Από τη Σοφία Μανδηλαρά, Εικονογράφηση: Μαριάννα Βήτου
Γυναίκες που μας εμπνέουν. Ελληνίδες του κόσμου με επιτεύγματα που αγγίζουν όλη την ανθρωπότητα, τέχνη που μαγεύει άλλους λαούς και επιχειρηματικές ιδέες που κατακτούν τις πιο απαιτητικές κορυφές διεθνώς. Επτά λαμπερές προσωπικότητες μιλούν αποκλειστικά στο Marie Claire και μας χαρίζουν ελπίδα. Τις χαρακτηρίζουν η σκληρή δουλειά, η αποφασιστικότητα, η αφοσίωση, το φως που κουβαλάνε μέσα τους σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης. Στην Ευρώπη, στην Αμερική, στην Ασία, στην Αφρική, στην Αυστραλία, στο Διάστημα, παντού.
Βάσω Αποστολοπούλου, έρευνα down under
Παιδί μεταναστών από την Αμαλιάδα στην Αυστραλία, η Βάσω Αποστολοπούλου έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 500 ερευνητικές εργασίες και λάβει περισσότερες από 100 διεθνείς διακρίσεις, κατέχει 20 διπλώματα ευρεσιτεχνίας και έχει διαχειριστεί περισσότερα από 63 εκατ. δολάρια σε πόρους για την έρευνά της. Είναι η γυναίκα που προσέφερε στην ανθρωπότητα το πρώτο εμβόλιο κατά του καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών, ενώ διδάσκει στο Victoria University της Μελβούρνης.
Μέσα σε αυτή την εξαιρετικά απαιτητική σταδιοδρομία, βρίσκει χρόνο ώστε να ενημερώνει την ελληνική κοινότητα για ζητήματα υγείας. «Είναι κάτι που κάνω τα τελευταία 20 χρόνια. Στη διάρκεια της πανδημίας έγινε φανερό ότι οι άνθρωποι διάβαζαν μύθους και είχαν παραπληροφόρηση που προκάλεσε μεγάλο πανικό και δισταγμό ενάντια σε ό,τι γινόταν για την ασφάλειά μας. Έτσι, συμμάχησα με τις Ελληνοαυστραλές Γυναίκες και φίλους στο Παγκόσμιο Φόρουμ του Facebook (τμήμα του Δικτύου «Τροφή για Σκέψη»)».
Είναι η γυναίκα που προσέφερε στην ανθρωπότητα το πρώτο εμβόλιο κατά του καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών, ενώ διδάσκει στο Victoria University της Μελβούρνης.
«Είμαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα. Έχω πολλούς συνεργάτες στην Ελλάδα και όλα μου τα ξαδέλφια, θείοι και θείες. Έρχομαι συχνά και θα ήθελα να περιηγηθώ περισσότερο στο μέλλον», μας λέει η παγκοσμίου κύρους ανοσολόγος Βάσω Αποστολοπούλου. Όπως εξηγεί, έχει «γνήσιο ενδιαφέρον» να χτίσει «έναν στενότερο δεσμό μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας όσον αφορά τον πολιτισμό, τη γλώσσα και την εκπαίδευση των Ελληνοαυστραλών 3ης και 4ης γενιάς, για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, δημιουργώντας προγράμματα ανταλλαγών ως μέρος του προγράμματος σπουδών και επιδιώκοντας τα παιδιά μας να επισκέπτονται την Ελλάδα πιο συχνά, γιατί έτσι θα κρατηθεί “η ελληνικότητα” ζωντανή μέσα τους».
«Είμαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα. Έχω πολλούς συνεργάτες στην Ελλάδα και όλα μου τα ξαδέλφια, θείοι και θείες. Έρχομαι συχνά και θα ήθελα να περιηγηθώ περισσότερο στο μέλλον».
Δικαίως, το περιοδικό Time την έχει κατατάξει μεταξύ των πλέον επιτυχημένων Ελλήνων και Ελληνίδων παγκοσμίως. Τι θα έλεγε σε ένα νεαρό κορίτσι που ονειρεύεται τώρα στον τόπο καταγωγής των γονιών της, την Αμαλιάδα; «Θέσε ένα στόχο. Συγκέντρωσε το μυαλό σου σε αυτόν και συνέχισε. Ακόμα και όταν εμπόδια σου κλείνουν το δρόμο, συνέχισε. Μην τα παρατάς. Έτσι θα φτάσεις εκεί που θέλεις».
