Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, οι φωτογραφίες πολυσύχναστων πάρκων, αγορών και παραλιών στον κόσμο προκάλεσαν ανησυχία, ενώ οι αξιωματικοί χαρακτήρισαν τους ανθρώπους που αγνόησαν τις κατευθυντήριες γραμμές για την κοινωνική απομάκρυνση ως εγωιστές, αλαζονικούς ή αυτοκαταστροφικούς.

Στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης, μερικοί είναι ακόμα πιο επιθετικοί – το hashtag #COVIDIOTS είναι στα trends, επικρίνοντας τα άτομα που βρίσκονται έξω κατά τη διάρκεια της πανδημίας”.

Ωστόσο, η κοινωνική απομόνωση σε εξωτερικούς χώρους μπορεί επίσης να είναι δύσκολη – ειδικά όταν υπάρχουν αντιφατικές συμβουλές για το πού να πας και πώς να συμπεριφερθείς.

Ποιος είναι λοιπόν ο καλύτερος τρόπος να παραμείνεις ασφαλής – και να αποφύγεις έναν δημόσιο “εκφοβισμό” – ενώ βρίσκεσαι σε εξωτερικούς χώρους;

Μπορώ ακόμα να βγω για μια βόλτα;
Οι επίσημες συμβουλές μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση. Από τη μία πλευρά, μας είπαν να μείνουμε στο σπίτι όσο το δυνατόν περισσότερο. Από την άλλη πλευρά, οι ειδικοί μάς συμβουλεύουν να αθλούμαστε συχνά –  μια βόλτα ή τρέξιμο στο πάρκο είναι εντάξει.

Ο Brian Labus, καθηγητής δημόσιας υγείας στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδας του Λας Βέγκας, υποστηρίζει ότι βγαίνουμε έξω με σεβασμό, έχοντας πάντα στο νου να τηρούμε τα μέτρα ασφαλείας για να αποφύγουμε τον κίνδυνο”.

“Αν είσαι έξω για περπάτημα μόνη σου ή αν είσαι έξω για να βγάλεις βόλτα το σκύλο σου, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος … όταν δεν έχεις επαφή με άλλους ανθρώπους, η βόλτα δεν πρέπει να σε αγχώνει .”

Όσον αφορά τους αθλητές, οι ειδικοί συνιστούν να αθλούνται προσεκτικά, έτσι ώστε να μπορούν να βρίσκουν τρόπους να κρατήσουν μια απόσταση μεταξύ των και άλλων στο δρόμο.

Είναι επίσης σημαντικό να έχεις αποφασίσει που θα πας. Όσο υπάρχουν μεγάλοι άνθρωποι στα πάρκα, ο κίνδυνος αυξάνεται, καθώς καθίσταται δυσκολότερο να διατηρηθεί μια απόσταση 2 μέτρων με όλους.

Αντ ‘αυτού, συνιστάται στα άτομα να μην πηγαίνουν όπου οι άνθρωποι τείνουν να συγκεντρώνονται και να περπατούν σε ήσυχα μέρη, όπως τις δικές τους γειτονιές.

Πώς να αντιδράσω;

Η έξαρση του ιού έχει δημιουργήσει επίσης νεά κοινωνικά διλήμματα. Αν περάσεις δίπλα από κάποιον, πώς τον χαιρετάς; Τι κάνεις αν συναντάς κάποιον σε στενό πεζοδρόμιο; Και τι γίνεται αν κάποιος θέλει να μπει μαζί σου στον ανελκυστήρα;

Η Lizzie Post είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Emily Post, το οποίο δημοσίευσε πρόσφατα κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την “εθιμοτυπία” της κοινωνικής απομάκρυνσης κατά τη διάρκεια του κορωνοϊου.

“Ένας τρόπος επικοινωνίας είναι να κάνεις ένα νεύμα με τα μάτια ή με το χαμόγελο σου – ή να εξηγήσεις ότι είσαι απλώς σε κοινωνική αποστασιοποίηση”.

“Όλοι οι ειδικοί λένε ότι όσο περισσότερο σέβεσαι την ιδέα της φυσικής αποστασιοποίησης, τόσο καλύτερα θα νιώθεις.”

Σε στενούς διαδρόμους / πεζοδρόμια, “σίγουρα μπορείς να γυρίσεις το πρόσωπό σου μακριά από κάποιον αν πρέπει να περάσεις από αυτούς”.

Και αν κάποιος προσπαθήσει να μπει στον ίδιο ανελκυστήρα μαζί σου; Η κ. Post δηλώνει ότι “μπορείς να βγεις από τον ανελκυστήρα αν υπάρχει άλλος μέσα ή να εξηγήσεις ότι λόγω των καταστάσεων κρατάς μια απόσταση από τους ανθρώπους κι αν γίνεται να περιμένει το άλλο.”

“Θα αισθανθείς λίγο αμήχανα, αλλά νομίζω ότι με την πάροδο του χρόνου, θα συνειδητοποιήσουν οι γύρω σου ότι προσπαθείς να μένεις υγιής.”

Ωστόσο, οι ειδικοί λένε ότι η ντροπή μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματική στην καθιέρωση νέων κοινωνικών κανόνων.

Ο “κορωνοϊός είναι ένα πρόβλημα που μας επηρεάζει όλους – ένα πρόβλημα με σοβαρές και άμεσες επιπτώσεις, όπου όλοι αναμένουμε να κάνουμε θυσίες… είναι ένα πραγματικό δίλημμα συνεργασίας”.

“Ελπίζω ότι η ντροπή θα θεωρηθεί πραγματικά ως εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κοινωνικό καλό”.

Η κ. Post υποστηρίζει ότι η κακή συμπεριφορά μπορεί να επιτραπεί όταν υπάρχει κάποιος απαιτούμενος σεβασμός.

“Αν αποκαλείς τους ανθρώπους με χαρακτηρισμούς και επικρίνεις την ψυχική τους ευεξία, θα είναι πολύ επιθετική η συμπεριφορά τους”, δηλώνει.

Εν τω μεταξύ, ο Daniel Sznycer, κοινωνικός ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, λέει ότι η ντροπή μπορεί να αποτρέψει ορισμένες συμπεριφορές – αλλά προειδοποιεί ότι υπάρχουν όρια.

Η ντροπή χρησιμοποιείται ουσιαστικά για «αποτροπή απερίσκεπτων καταστάσεων», πράγμα που σημαίνει ότι μερικά άτομα μπορεί να αισθάνονται ντροπή για μια συγκεκριμένη συμπεριφορά – αλλά συνεχίζουν να το εκτελούν μυστικά από αντίδραση/εγωισμό.

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below