Δίνουμε ραντεβού (προτού ακόμα ξεσπάσει η πανδημία του κορωνοϊού) στο κεντρικό κατάστημα του οίκου υψηλής κοσμηματοποιίας Kessaris και η Αναστασία με υποδέχεται με το χαρακτηριστικό πλατύ χαμόγελό της. Είναι πια σαφές ότι η κόρη της Χριστιάννας και του Κώστα Καίσαρη, του πιο αγαπημένου μπιζουτιέ της αθηναϊκής κοινωνίας, είναι μια δυναμική νέα γυναίκα με δική της αντζέντα και καριέρα: ο λαμπερός γάμος της με τον επιχειρηματία Τόμας Πέρσι και οι αιχμηρά μοντέρνες συλλογές κοσμημάτων της, που όλο και πιο συχνά πλέον στολίζουν τα πρόσωπα των γυναικών αλλά και των μοντέλων στα editorial μόδας, το αποδεικνύουν. Ρίχνω μια γρήγορη ματιά στους λαμπερούς θησαυρούς που δεσπόζουν στις βιτρίνες και αμέσως κατευθυνόμαστε στον κάτω όροφο για να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη. Δεν προλαβαίνω να πατήσω το rec στο κινητό και η γεμάτη ενέργεια φωνή της με παρασύρει: «Το όνειρό μου από παιδί ήταν να γίνω αρχιτέκτονας, δεν είχα σκοπό να συνεχίσω την παράδοση της οικογένειας. Ακολούθησα σπουδές Αρχιτεκτονικής που με έφεραν στο Λονδίνο, ώσπου μια μέρα -ξαφνικά- αναρωτήθηκα τι θα γίνει με όλη αυτή την ωραία δουλειά της κοσμηματοποιίας Kessaris. Αρχισα να σκέφτομαι ότι θα έχω την ευκαιρία να κάνω πραγματικότητα τις ιδέες μου και έτσι σιγά-σιγά άρχισα να καλλιεργώ στο μυαλό μου την επιστροφή στην Ελλάδα. Μόλις τους ανακοίνωσα ότι σκοπεύω να επιστρέψω ο μπαμπάς μου ήταν διστακτικός στην αρχή, λόγω της οικονομικής αστάθειας στη χώρα, όπως συνειδητοποίησα αργότερα.
Στο Λονδίνο είχα μια συναρπαστική δουλειά στον τομέα της αρχιτεκτονικής και του interior design, δούλευα για επτά χρόνια στο γραφείο του Φιλίπ Σταρκ, του σπουδαίου Γάλλου βιομηχανικού σχεδιαστή, κάναμε φανταστικές δουλειές και δίπλα του χόρτασα γνώση. Φαντάσου, σε ηλικία 24 ετών μου ανατέθηκε ένα σπουδαίο έργο στις Φιλιππίνες. Στη δουλειά διεκδικώ αυτό που θέλω και ζητούσα επίμονα να αναλάβω πρότζεκτ. Αυτό το εργασιακό πείσμα το έχω πάρει από τον μπαμπά μου, όπως επίσης και τη μυστική του φόρμουλα για να κερδίζω με την ειλικρίνειά μου τους ανθρώπους.
Από μικρή ζωγράφιζα, ασχολιόμουν με διάφορα πράγματα, γενικά ξεπηδούν αβίαστα από το μυαλό μου ιδέες, τις οποίες μετά προσπαθώ να υλοποιήσω. Υπάρχουν περίοδοι όπου νιώθω ότι έχω αρκετή έμπνευση και καταπιάνομαι με πολλά πράγματα, κάθομαι μέχρι αργά στο εργαστήριο και μόλις πηγαίνω σπίτι ζωγραφίζω σε καμβάδες, και από την άλλη υπάρχουν περίοδοι όπου νιώθω πιο στάσιμη. Αυτό όμως έχει σίγουρα να κάνει με τα ερεθίσματα που λαμβάνεις από το περιβάλλον. Προσπαθώ να πηγαίνω σε αρκετές εκθέσεις για να ενημερώνομαι και να εμπλουτίζω τη δημιουργική μου ατζέντα με τις εξελίξεις στο σχέδιο και τις νέες τεχνοτροπίες από χώρες που φημίζονται για την αριστοτεχνία τους, όπως η Ιταλία». Πάντα είχα απορία να μάθω ποιο είναι το πρώτο βήμα, το εφαλτήριο που θα οδηγήσει στο τελικό αποτέλεσμα, σε αυτό το φίνο κράμα από ιδιαίτερα μέταλλα και πολύτιμες πέτρες το οποίο οι γυναίκες λατρεύουμε να φοράμε.
