Στα ζευγάρια με μεγάλο μισθολογικό χάσμα που μοιράζονται ένα ενοίκιο και τα έξοδα του σπιτιού τίθεται το ερώτημα ποιο «πρέπει» να είναι το μερίδιο του καθενός στις κοινές δαπάνες. Αυτό απασχολεί και ένα ομόφυλο ζευγάρι από τη Βρετανία, τους Roland και James, που το μοιράστηκαν με τον «Guardian» παρακινώντας τους αναγνώστες της εφημερίδας να δώσουν μια απάντηση. Τα σχόλιά τους θα προβληματίσουν πολλά ζευγάρια που αρχίζουν μια κοινή ζωή.

Ο Roland κατηγορεί τον σύντροφο και σύμβιό του, James, ότι είναι «πολύ καλός άνθρωπος αλλά “σφιχτοχέρης”»:

«Μετακομίσαμε σε ένα όμορφο διαμέρισμα πριν από έξι μήνες, την περίοδο που εργαζόμουν στον τομέα των οικονομικών και πληρωνόμουν πολύ καλά. Στο μεταξύ όμως άλλαξα δουλειά και άρχισα να εργάζομαι στον χώρο της φιλανθρωπίας, κάτι που ανέκαθεν ονειρευόμουν να κάνω, αλλά δεν ήμουν πλέον σε θέση να πληρώνω το μισό νοίκι.

»Ο James είναι δικηγόρος με σχεδόν εξαψήφιο μισθό, οπότε για εκείνον τα χρήματα δεν αποτελούν πρόβλημα. Όταν όμως τον ρώτησα αν θα μπορούσαμε να μοιράσουμε το νοίκι 70:30 και 60:40, το έκανε ολόκληρο ζήτημα. Δέχτηκε το 60:40, αλλά από τότε εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία να σχολιάσει τις καταναλωτικές συνήθειές μου.

»Περιμένει μέχρι να αδειάσει εντελώς το ψυγείο, οπότε αναγκάζομαι να βγω και να ψωνίσω τρόφιμα. Μου λέει ξανά και ξανά να σβήνω τα φώτα και το καλοριφέρ γιατί “του κοστίζουν”. Και όταν αγόρασα, πρόσφατα, ένα αρωματικό κερί για το σπίτι μας, σχολίασε σαρκαστικά: “αυτή η αγορά είναι αληθινά έξυπνη;” προτού βγει από το δωμάτιο. Δεν θυμάμαι, επίσης, πότε ήταν η τελευταία φορά που πήρε την πρωτοβουλία να οργανώσει μια κοινή μας έξοδο.

«Ο James είναι δικηγόρος με σχεδόν εξαψήφιο μισθό, οπότε για εκείνον τα χρήματα δεν αποτελούν πρόβλημα. Όταν όμως τον ρώτησα αν θα μπορούσαμε να μοιράσουμε το νοίκι 70:30 και 60:40, το έκανε ολόκληρο ζήτημα».

»Δεν ήταν έτσι όταν γνωριστήκαμε. Βγαίναμε συχνά έξω και διαθέταμε χρήματα ο ένας για τον άλλο. Από τότε όμως που άρχισε να πληρώνει περισσότερο νοίκι, έγινε πικρόχολος. Πέρυσι, προτού αλλάξω δουλειά, έκανα ένα ταξίδι και μου το χτυπάει συχνά, λέγοντας ότι δεν ήταν καλή οικονομική κίνηση. Αφού όμως το πλήρωσα μόνος μου, γιατί έχει κολλήσει με αυτό;

»Ο James μεγάλωσε με λιγότερα χρήματα από εμένα και φαίνεται ότι αυτή η νοοτροπία της λιτότητας του έχει περάσει, παρόλο που παίρνει έναν πολύ καλό μισθό. Είναι λες και θέλει να μου δώσει ένα μάθημα γιατί δεν ζορίστηκα ποτέ στη ζωή μου. Οι γονείς μου δεν είναι εκατομμυριούχοι, αλλά όταν άρχισα να βγαίνω μαζί του έμενε στο πατρικό μου, χωρίς να πληρώνει ενοίκιο, για εβδομάδες. Ο James θα έπρεπε να το θυμάται αυτό όταν επιμένει να μου θυμίζει τα δικά μου έξοδα. Και αν πρόκειται να βοηθάει με το νοίκι, πρέπει να το κάνει πρόθυμα, διαφορετικά ας μην το κάνει καθόλου».

Ποια είναι η απάντηση του James;

«Η συγκατοίκηση ήταν ένα μεγάλο βήμα. Ήμουν αρκετά ικανοποιημένος με τη σχέση μας όπως ήταν πριν, αλλά ο Roland με έπεισε ότι έπρεπε να βρισκόμαστε συχνότερα και ότι θα μας συνέφερε και οικονομικά. Όμως αυτό είχε το αντίθετο αποτέλεσμα.

»Λίγους μήνες μετά τη μετακόμιση, ο Roland αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι στη Νότιο Αμερική. Για τους τρεις μήνες που έλειψε, έδωσε το μερίδιο του ενοικίου του, αλλά προφανώς έπρεπε να καλύψω εγώ το φαγητό και τα άλλα έξοδα του σπιτιού. Επίσης αυτό επηρέασε τη σχέση μας, που συνεχίστηκε μέσω Zoom.

