Βρισκόμαστε στο μαγικό έτος 1949, στην οδό 30 Avenue Montaigne και ο λόγος της δημοφιλούς μαγείας του, σχετίζεται άρρηκτα με την δεξιοτεχνία του Christian Dior να “τακτοποιεί” άτακτες σιλουέτες. Ο 44χρονος – τότε – μόδιστρος ζούσε σε ένα παγιδευμένο κόσμο μεταξύ πραγματικότητάς και φαντασίας, μεταξύ της καλλιτεχνικής ευστροφίας και των εμπορικών “πρέπει”.
Το βίντεο που δημοσιεύτηκε στο Youtube κανάλι του ομώνυμου οίκου ταξιδεύει και καλοσωρίζει κάθε πιθανό θεατή σε μια άλλη εποχή, κυριολεκτικά και μεταφορικά. O βιρτουόζος της βιομηχανίας της μόδας με την παιδική καλλιτεχνική ματιά και το ακούραστο “χρυσό” χέρι, που κρατούσε πάντα μια ξύλινη μαγκούρα για γούρι, δεν σκόπευε να γίνει διάσημος και δεν ήταν φιλόδοξος με τον εμπορικό τρόπο, αλλά με τον καλλιτεχνικό.
Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ, που μοιάζει με ταινία του 50′, θυμίζει σε λίγους και παρουσιάζει σε ακόμα περισσότερους τη χάρη του Christian Dior απλωμένη σε ένα ύφασμα Boussac – ο Dior ήταν ο πρώτος μόδιστρος που χρησιμοποίησε, κατά την πολεμική και μεταπολεμική περίοδο, ακριβά υφάσματα. Η ταινία με τίτλο “Haute – Couture” παρουσιάζει όλη τη διαδικασία της δημιουργίας της ΑW collection για τον οίκο Dior, ξεκινώντας από την πηγή έμπνευσης, μέχρι το τελικό defilé στο ατελιέ του.
Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου ταξιδιού στο χρόνο είναι ότι συνεπιβάτης δεν είναι μόνο ο γνωστός μόδιστρος. Στο ντοκιμαντέρ μικρού-μήκους θα παρατηρήσεις μια έντονη γυναικεία παρουσία, που περιστρέφεται γύρω από ονόματα – κλειδιά του οίκου, όπως οι πατρονίστ και οι βοηθοί του. Ίσως αυτή η παρατήρηση επιβεβαιώνει έστω και στο ελάχιστο την αγάπη του Dior προς τις γυναίκες.
Μια ακόμη μικρή επισήμανση, σχετικά με το περιεχόμενο της ταινίας, είναι η αγάπη του Dior για τα ποιοτικά υφάσματα, από τα οποία αντλούσε, κατά βάση, έμπνευση. Φρόντιζε να αναδεικνύουν με κάθε τρόπο τη γυναικεία φιγούρα, γιατί άλλωστε “το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτεται μια γυναίκαι είναι η σιλουέτα της”, σύμφωνα με τα λεγόμενά του. Ο ίδιος φανταζόταν το σχέδιο και μετά μέσω του υφάσματος έντυνε, αρχικά, το μοντέλο του και αργότερα τις κυρίες των μεγαλύτερων σαλονιών της εποχής.
Η ψηφιακή αυλαία της ταινίας κλείνει με το defilé του οίκου Dior για την haute couture συλλογή Φθινόπωρο/Χειμώνας 1949, με την απαγγελία της πρώτης στροφής του ποιήματος “Qu’autres que vous soient désirées” του François de Malherbe να εξηγεί τρομακτικά σωστά την καλλιτεχνική κοσμοθεωρία του Christian Dior.