«Υπάρχουν δύο τρόποι για να ξεκινήσεις το σχεδιασμό, είτε από την ύλη, είτε από το κεφάλι», διευκρινίζει η Αναστασία και συνεχίζει, «συνήθως είναι πιο εύκολο να αρχίζεις έχοντας κατά νου κάποια ύλη. Για παράδειγμα, στη νέα μου συλλογή ήθελα να πειραματιστώ με τον κίτρινο χρυσό μπλέκοντάς τον μαζί με το λευκό χρυσό. Οι τεχνίτες του εργαστηρίου με κοιτούσαν με απορία όταν τους το ανακοίνωσα, αλλά τελικά δούλεψε! Γενικά, φροντίζω να ενημερώνομαι για τις τάσεις, θέλω να κρατήσω το concept του statement κοσμήματος. Στην τελευταία μου συλλογή ήθελα να αποφύγω το τιτάνιο, καθώς δεν θέλω να συνδεθώ μόνο με αυτό το υλικό. Αρχισα το 2016 με τη συλλογή Metallika, την οποία ξεκίνησα δοκιμαστικά με το που επέστρεψα στην Ελλάδα θέλοντας να αποδείξω στον πατέρα μου τις ικανότητές μου. Εκανα την έρευνά μου και αποφάσισα να ξεκινήσω με ένα υλικό το οποίο δεν ήξεραν τόσο καλά να δουλεύουν μέχρι τότε, και αυτό ήταν το τιτάνιο. Ως υλικό είναι πολύ δύσκολο στην επεξεργασία, είναι σκληρό μέταλλο και χρειάστηκε να στραφώ σε εξωτερικό τεχνίτη για να το δουλέψω και να ανακαλύψω την ομορφιά του. Η συλλογή Αfter Party, που ακολούθησε, είναι επίσης από τιτάνιο βαμμένο με κεραμική βαφή σε έντονα μεταλλικά χρώματα τα οποία επιτεύχθηκαν με νανοκεραμική βαφή.
Το μεγαλύτερο στοίχημα ήταν να ικανοποιήσω όλες τις ανάγκες σε οικονομικό και σχεδιαστικό επίπεδο. Για παράδειγμα, η βεντάλια, που θεωρείται το πιο αναγνωρίσιμο σχέδιό μου, υπάρχει σε τρία μεγέθη, αλλά θα το προσαρμόσω ανάλογα με τις απαιτήσεις των πελατών γιατί μου αρέσει να δημιουργώ αυτό που έχουν φανταστεί».
Οπως ένας στυλίστας προετοιμάζει ένα mood board πριν από κάθε φωτογράφηση, έτσι και η Αναστασία δημιουργεί στο μυαλό της ένα κολάζ από υλικά, σχέδια και αναφορές, στο οποίο τελικά δίνει τη μορφή που οι γυναίκες είχαν ονειρευτεί αλλά δεν ήξεραν ότι υπάρχει. «Η μόδα είναι πιο έντονη στην καθημερινότητά μου τα τελευταία τρία χρόνια και συμβαδίζει με την ανακύκλωση ιδεών από το παρελθόν. Ευτυχώς, ο χώρος της υψηλής κοσμηματοποιίας δεν είναι τόσο βλαβερός για το περιβάλλον συγκριτικά με άλλους τομείς στη μόδα. Εδώ αξιοποιούμε κάθε πρώτη ύλη. Ακόμα και αν είναι κάτι που δεν μπορείς να πουλήσεις, απλώς το λιώνεις, όπως συμβαίνει με το χρυσό, ενώ πέτρα δεν θα πετάξεις ποτέ. Οπως ανακαινίζεις ένα σπίτι όταν δεν σου αρέσει κάτι έτσι και με τα κοσμήματα, τα μεταποιείς ώστε να ταιριάζουν ανάλογα με την αισθητική σου η οποία μπορεί να μεταβάλλεται ανάλογα με τις τάσεις και τη σεζόν», συμπληρώνει και κάνει μία παύση για να πιει μια γουλιά από το αχνιστό ρόφημα τσουκνίδας που έχει μπροστά της.
«Τις τελευταίες σεζόν η μόδα στο κόσμημα περιστρέφεται γύρω από τις χοντρές αλυσίδες. Μάλιστα, το περασμένο καλοκαίρι φορούσα κάτι χρυσές αλυσίδες της μαμάς μου από τα 90s και όλοι μου έλεγαν “τέτοιες αλυσίδες ψάχνουμε”. Στο κατάστημα το εμπόρευμα που υπάρχει είναι τόσο πολύ που, για παράδειγμα, αυτές τις αλυσίδες τις φέρνουμε και τις ξαναφέρνουμε, αλλά μέχρι να επανέλθουν στη μόδα ο κόσμος δεν τις κοιτάει με την ίδια λατρεία, μέχρι να τις δούνε σε κάποιο περιοδικό ή φορεμένες με ωραίο τρόπο από it-girls στο Instagram».
