Η Judith Leiber, σχεδιάστρια τσαντών, της οποίας οι φανταστικές δημιουργίες ήταν βραβευμένες ως συλλεκτικά κομμάτια και συχνά εκτίθενται ως αντικείμενα τέχνης, πέθανε χθες στο σπίτι της στο Springs, στο Long Island. Ήταν 97 ετών.
Η Judith Leiber πέθανε λίγες μόνο ώρες μετά το θάνατο του επί 72 χρόνια συζύγου της, του ζωγράφου, λιθογράφου και γλύπτη Gerson Leiber, ο οποίος ήταν γνωστός ως Gus. Και οι δύο έχασαν τη ζωή τους από καρδιακή προσβολή, σύμφωνα με τον Jeffrey Sussman, βιογράφο και εκπρόσωπό τους, και η κηδεία τους έγινε μαζί σήμερα.
Τα τελευταία χρόνια το ζευγάρι είχε διοργανώσει κοινές εκθέσεις για το έργο του στο Long Island και στο Μανχάταν.
Η Stella Blum, επιμελήτρια του Ινστιτούτου Κοστούματος στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης μέχρι το 1983, είπε κάποτε ότι η περιγραφή της Judith Leiber ως σχεδιάστρια αξεσουάρ ήταν “σαν να αποκαλούμε τον Louis Comfort Tiffany, σχεδιαστή φωτιστικών”.
Οι τσάντες της συχνά βρίσκονταν σε μουσεία και στις μόνιμες συλλογές πολλών εκ των οποίων, όπως του Μητροπολιτικού Μουσείο Τέχνης, του Smithsonian Institution και του Chicago Historical Society. Η Leiber ωστόσο, αντέδρασε όταν ο Andy Warhol περιέγραψε τις τσάντες της ως έργα τέχνης. «Αληθώς, δεν τις θεωρώ τέχνη», είπε. “Είμαι τεχνίτρια.”
Παρά το γεγονός ότι σχεδίαζε πολυτελείς πρωινές τσάντες ήταν πιο γνωστή για τις εντυπωσιακές βραδινές δημιουργίες της, όπως τις πολύχρωμες τσάντες της σε σχήματα ζώων, λουλουδιών, φρούτων και αυγών, κουτιών και κοχυλιών.
Οι βραδινές μεταλλικές τσάντες κατασκευάζονταν από χαρτόνι και στέλνονταν στην Ιταλία, όπου σφραγίζονταν με ορείχαλκο. Οι μορφές των ζώων και τα πιο σύνθετα σχήματα άρχιζαν ως γλυπτά μοντέλα από κερί και αποστέλλονταν επίσης στην Ιταλία για να αντιγραφούν σε μέταλλο. Τα πόδια και τα αυτιά κατασκευάζονταν ξεχωριστά και συγκολλούνταν. Αλλα μέρη και πινελιές, όπως το κεφάλι ενός αλόγου ή ο φιόγκος πάνω σε μια γάτα, σφραγίζονταν σε δύο μισά και ενσωματώνονταν άψογα. Η επιχρύσωση γινόταν μετά την επιστροφή των τσαντών στην Αμερική. Εκεί γινόταν και η επικάλυψη της τσάντας με στρας και άλλες χάντρες.
Είχε έναν μεγάλο αριθμό πιστών πελατών παρά τις τιμές των τσαντών που ήταν εξαιρετικά υψηλές. Στις μεγάλες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, ήταν σύνηθες για μια γυναίκα που είχε αφήσει την βραδινή τσάντα της Leiber στο τραπέζι της ενώ χόρευε να βρει μετά την επιστροφή της άλλους επισκέπτες μαζεμένους γύρω από το τραπέζι της για να την θαυμάσουν. Συχνά, η τσάντα θα εξαφανιζόταν και θα επέστρεφε στην ιδιοκτήτριά της μόνο όταν είχε περάσει από τα χέρια όλων των θαυμαστών της.
Η Leiber δημιουργούσε πέντε συλλογές το χρόνο, με περίπου 100 σχέδια. Πηγές έμπνευσής της ήταν έργα ζωγραφικής, μουσειακά κομμάτια, έργα τέχνης και η φύση.
Οι γυναίκες που κρατούσαν τις τσάντες της Leiber ήταν πρώτες κυρίες, βασίλισσες, πριγκίπισσες και διασημότητες όπως η Γκρέτα Γκάρμπο, η Κλοντέτ Κολμπέρ, η Νταϊάνα Ρος και η Τζόαν Σάδερλαντ. Η Βασίλισσα Ελισάβετ Β ‘εμφανίστηκε με μια τσάντα της κατά τη διάρκεια επίσκεψής της στην Καλιφόρνια και η Ραΐσα Γκορμπατσόφ, σύζυγος του Σοβιετικού ηγέτη, πήρε δώρο μία από την Μπάρμπαρα Μπους.
