμενα επαγγέλματα. Σε προηγούμενο βιβλίο μου στη «Διαθήκη του Ζάνα», είχα ηρωίδα γυναίκα αστυνομικό, όπως και σε αυτό που γράφω τώρα. Η πολύπλευρη ψυχοσύνθεση του φύλου μας είναι ικανή για θαύματα, αρκεί να λειτουργήσει και να εκφραστεί στοχευμένα.
Οι ήρωές σας μοιάζουν με καλά στημένα πιόνια που λίγο πολύ λειτουργούν νομοτελειακά. Σας δημιουργήθηκε κάποια στιγμή η επιθυμία να τους αλλάξετε ρότα, χαρακτήρα ή έστω κατάληξη;
Όταν ξεκινώ τη συγγραφή ενός βιβλίου, η πρώτη μου «δουλειά» είναι να χτίσω τους ήρωες από την ημέρα που γεννήθηκαν ως τη στιγμή που εμφανίζονται στο βιβλίο. Μέσα από την οικογένεια, τις εμπειρίες και την πορεία τους διαμορφώνεται και ο χαρακτήρας που θα επιδείξουν, οι αντιδράσεις και οι αποφάσεις τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολύ νωρίς να με καθοδηγούν οι ίδιοι στην πλοκή και όχι εγώ εκείνους.
Ταυτίζεστε με κάποιον από τους ήρωές σας; Κι αν ναι, γιατί;
Όχι ακριβώς, αλλά σίγουρα τοποθετώ δικά μου χαρακτηριστικά και αντιδράσεις σε όποιους βρίσκομαι πιο κοντά.
Ποιο θεωρείτε πως είναι το δυσκολότερο κομμάτι της συγγραφής ενός βιβλίου;
Προσπαθώ να είμαι τίμια απέναντι στους ήρωες μου, ακόμη και στις σκοτεινές προσωπικότητες που υπάρχουν σε ένα βιβλίο και στη ζωή. Κανένας άνθρωπος δεν γεννήθηκε κακός ή απολαμβάνει το να πονά τους άλλους. Πριν φτάσει εκεί έχουν προκύψει πολλά και στον ίδιο. Αυτή η αναζήτηση ενός «άλλοθι» με θυμώνει και αποτελεί μεγάλη δυσκολία. Με θυμώνει γιατί ο κόσμος που ζούμε είναι πολύ άδικος.
Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος των βιβλίων μέσα σε αυτές τις δύσκολες εποχές που διανύουμε;
Το βιβλίο είναι ένα ταξίδι και όπως όταν ταξιδεύουμε, έτσι και μέσα από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος ζούμε, μαθαίνουμε και παρακολουθούμε ιστορίες ανθρώπων που ίσως συναντήσουμε ή θα συναντήσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Προσωπικά ο στόχος μου είναι ο κάθε αναγνώστης να ταξιδεύει μαζί μου σε τόπους και ανθρώπους που θα του δημιουργήσουν συναισθήματα και εικόνες.
Ζούμε σε μια πρωτόγνωρη περίοδο με την πανδημία αλλά και τις αλλεπάλληλες αποκαλύψεις για παρενόχληση – σεξουαλική, ψυχολογική, λεκτική – στον καλλιτεχνικό χώρο. Πιστεύετε πως οι ζοφεροί καιροί μας ωθούν προς την αλήθεια, προς την εξυγίανση των χώρων, προς μια πιο ουσιαστική ζωή;
Είναι κοσμοϊστορικά αυτά που ζούμε. Από τη μία η πανδημία μας υπογραμμίζει καθημερινά πόσα πολύτιμα αγαθά είχαμε δεδομένα, όπως την ελευθερία μας και την ανθρώπινη επαφή, το άγγιγμα, την αγκαλιά. Όσον αφορά σε όλα αυτά που βγαίνουν στο φως, είναι ένα μικρό λιθαράκι για μια τεράστια αλλαγή. Νομιμοποιήθηκαν συμπεριφορές με τα χρόνια που σιγά-σιγά οδήγησαν σε εγκλήματα. Ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος, αλλά αν δεν σταματήσει όλο αυτό, οι επόμενες γενιές θα βρουν έναν καλύτερο κόσμο. Οι γυναίκες που βρήκαν το θάρρος και τόλμησαν να μιλήσουν με ονόματα, ορθώνοντας το ανάστημα τους απέναντι στην κατάχρηση εξουσίας, πρέπει να γίνουν σύμβολο για όλες μας.
Θεωρείτε πως όλα αυτά θα μας πάνε σε καλύτερες μέρες; Θα βγούμε κερδισμένοι;
Σε βάθος χρόνου και μόνο αν δεν «φρενάρουν» από φόβο οι άνθρωποι, γυναίκες και άντρες. Ειδικά για τους άντρες που παρενοχλήθηκαν από άτομα του ιδίου φύλλου είναι πιο δύσκολο, καθώς τρέμουν το στίγμα σε μια κοινωνία που δηλώνει έτοιμη, αλλά δεν είναι. Στην χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία συζητάμε ακόμη για τη διαφορετικότητα σα να μας αφορούν οι επιλογές των συνανθρώπων μας.
Πείτε μου σα να μην είστε η συγγραφέας του βιβλίου, ένα λόγο που θα έπειθε έναν, σχετικά, δύσκολο αναγνώστη να ενδιαφερθεί για το βιβλίο «Άσπιλοι ένοχοι»;
Είναι ένα βιβλίο τίμιο, χωρίς ευκολίες και από μηχανής Θεούς. Κανείς δεν μπορεί να βρει τη λύση του μυστηρίου μέχρι να φτάσει στις τελευταίες σελίδες και εκεί αντιλαμβάνεται πως αν κοιτούσε πίσω από τις λεπτομέρειες… ήταν μπροστά του.