Με δεδομένη τη σπουδαία ιστορία της εταιρείας, που ξεδιπλώνεται στις βίβλους υψηλής κοσμηματοποιίας για περισσότερο από έναν αιώνα, η κουβέντα μάς οδηγεί στα αγαπημένα της κειμήλια. «Δεν έχω κειμήλια, προτιμώ να τα δημιουργώ. Φοράω κοσμήματα που μου έχουν χαρίσει αγαπημένα μου πρόσωπα, όπως μια πέτρα στο λαιμό που ήταν κομμάτι από ένα δαχτυλίδι της μαμάς μου και την οποία μεταποίησα σε μενταγιόν. Ημασταν σε ένα γάμο στη Σαρδηνία και η πέτρα έπεσε από το δαχτυλίδι και έπειτα από ατελείωτες ώρες ψαξίματος τη βρήκα σε ένα διάδρομο με λεβάντες και μου τη χάρισε. Ακόμη, έχω ένα κολιέ με ένα μικρό ροζ διαμάντι σε σχήμα καρδιάς. Θυμάμαι, μόλις είχα ξεκινήσει να δουλεύω και έλεγα μεταξύ σοβαρού και αστείου στον μπαμπά μου πως θέλω ένα μικρό ροζ διαμάντι, χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει ότι είναι δυσεύρετο ορυκτό. Ο μπαμπάς μου μού χάρισε ένα μόλις ολοκλήρωσα τον πρώτο χρόνο στο κατάστημα και μετά του έλεγα ότι θέλω ένα γαλάζιο διαμάντι, το οποίο τελικά μου πήρε ως δώρο για τον αρραβώνα μου. Το διαμάντι είναι ο αγαπημένος μου πολύτιμος λίθος».
«Στην προσωπική μου σειρά Anastasia Kessaris έχω αποφασίσει να εστιάσω περισσότερο στα σκουλαρίκια, καθώς είναι κάτι που οι γυναίκες φοράνε πιο εύκολα γιατί κολακεύουν το πρόσωπο. Αυτό που πάντα προσπαθώ να κάνω είναι να δώσω στις τάσεις του σήμερα διαχρονική ταυτότητα, κοσμήματα δίχως ηλικία που απευθύνονται σε κάθε γυναίκα. Το δικό μου brand αντανακλά την ανάγκη να εκφράσω το χαρακτήρα μου και να κατακτήσω νέες αγορές με τη young & fun σφραγίδα του. Εκτός από τις προσωπικές μου συλλογές, σχεδιάζω και κοσμήματα για την επωνυμία Kessaris, πιο περίτεχνα κοσμήματα και με μεγάλες πέτρες, αλλά στο δικό μου brand έχω την ευελιξία και την ελευθερία να δημιουργώ ό,τι με εμπνέει βουτώντας τις αρχιτεκτονικές μου φόρμες σε έντονα χρώματα και να πειραματίζομαι με σχέδια που αποπνέουν σιγουριά, flirty διάθεση και τόλμη. Στην εταιρεία κυριαρχεί αρκετά η custom made φιλοσοφία. Συχνά έρχονται στο κατάστημα φίλες της μαμάς μου αλλά και δικές μου, οι οποίες μου ζητάνε είτε να τροποποιήσουμε το μέγεθος κάποιου σχεδίου μου, είτε να δημιουργήσουμε ένα κόσμημα από την αρχή. Για μένα αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση και ικανοποίηση, να ικανοποιήσω το στυλ και τις επιθυμίες τους».
Πώς όμως ένας νέος σχεδιαστής κοσμημάτων καταφέρνει να συνδυάσει το σύμπαν των κοσμημάτων με αυτό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; «Το Instagram έχει ένα πλάνο λειτουργίας και αποδεικνύεται ανταγωνιστικό αγοραστικό μέσο αλλά και παράθυρο για νέες αγορές. Για τους καταναλωτές αυτό που συμβαίνει με το κόσμημα και τα social media είναι “Research Online, Purchase Offline”, δηλαδή κάνουν τη διαδικτυακή έρευνά τους και στη συνέχεια επιλέγουν να αγοράσουν από ένα φυσικό κατάστημα. Είναι μια δυναμική σχέση που συνεχώς επαναπροσδιορίζεται.
Στην Ελλάδα χαίρομαι που ανήκω σε μια νέα γενιά κοσμηματοποιών που προσπαθούμε διαρκώς να ξανασυστήσουμε το ελληνικό κόσμημα στο καταναλωτικό κοινό ως ένα κομμάτι-επένδυση του οποίου η αξία μεγαλώνει με το πέρασμα του χρόνου. Ως οικογένεια προσπαθούμε με πολλούς τρόπους να αναστήσουμε την αίγλη του εργαστηρίου, εκεί όπου γεννιούνται τα λαμπερά θαύματα που λέγονται “κοσμήματα”. Το όνειρό μου είναι να δημιουργήσω ένα εργαστήριο που να έχει αριστοτεχνίτες διαφορετικών ειδικοτήτων, από ξυλουργό και υφασματά μέχρι μια μοδίστρα και έναν ειδικό στα μοτίβα. Εικάζω ότι στο μέλλον η καλλοτεχικά ανήσυχή μου φύση ίσως με οδηγήσει στο σχεδιασμό και άλλων αντικειμένων».
Ανακαλύψτε όλες τις συλλογές στη νέα ψηφιακή πλατφόρμα της σχεδιάστριας, anastasiakessaris.com και στο Instagram @anastasiakessaris_jewels.
