Η Νίκη Θωμοπούλου έφερε στον κόσμο την κόρη της στις 16 Μαρτίου. Στο μαιευτήριο ήταν στο πλευρό της και ο σύζυγός της και γνωστός δικηγόρος, Γιάννης Μαρακάκης. Καθόλου αυτονόητο γιατί σε εκείνη τη χρονική συγκυρία είχαν ήδη αρχίσει να παίρνονται τα πρώτα αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορωνοϊού. Η γενικότερη ανησυχία μιας νεοφερμένης πανδημίας προστέθηκε σε αυτή της άγνωστης διαδικασίας για κάθε νέα μαμά, που δεν είναι άλλη από τον τοκετό. Το μωρό, διαψεύδοντας κάθε αγωνία της μαμάς, γεννήθηκε υγιέστατο. 4.140 κιλά και 57 πόντους.
Πλέον, βρίσκεται κι εκείνη σε καραντίνα μαζί με τους γονείς της στο σπίτι. Βιώνει τις πρώτες της μέρες στη ζωή σε μια ιδιαίτερη συνθήκη για την οποία η Νίκη θα φροντίσει να της μιλήσει λεπτομερώς αφού καταγράφει τα πάντα στο κινητό της. Μέχρι τότε, μοιράζεται με το Marie Claire κάποιες από αυτές τις καθημερινές τους στιγμές αλλά και την εμπειρία της από τον τοκετό στην εποχή του κορωνοϊου, με στόχο να βοηθήσει κι άλλες μέλλουσες ή νέες μαμάδες. Είναι άλλωστε κάτι που κάνει συχνά και μέσα από το instagram της αφού δεν είναι λίγες οι γυναίκες που την προσεγγίζουν γιατί έχουν τις ίδιες αγωνίες.
Ας αρχίσουμε από τις συστάσεις. Έχετε αποφασίσει το όνομα που θα της δώσετε; Σκεφτόμουν ότι σε αυτό το μωρό θα ταίριαζε το Ελπίδα, λόγω του ότι γεννήθηκε σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία.
Πολύ ωραία ιδέα! Όμως, το όνομα αυτής Τζοάννα! Το όνομα της μαμάς μου, που Γιαννούλα, σε πιο καλλιτεχνικό θα μπορούσες να πεις! Ήταν μια πολύ αυθόρμητη απόφαση που πήραμε με τον Γιάννη μόλις μάθαμε ότι θα κάνουμε κορίτσι, χωρίς πολλές συζητήσεις. Η μαμά μου έχει φύγει από τη ζωή και νομίζω νιώσαμε την ίδια ανάγκη και επιθυμία να την τιμήσουμε με αυτόν τον τρόπο.
Πέρα από τις πρακτικές δυσκολίες μιας γέννας και μάλιστα με φυσιολογικό τοκετό, είχες να διαχειριστείς κι αυτό που συνέβαινε γύρω σου. Φοβήθηκες μήπως κολλήσεις εσύ ή το μωρό;
Φοβήθηκα πολύ μην κολλήσω τον ιό μέχρι να γεννήσω, καθώς εκείνες τις ημέρες είχε αρχίσει να ακούγεται πολύ πιο έντονα η έξαρση και τα πιο αυστηρά μέτρα. Ο μεγαλύτερός μου φόβος όμως ήταν να μην κολλήσει ο Γιάννης, κάτι που θα σήμαινε ότι δε θα μπορούσε να έρθει ούτε ως συνοδός μαζί μου για να γεννήσω. Στο μαιευτήριο ένιωσα πιο ανακουφισμένη, αφού με το που μπήκαμε -με ραντεβού- απαγορεύτηκαν τα επισκεπτήρια και επιβλήθηκε καθολική καραντίνα στο μαιευτήριο: κανείς δε μπορούσε να μπει, κανείς δε μπορούσε να βγει εάν ήθελε να επιστρέψει. Αυτό από μόνο του μας προστάτεψε και τους τρεις.
