Έκπληξη αποτελεί η ανακοίνωση της φετινής εκπροσώπου της Ελλάδας στη Eurovision. Ο 68ος διαγωνισμός τραγουδιού θα διεξαχθεί από τις 7 έως τις 11 Μαΐου 2024 στο Μάλμε της Σουηδίας και τη χώρα μας θα εκπροσωπήσει η Μαρίνα Σάττι.
Η Μαρίνα Σάττι είναι πτυχιούχος κλασικού πιάνου, ανώτερων θεωρητικών στη μουσική, διπλωματούχος κλασικού τραγουδιού και υποκριτικής, αλλά και υπότροφος του διεθνούς φήμης Berklee College of Music, όπου σπούδασε ενορχήστρωση, παραγωγή και jazz μουσική δίπλα στους Danilo Perez και Jamie Haddad.
Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείεται με τη μουσική έχει αναπτύξει έναν προσωπικό ήχο που συνδυάζει τις διαφορετικές μουσικές παραδόσεις με τις οποίες μεγάλωσε, όπως την ελληνική, την αραβική αλλά και τη βαλκανική.
Έχοντας εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην European Jazz Orchestra (EBU) με έργα του Peter Herbolzheimer, έχοντας τραγουδήσει σε στο John F. Kennedy Center, στην Ουάσιγκτον, με το World Jazz Nonet και έχοντας συμμετάσχει στο a cappella φωνητικό σχήμα The Singing Tribe σε συνεργασία με τον Bobby McFerrin, είναι μια δημιουργός και performer που είναι δύσκολο να καταταχθεί καλλιτεχνικά και αποτελεί την ιδανική επιλογή για τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision.
Η καταξιωμένη ερμηνεύτρια και δημιουργός δέχθηκε με χαρά την πρόταση της ΕΡΤ να εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε μια συμβολική χρονιά, καθώς φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την πρώτη παρουσία της Ελλάδας στη Eurovision, το 1974.
Πώς θα γίνει η επιλογή του τραγουδιού
Το τραγούδι που θα ερμηνεύσει η Μαρίνα Σάττι δεν έχει ακόμη επιλεγεί. Γι’ αυτό, τόσο η ΕΡΤ και η δισκογραφική της εταιρεία, Golden Records και Minos EMI, a Universal Music Company, όσο και η ερμηνεύτρια, επιθυμούν η επιλογή αυτή να είναι όσο πιο ανοιχτή γίνεται.
Στο πλαίσιο αυτό, από αύριο κιόλας, 25 Οκτωβρίου 2023, στο email eurovision2024@ert.gr μπορούν όποιοι δημιουργοί το επιθυμούν να στείλουν, έως την 1η Δεκεμβρίου 2023, τις δικές τους προτάσεις ολοκληρωμένων τραγουδιών. Υπενθυμίζεται ότι, βάσει των κανονισμών της EBU, τα τραγούδια πρέπει να είναι πρωτότυπα και ακυκλοφόρητα, με μέγιστο χρόνο τα 3 λεπτά.
Όταν η Μαρίνα Σάττι μίλησε στο Marie Claire
«Τα πράγματα έγιναν πολύ γρήγορα. Πρώτα έβγαλα ένα τραγούδι, τις Κούπες, χωρίς να σκεφτώ ότι θα γίνω τραγουδίστρια ή ότι θα κάνω καριέρα. Τότε ασχολιόμουν με το θέατρο και τη μουσική διδασκαλία. Γράφω κατά καιρούς, αλλά δεν αισθάνομαι την ανάγκη να εκφραστώ μόνο μέσα από τη σύνθεση. Μου αρέσει να ασχολούμαι και με την παραγωγή, την ενορχήστρωση, με την μπάντα μου, με την αφίσα, με τις χορογραφίες, με τα ρούχα μας. Το ότι βγαίνω και τραγουδάω είναι το τελευταίο πράγμα που κάνω, το κερασάκι στην τούρτα», είχε πει στην Αναστασία Καμβύση για τη σχέση της με τη μουσική και τις αγαπημένες της τέχνες.
«Βίωσα με διάφορους τρόπους την επιτυχία. Μπορώ να σου πω ότι άργησα και να τη χαρώ. Με εμπνέουν πολύ οι συνεργασίες. Εκεί είμαι πιο πολύ ο εαυτός μου. Δεν υπάρχει καμία φεμινιστική διάθεση στις Fonέs. Είμαστε γυναίκες, ξέρουμε καλύτερα τις γυναικείες φωνές, αυτό είναι όλο. Και με τις chórεs αυτό που θέλω να πετύχω είναι να γεφυρώσω αυτή την απόσταση που πρέπει να διανύσουν οι τραγουδιστές από τη στιγμή που βγαίνουν από τις σχολές μέχρι την ώρα που πρέπει να πατήσουν στα πόδια τους και να αναλάβουν ευθύνες. Εγώ βίωσα αυτήν την περίοδο αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Μπέρκλεϊ ως μια περίοδο κρίσης, ξηρασίας», είχε εξηγήσει για τις χορωδίες που είχε ξεκινήσει και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να πορεύονται με επιτυχία.
Όσο για τις σχέσεις της με τους ανθρώπους, την καταγωγή και τον δυναμισμό της είχε δηλώσει: «Γενικά, δεν βάζω σύνορα ούτε στη μουσική ούτε πουθενά, δεν σηκώνω τοίχους σε αυτό που ακούω ή σε αυτό που είμαι. Είμαι από την Κρήτη και είμαι από το Σουδάν, ταξιδεύω συνέχεια για τη δουλειά μου, έχω φίλους στο εξωτερικό, δίνουμε συναυλίες στην Ευρώπη, τραγουδάμε σε πολλές γλώσσες. Μου αρέσει να προσπαθώ να καταργώ τις αποστάσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Και δεν μπορώ να ακούω να μου λένε ότι κάτι δεν γίνεται. Με πιάνει μία εφηβική αντίδραση. Αμέσως μπαίνω σε mood “ό,τι γουστάρω θα κάνω”. Θυμάμαι όταν κάναμε τη Μάντισσα που μου έλεγαν ότι δεν γίνονται έτσι τα βίντεο κλιπ. Ολα τους φαίνονταν λάθος, ήταν πολύ αυθόρμητο, ήμασταν όλες χύμα και άβαφες… Ομως εγώ ήθελα να πω τη δική μου ιστορία. Στη δική μου ιστορία εγώ δεν βγαίνω από κάποια λιμουζίνα φορώντας γούνα -γιατί δε ζω έτσι- αλλά πάω στο κέντρο με τα πόδια με τις φίλες μου».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξή της εδώ.