Χρύσα Κουβελιώτου, η διαστημική Ελληνίδα
«Θα έχει δίπλα της πολλούς από εμάς που στρώσαμε το δρόμο της για το μέλλον. Το πιο σημαντικό, χρειάζεται να πιστέψει στον εαυτό της και να ακολουθήσει τα όνειρά της. Χρειάζονται πολλά συστατικά για να κατακτήσει τους στόχους της: επιμονή, πολλές ώρες εργασίας, αγάπη για τη δουλειά της, υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων της, αλλά κυρίως αφοσίωση», είναι το μήνυμα της αστροφυσικού Χρύσας Κουβελιώτου προς ένα κορίτσι που μετράει τα άστρα του αττικού ουρανού με την ελπίδα κάποια μέρα να τα εξερευνήσει. Για να μιλήσει για την Ελλάδα δανείζεται το στίχο του Γιώργου Σεφέρη «όπου και αν ταξιδέψω, η Ελλάδα με πληγώνει», ενώ νιώθει ότι δεν δένεται με τόπους, αλλά ανήκει «στην ανθρωπότητα».
Σύμφωνα με το περιοδικό Time, η Χρύσα Κουβελιώτου είναι ένα από τα πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή διεθνώς στο πεδίο της έρευνας του Διαστήματος. Το μέχρι πρόσφατα στέλεχος της NASA πλέον έχει επιλεχθεί από την Κομισιόν ως ένα από τα τρία μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας, ενώ διδάσκει στο George Washington University. Το 2021 έλαβε το Shaw Prize, μία από τις σημαντικότερες διακρίσεις για το συγκεκριμένο πεδίο επιστήμης.
«Το φύλο δεν ήταν μια επιπλέον πρόκληση – τουλάχιστον εγώ δεν το αντιλήφθηκα ποτέ έτσι. Κυρίως, ήμουν τυχερή που συνεργάστηκα με συναδέλφους που ήταν αμερόληπτοι και με σεβασμό προς τις γυναίκες – ειλικρινά, δεν αποδέχθηκα ποτέ τον εκφοβισμό, απλώς απάντησα ευγενικά».
«Ο τομέας έρευνάς μου, η Διαστημική Αστροφυσική, δεν ήταν εύκολα προσβάσιμος, δεδομένης της έλλειψης ελληνικών διαστημικών αποστολών και δεδομένων αποστολών. Για μένα, το τελευταίο ήταν που έγειρε τη ζυγαριά προς τη μετακόμιση και τελικά τη μετανάστευση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το φύλο δεν ήταν μια επιπλέον πρόκληση – τουλάχιστον εγώ δεν το αντιλήφθηκα ποτέ έτσι. Κυρίως, ήμουν τυχερή που συνεργάστηκα με συναδέλφους που ήταν αμερόληπτοι και με σεβασμό προς τις γυναίκες – ειλικρινά, δεν αποδέχθηκα ποτέ τον εκφοβισμό, απλώς απάντησα ευγενικά. Η μεγαλύτερη πρόκληση καθώς εξελίχθηκα ως ερευνήτρια ήταν οι αποφάσεις που μου άλλαξαν τη ζωή: Θέλω να φύγω από την Ελλάδα; Θέλω να κάνω παιδιά ή να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στη δουλειά μου; Θα μπορέσω να είμαι εκεί για το τελευταίο αντίο στους γονείς μου;». Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι οι επιλογές της σπουδαίας Ελληνίδας αστροφυσικού δικαιώθηκαν.
Αιμιλία Μολυμπάκη, A GREEK STATE OF MIND
«Thymia» είναι το όνομα της startup που ίδρυσε η Αιμιλία Μολυμπάκη και προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «θυμός» ως ψυχική ή πνευματική διάθεση. «Χρησιμοποιείται πολύ στην Ψυχιατρική και την Ψυχολογία ως επίθημα λέξης που υποδηλώνει μια “κατάσταση του μυαλού”, το οποίο είναι ακριβώς αυτό που μετράμε ως εταιρεία», μας εξηγεί. Για παράδειγμα, ευθυμία, δυσθυμία, κυκλοθυμία. Η Αιμιλία είναι μία από τους μόλις δέκα ανθρώπους στον κόσμο που εφαρμόζουν τη μέθοδο των βιοδεικτών για να δημιουργήσει ένα εργαλείο που συνεπικουρεί τους γιατρούς στην αξιολόγηση των νοσημάτων ψυχικής υγείας. Η ιδέα ξεκίνησε μετά την καθυστερημένη διάγνωση της καλύτερής της φίλης που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή.