Πώς ήταν η διαδικασία του τοκετού εν μέσω πανδημίας;
Ο τοκετός είναι μια διαδικασία τελείως άγνωστη σε μια γυναίκα, καθώς πάντα υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας. Τις ώρες που περνούσα μες στην αίθουσα τοκετού, υπήρχαν και άλλες δύο γυναίκες στην ίδια φάση με εμένα. Η μόνη διαφορά; Ήμουν η τελευταία που επέτρεψαν να είναι ο άντρας της μέσα στην αίθουσα την ώρα της γέννας. Όταν μου το είπαν οι νοσηλεύτριες, μες στον πόνο μου, ένιωσα τόση συμπόνια για εκείνες και ένα τεράστιο βάρος. Ένιωσα ότι ήμουν υποχρεωμένη να είμαι πιο δυνατή και για αυτές τις μανούλες που το βίωναν μόνες τους.
Όταν βγήκατε από το μαιευτήριο κι επιστρέψατε σπίτι, ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις; Σίγουρα δεν είχες φανταστεί έτσι τις πρώτες μέρες με το παιδί στο σπίτι.
Η χαρά και η ανησυχία με τον ερχομό ενός νέου μέλους είναι έτσι και αλλιώς απερίγραπτες. Δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς πολλά, είσαι σε μια ευχάριστη «σύγχυση». Είδαμε τους γονείς μας μόνο με τις προβλεπόμενες αποστάσεις, μάσκες και γάντια έξω από το μαιευτήριο. Είχα μια γλυκόπικρη αίσθηση που δε μπορούσα να αγκαλιάσω τον μπαμπά μου όπως το είχα φανταστεί και εκείνος μου είπε ακριβώς το ίδιο με μήνυμα αμέσως μόλις χωριστήκαμε.
Ο εγκλεισμός στο σπίτι με το μωρό έχει και τα θετικά του αλλά αυτό που συμβαίνει γύρω φαντάζομαι σε αγχώνει.
Ψυχολογικά έχω βοηθηθεί πάρα πολύ με την ιδέα ότι όλοι «μένουμε σπίτι». Κάνει τη νέα και άγνωστη καθημερινότητα μου με τη μικρή πιο εύκολη!
Είναι δύσκολο που δεν μπορείς να μοιραστείς από κοντά, με τους αγαπημένους σου, τις μικρές στιγμές χαράς που δίνει ένα μωρό που μεγαλώνει;
Μιλάμε με… όλους! Συγγενείς, φίλους. Καθημερινές βιντεοκλήσεις και φωτογραφίες για να νιώθουμε ότι η μικρούλα μεγαλώνει και πως όλοι το βιώνουν μαζί μας. Μες στην ατυχία μας η τεχνολογία έχει παίξει καθοριστικό ρόλο.
Φαντάζομαι ο παιδίατρος έχει γίνει ο καλύτερός σου φίλος. Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχει δώσει;
Να μην αγχώνομαι, να ακούω το σώμα μου και το ένστικτό μου!
Συνήθως τα μωρά κάνουν τακτικές παρακολουθήσεις στον γιατρό τους πρώτους μήνες; Τώρα με τον κορωνοϊό τι κάνεις;
Προς το παρόν έχουμε δει τον παιδίατρο μία φορά, όταν ήρθε να δει τη μικρή για τον πρώτο της έλεγχο. Μας έλυσε όλες τις απορίες και φυσικά οτιδήποτε προκύπτει μιλάμε τηλεφωνικά. Τον ενημερώνουμε σε εβδομαδιαία βάση για το βάρος της και υποθέτω ότι –εκτός απροόπτου– θα τα ξαναπούμε στους δύο μήνες για το πρώτο μας εμβόλιο.
Θηλάζεις;
Θηλάζω ναι!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αυτό σημαίνει ότι το άγχος διπλασιάζεται και στο σπίτι δεν μπαίνει κανείς;
Το πιο σημαντικό που έχω καταλάβει και από την μέχρι τώρα εμπειρία μου αλλά και από όσα μου έχουν μεταδώσει φίλες μου μανούλες είναι ένα: No stress. Όσο πιο ήρεμη είμαι τόσο πιο ήρεμο θα είναι και το μωρό μου. Αυτό έχει γίνει ήδη κανόνας μου και so far it works! Όσο για το ποιος μπαίνει σπίτι, μόνο οι γονείς μας και η κολλητή μου και κουμπάρα μας μία φορά τις δύο εβδομάδες – πάντα με μάσκα, γάντια και καθαρά ρούχα! Σε αυτό είμαι αρκετά αυστηρή και απόλυτη.
