Ο δημόσιος θηλασμός μπορεί να μην απαγορεύεται στην Ευρώπη, αλλά στις περισσότερες χώρες ούτε προστατεύεται νομικά, με αποτέλεσμα αν κάποιος ζητήσει από μια νέα μητέρα να «καλυφθεί» ή να βγει από ένα εστιατόριο, εκείνη δεν μπορεί να επικαλεστεί κάποιον σχετικό νόμο για να συνεχίσει να ασκεί ελεύθερα το δικαίωμά της. Αυτό σημαίνει, πρακτικά, ότι κάθε φορά που θέλει να ταΐσει το μωρό της όπως έχει προβλέψει η φύση, πρέπει να βασιστεί στην «καλή διάθεση» των γύρω της.
Συγκεκριμένα, μια πλατφόρμα γυναικείας ενδυνάμωσης, η The Female Company, ανέβασε έναν χάρτη της Ευρώπης επισημαίνοντας τις χώρες που κατοχυρώνουν νομικά το δικαίωμα στον θηλασμό: τις σκανδιναβικές, τη Βρετανία και την Ισλανδία. Αναδεικνύει έτσι ένα θέμα που δεν έρχεται στη δημόσια συζήτηση τόσο συχνά όσο ίσως θα έπρεπε.
Οι Εριέττα Κούρκουλου Λάτση και Μαρίνα Λιάκη σε παλαιότερη συνέντευξή τους στο Marie Claire, ως ιδρύτριες των μη κερδοσκοπικών οργανισμών KIND THINGS και ZAATAR αντίστοιχα, είχαν απαντήσει ως εξής στην ερώτηση: «Το πώς μία κοινωνία αντιμετωπίζει τη διαδικασία θηλασμού, είναι, πιστεύετε, δείγμα πολιτισμού;»
«Ε.Κ: Ναι. Πιστεύω ότι, στην Ελλάδα τουλάχιστον, δεν κοιτούν τις γυναίκες που θηλάζουν δημόσια περίεργα. Αντιλαμβάνονται ότι είναι μια φυσική και όμορφη διαδικασία. Αυτό με ευχαριστεί πολύ.
»Μ.Λ.: Σε κάποιες χώρες δεν είναι καθόλου περίεργος ο δημόσιος θηλασμός, ενώ σε άλλες σοκάρει. Στην Ευρώπη για παράδειγμα, οι χώρες που έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά θηλασμού είναι οι σκανδιναβικές, που ταυτόχρονα έχουν και τα μεγαλύτερα ποσοστά φυσιολογικών τοκετών. Άρα ναι, θα έλεγα πως δείχνει κάτι για την κουλτούρα, το σύστημα υγείας και την ενημέρωση που παρέχεται από κάθε κράτος».
Δείτε τη σχετική ανάρτηση:
View this post on Instagram