»Όταν επέστρεψε, παραιτήθηκε από τη δουλειά του κι εγώ τον υποστήριξα. Ανέκαθεν ήθελε να ασχοληθεί με τη φιλανθρωπία και τώρα είναι πολύ πιο ευτυχισμένος. Αλλά χρειάζεται πολλή βοήθεια με το ενοίκιο και τους λογαριασμούς. Τα λιγότερα χρήματα που βγάζει τον έχουν αγχώσει όσο ποτέ. Έχω συμφωνήσει να βοηθήσω, αλλά κι εκείνος θα έπρεπε να προσπαθήσει περισσότερο να κάνει οικονομία. Στη δουλειά, συνεχίζει να παίρνει φαγητό απ’ έξω ή κάνει πολυτελείς αγορές για το σπίτι που δεν χρειαζόμαστε, όπως το αρωματικό κερί.

»Το ταξίδι του ήταν υπερβολή. Αν το είχε σκεφτεί καλύτερα, θα είχε χρησιμοποιήσει κάποια από εκείνα τα χρήματα για να υποστηρίξει την αλλαγή καριέρας του.

«Το ταξίδι του ήταν υπερβολή. Αν το είχε σκεφτεί καλύτερα, θα είχε χρησιμοποιήσει κάποια από εκείνα τα χρήματα για να υποστηρίξει την αλλαγή καριέρας του».

»Παίρνω καλύτερο μισθό από τον Roland, αλλά μού πήρε χρόνια να φτάσω ώς εδώ. Μεγάλωσα με πολύ λιγότερα από εκείνον και καταλαβαίνω καλύτερα την αξία των χρημάτων. Ο Roland δεν πρέπει να στηρίζεται σε εμένα για να χρηματοδοτώ τη ζωή του.

»Όταν συζητήσαμε την πιθανότητα να πληρώνω μεγαλύτερο μερίδιο αρχικά ήμουν διστακτικός. Φυσικά και θέλω να τον υποστηρίξω, τον αγαπάω, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνιμο – είναι ένα προσωρινό δίχτυ ασφαλείας μέχρι να εξελιχθεί επαγγελματικά.

»Το γεγονός ότι βγαίνουμε λιγότερα ραντεβού δεν σημαίνει ότι έχω θυμώσει μαζί του. Απλά, πιστεύω ότι όταν ένα ζευγάρι μετακομίζει μαζί, μετά ο ένας προσπαθεί λιγότερο για τον άλλον, ο ένας θεωρεί τον άλλο δεδομένο – αυτό συμβαίνει σε πολλά ζευγάρια. Θα έπρεπε να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο ο ένας για τον άλλο και να οργανώνουμε κοινές βραδιές στο σπίτι».

Τι πιστεύουν οι αναγνώστες;

«Πρέπει να υπενθυμίσει κάποιος στον James ότι δεν είναι απλοί συγκάτοικοι. Όλη αυτή η νοοτροπία, του ποιος πληρώνει τι, μου θυμίζει φοιτητική εστία. Δηλαδή τι θα ακολουθήσει, ετικέτες στο ψυγείο; Αυτή η σχέση μοιάζει καταδικασμένη. Ο James ξέρει τι κοστίζει το κάθε τι αλλά δεν εκτιμάει τίποτα» λέει ο 47χρονος Doug.

«Ο Roland θέλει και την πίτα γεμάτη και τον σκύλο χορτάτο. Τα ήθελε όλα δικά του επιλέγοντας να ταξιδέψει στη Νότιο Αμερική λίγο πριν από μια μεγάλη μείωση μισθού και μετά να περιμένει από τον James να τον καλύψει. Όλες οι σχέσεις έχουν δούναι και λαβείν και υποψιάζομαι ότι ο James θα νιώσει πολύ αδικημένος με το πέρασμα του χρόνου» πιστεύει η 54χρονη Ashley.

«Πρέπει να υπενθυμίσει κάποιος στον James ότι δεν είναι απλοί συγκάτοικοι. Όλη αυτή η νοοτροπία, του ποιος πληρώνει τι, μου θυμίζει φοιτητική εστία»

«Ο James φαίνεται μικρόψυχος. Δεν αντιμετωπίζει τη σχέση με συντροφικότητα. Ταυτόχρονα, φαίνεται πως δεν ήθελε πραγματικά τη συγκατοίκηση. Θυμώνει ακόμα και που πρέπει να πληρώσει για το δικό του φαγητό» σχολιάζει ο 53χρονος Keith.

«James, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεις τα οικονομικά του σπιτιού θυμίζουν περισσότερο συγκάτοικο παρά σύντροφο. Roland, δεν μπορείς ξαφνικά να “συνειδητοποιείς” ότι δεν έχεις τη δυνατότητα να πληρώσεις το νοίκι σου. Έχετε και οι δύο εξίσου άδικο. Αλλά, James, πρέπει να σταματήσεις να γκρινιάζεις για ένα κερί» τους παρακινεί η 38χρονη Helen.

«Η συζήτηση για τα χρήματα θα έπρεπε να γίνει νωρίτερα, ώστε να ξέρουν και οι δύο τι να περιμένουν. Συμπονώ τον James, γιατί δικαιολογημένα νιώθει ότι έχει αρχίσει να γίνεται “αγελάδα για άρμεγμα χρημάτων”» υποστηρίζει η 71χρονη Margaret.

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below