Όταν σε μια κοινωνία είναι ανεπαρκείς παροχές πρόνοιας όπως η ιατρική περίθαλψη και η φροντίδα των ευάλωτων μελών της, είναι αδύνατον να διαχωρίσουμε την ικανότητα των γυναικών να κερδίζουν χρήματα, να αποταμιεύουν και να επενδύουν από τον ρόλο τους ως κηδεμόνες και φροντίστριες.
Είναι σημαντικό όμως τουλάχιστον να γνωρίζουμε πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε για τέτοιες προκλήσεις. Μια δημοσίευση του 2015 στο Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών συνδέει την ανισότητα πλούτου σε ποσοστό 30% – 40% με τον οικονομικό αλφαβητισμό.
Ένας πολύ καλός και αποτελεσματικός τρόπος είναι να εργαζόμαστε εξυπνότερα, όχι σκληρότερα: να κατανοήσουμε τους κανόνες του παιχνιδιού, ώστε να μπορούμε να κινηθούμε πιο στρατηγικά.
Σύμφωνα όμως με μια έκθεση του 2021 με τίτλο «Own Your Worth» (UBS), ακόμη και ανάμεσα στις γυναίκες της γενιάς των millennials με υψηλά εισοδήματα σε ετεροφυλόφιλες σχέσεις μόνο μία στις πέντε ανέφερε ότι λαμβάνει «ισότιμα» τις οικονομικές αποφάσεις του ζευγαριού.
Όταν τους ζητήθηκε να εξηγήσουν γιατί δεν συμμετέχουν τόσο πολύ, απάντησαν – τρεις στις τέσσερις φορές – είτε ότι καθίσταται πιο «φυσικό» να το κάνει ο σύντροφός τους είτε ότι δεν έχουν τον χρόνο ή τις γνώσεις για να το κάνουν οι ίδιες.
Προφανώς, τίποτα στην ευημερία υπό τον καπιταλισμό δεν είναι «φυσικό», αλλά είναι λογικό ότι οι γυναίκες -οι οποίες στατιστικά είναι πιο πιθανό να αφιερώνουν περίπου διπλάσιο χρόνο σε απλήρωτη εργασία ζωτικής σημασίας- δεν έχουν τον χρόνο να μάθουν ό,τι χρειάζονται για να σημειώσουν πρόοδο.
Αλλά πρέπει να το κάνουμε. Το μέλλον μας εξαρτάται από αυτό.
Μέχρι πρόσφατα στο παρελθόν, οι γυναίκες δεν επιτρεπόταν καν να κατέχουν πλούτο στο όνομά τους χωρίς την άδεια ενός άνδρα. Οι γιαγιάδες μας δεν είχαν πρόσβαση στη γνώση και την κατανόηση των οικονομικών κανόνων. Αυτό όμως πρέπει να αρχίσει να αλλάζει. Και καλύτερα να γίνει αργά παρά ποτέ.