Η Αιμιλία είναι μία από τους μόλις δέκα ανθρώπους στον κόσμο που εφαρμόζουν τη μέθοδο των βιοδεικτών για να δημιουργήσει ένα εργαλείο που συνεπικουρεί τους γιατρούς στην αξιολόγηση των νοσημάτων ψυχικής υγείας. Η ιδέα ξεκίνησε μετά την καθυστερημένη διάγνωση της καλύτερής της φίλης που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή.
«Ο τρόπος με τον οποίο μιλάμε και το πώς μεταβάλλονται οι εκφράσεις του προσώπου και το σώμα μας επηρεάζονται από πολλές μεταβλητές. Όλοι γνωρίζουμε το κλασικό παράδειγμα των Ιταλών που χρησιμοποιούν τα χέρια τους πολύ περισσότερο απ’ ό,τι π.χ. οι Βρετανοί όταν μιλάνε», σχολιάζει, και επιδιώκει να ξεπεράσει τα εμπόδια που δημιουργούνται στη διαδικασία της διάγνωσης με τα γλωσσοαγνωστικά μοντέλα που ανέπτυξε. Ηδη η «Thymia» έχει επεκταθεί σε αγγλόφωνες χώρες, στην Ισπανία, στη Βραζιλία, στην Ινδονησία και την Αφρική.
Θα άλλαζε στην Ελλάδα «τον τρόπο που βλέπουμε τις γυναίκες και τις μειονότητες. Τα πράγματα αλλάζουν όσο περισσότερο οι Ελληνες εκτίθενται σε άλλες κουλτούρες, αλλά εξακολουθώ να παλεύω με τον τρόπο που μου μιλάνε ορισμένοι, ειδικά άνδρες, μέχρι να μάθουν ότι είμαι και επιτυχημένη επιχειρηματίας, και νευροεπιστήμονας με διδακτορικό».
«Είμαι εξαιρετικά υπερήφανη για την ελληνική καταγωγή μου: όπου κι αν πάω, θα κρατάω πάντα την κουλτούρα μου και τα φιλοσοφικά, λογοτεχνικά και επιστημονικά θεμέλια που είχα τη χαρά να δημιουργήσω μεγαλώνοντας στην Ελλάδα. Ελπίζω ότι μπορώ να εμπνεύσω άλλους Έλληνες, ιδιαίτερα γυναίκες, να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, να κάνουν τη διαφορά και να βοηθήσουν άλλους», υπογραμμίζει η Αιμιλία. Τι χαίρεται στους συμπατριώτες της; «Το πόσο πολύ απολαμβάνουν τα απλά, αλλά τόσο σημαντικά πράγματα στη ζωή, όπως η αγάπη μας για το φαγητό και τον καφέ». Θα άλλαζε στην Ελλάδα «τον τρόπο που βλέπουμε τις γυναίκες και τις μειονότητες. Τα πράγματα αλλάζουν όσο περισσότερο οι Ελληνες εκτίθενται σε άλλες κουλτούρες, αλλά εξακολουθώ να παλεύω με τον τρόπο που μου μιλάνε ορισμένοι, ειδικά άνδρες, μέχρι να μάθουν ότι είμαι και επιτυχημένη επιχειρηματίας, και νευροεπιστήμονας με διδακτορικό».
Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου, μια νευροεπιστήμονας στη Νέα Υόρκη
«Θεωρώ τον εαυτό μου πολίτη του κόσμου. Αν όντως έχω κάνει κάποιες προόδους στην επιστήμη, αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε στοιχεία της ελληνικότητας τα οποία καταπολέμησα ενεργά: το σεξισμό, την πατριαρχία, τη θρησκοληψία, στοιχεία που δεν επιτρέπουν στις γυναίκες και σε άλλες υποεκπροσωπούμενες μειονότητες να ζήσουν ελεύθερα, πόσο μάλλον να προοδεύσουν. Από την άλλη, ίσως η ίδια η ελληνική επαναστατική ιδιοσυγκρασία στην οποία γαλουχήθηκα να μου έδωσε το απαιτούμενο θάρρος και θράσος για να επαναστατήσω έναντι αυτών. Άρα, η ελληνικότητα είναι για εμένα πολύ αντιθετική», μας λέει η νευροεπιστήμονας του Rockefeller University της Νέας Υόρκης, Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου. Από μικρή πρόσεχε τις λέξεις που επέλεγε και άκουγε με σχολαστικότητα τις λεκτικές επιλογές των άλλων. Οι παππούδες της ήταν δάσκαλοι και της εξηγούσαν «με πάθος την ετυμολογία των λέξεων».
«Θεωρώ τον εαυτό μου πολίτη του κόσμου. Αν όντως έχω κάνει κάποιες προόδους στην επιστήμη, αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε στοιχεία της ελληνικότητας τα οποία καταπολέμησα ενεργά: το σεξισμό, την πατριαρχία, τη θρησκοληψία».