Ποια άλλα πρακτικά ζητήματα φέρνει ο κορωνοϊός για μια νέα μαμά;
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ στο μεγαλύτερο βαθμό είναι η διαρκής έγνοια να είναι το σπίτι καθαρό και ό,τι έρχεται από έξω (σακούλες/συσκευασίες, κλπ) να καθαρίζεται για να μειώσουμε τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού.
Ειδήσεις βλέπεις ή προτιμάς σε αυτή η φάση να έχεις ηρεμία;
Οι ειδήσεις είναι το καίριο μέσο ενημέρωσης όλων μας. Εξάλλου λόγω της επαγγελματικής ιδιότητας του Γιάννη είναι επιτακτική η ανάγκη να μαθαίνουμε ό,τι νέο προκύπτει, ειδικά εν μέσω μιας τόσο κρίσιμης κατάστασης παγκοσμίως. Προσπαθώ να διαχειρίζομαι τη στεναχώρια που μου προκαλούν τα όλο και πιο άσχημα νέα και να μην τα κρατάω μέσα μου. Σε αυτό βοηθάει η μικρή μου από μόνη της! Την υπόλοιπη ημέρα βλέπουμε σειρές, ταινίες, ντοκιμαντέρ. Thank god there is Netflix!
Ο σύζυγός σου σε βοηθάει στο να έχεις λιγότερο άγχος;
Ο Γιάννης είναι πολύ πιο cool χαρακτήρας και διαχειρίζεται τα άγχη του, έχει πολύ χούμορ και με κάνει να γελάω σε στιγμές φρίκης. Φυσικά και για εκείνον είναι μια νέα πραγματικότητα και είναι λογικό να χάσουμε καμιά φορά την ψυχραιμία μας, όμως το ξεχνάμε στα επόμενα 5 λεπτά κι αυτό μας «σώζει». Επίσης, ασχολείται με τη μικρή μες στην ημέρα, την κάνει μπάνιο και την ηρεμεί με μεγάλο ταλέντο όταν κλαίει!
Πόσο εύκολη είναι η καθημερινότητα στο σπίτι χωρίς να μπορούν να σας βοηθήσουν οι γονείς ως προς τα πρακτικά ζητήματα του νοικοκυριού;
Για μένα, που δεν πολυαγαπώ τις δουλειές του σπιτιού, είναι αρκετά δύσκολη, αφού πρέπει τις περισσότερες από τις ώρες που η μικρή κοιμάται να κάνω ό,τι μπορώ να το διατηρώ καθαρό. Το θετικό είναι ότι μας φέρνουν φαγητό οι γονείς μας οπότε τουλάχιστον τρώμε υγιεινά και σπιτικά φαγητά.
Καταγράφεις τις σκέψεις σε αυτή την πανδημία για να τις μοιραστείς με το παιδί σου όταν μεγαλώσει; Για τις επόμενες γενιές το 2020 θα είναι η ιστορική χρονιά.
Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Όλα τα καταγράφω στο κινητό μου: φωτογραφίες, βίντεο. Οτιδήποτε θα μας θυμίζει μετά από χρόνια όλα αυτά που βιώνουμε σήμερα!
Ποιο θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις με την κόρη σου μετά την καραντίνα;
Μια βόλτα στην παραλία, εννοείται! Άλλωστε, εκεί θα περνάει τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής της, αφού ο μπαμπάς μας είναι τρελαμένος με τη θάλασσα και με κάθε ευκαιρία βρισκόμαστε εκεί!
Τι μήνυμα στέλνεις στις γυναίκες που είναι έτοιμες να φέρουν στον κόσμο το δικό τους παιδί εν μέσω πανδημίας;
Στέλνω όλη μου τη θετική σκέψη και συμπαράσταση σε όσες γυναίκες θα περάσουν αυτή τη μοναδική και πρωτόγνωρη εμπειρία υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Να είστε αισιόδοξες και να θυμάστε ότι η θυσία σας αυτή θα σας ανταμείψει περισσότερο από ότι φαντάζεστε.