Στο πλαίσιο της έρευνάς της εστιάζει στην κατανόηση της νευροβιολογίας της κοινωνικής επικοινωνίας και των σύνθετων ανθρώπινων αισθησιοκινητικών δεξιοτήτων, όπως η ομιλία και ο χορός, αλλά και στον εντοπισμό πιθανών θεραπειών για τη βελτίωσή τους σε ανθρώπους με νευρολογικές παθήσεις. Το επιστημονικό της έργο έχει δημοσιευθεί σε μερικά από τα πιο έγκριτα επιστημονικά περιοδικά του κόσμου, ενώ έχει λάβει περισσότερες από είκοσι διεθνείς διακρίσεις. «Εξαρτάται από τη νευροεκφυλιστική ασθένεια την οποία μελετάμε. Για παράδειγμα, το πιο κοινό πρόωρο σύμπτωμα της νόσου του Alzheimer είναι η δυσκολία ανάκλησης πρόσφατων γεγονότων, η απώλεια της μνήμης, ενώ η νόσος του Πάρκινσον χαρακτηρίζεται, αρχικά, κυρίως από απώλεια ελέγχου και συντονισμού των κινήσεων. Η ικανότητα που, επίσης, σταδιακά εκφυλίζεται, και την οποία μελετώ είναι η γλωσσική ικανότητα, που σε μεγάλο βαθμό είναι το μέσο έκφρασης της απώλειας άλλων ικανοτήτων, όπως της μνημονικής που ανέφερα. Το θέμα του ποιες από αυτές τις ικανότητες καθορίζουν την ταυτότητα του καθενός είναι κάτι που διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο», μας εξηγεί.
«Το πιο κοινό πρόωρο σύμπτωμα της νόσου του Alzheimer είναι η δυσκολία ανάκλησης πρόσφατων γεγονότων, η απώλεια της μνήμης, ενώ η νόσος του Πάρκινσον χαρακτηρίζεται, αρχικά, κυρίως από απώλεια ελέγχου και συντονισμού των κινήσεων».
Από την Ελλάδα της λείπει η οικογένειά της. «Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν έρχομαι είναι να τους χαίρομαι από κοντά. Τα υπόλοιπα (το κύμα, τα νησιά, η γαστρονομία) πιθανώς να μη μου έλειπαν αν δεν τα μοιραζόμουν με τους αγαπημένους μου».
Σοφία Κουβελάκη, ένα σπίτι για τα παιδιά στην Αθήνα
Η Σοφία Κουβελάκη βρίσκεται εντός των τειχών. Είναι η ιδρύτρια και γενική διευθύντρια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης The HOME Project, η οποία έως τώρα έχει φροντίσει περισσότερα από 1.050 ασυνόδευτα προσφυγάκια στη χώρα μας, σε 14 ξενώνες που βρίσκονται στην Αθήνα, με δυναμική να υποστηρίξει ανά πάσα στιγμή γύρω στα 250 παιδιά. Το 2020 μάλιστα έγινε μία από τους μόλις 35 συμμετέχοντες που επιλέχθηκαν στο πρόγραμμα «Leaders: Europe» του Obama Foundation από 18 ευρωπαϊκά κράτη. Όχι τυχαία, ο 44ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα, την επέλεξε να τον προλογίσει στην πρόσφατη ομιλία του στην Ελλάδα.
Είναι η ιδρύτρια και γενική διευθύντρια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης The HOME Project, η οποία έως τώρα έχει φροντίσει περισσότερα από 1.050 ασυνόδευτα προσφυγάκια στη χώρα μας, σε 14 ξενώνες που βρίσκονται στην Αθήνα, με δυναμική να υποστηρίξει ανά πάσα στιγμή γύρω στα 250 παιδιά.
«Για μένα ελληνικότητα είναι η ιστορία που έχουμε ως λαός, η οποία βασίζεται στη δημοκρατία. Είναι μια έννοια που συνδέεται με τη φιλοξενία, το ήθος, το φιλότιμο. Είναι όλα αυτά που έκαναν τις γιαγιάδες στη Λέσβο να ανοίξουν την αγκαλιά τους και τα σπίτια τους και να δεχθούν ανθρώπους σε ανάγκη στην αρχή της προσφυγικής κρίσης. Αυτή η επαφή με την καρδιά του άλλου, η ζεστασιά και η αγάπη», μας λέει η Σ. Κουβελάκη, προσθέτοντας ότι «εάν χάσουμε αυτές τις αξίες, η καθημερινότητά μας θα γίνει πολύ άσχημη». Έχοντας επικοινωνία με προσφυγάκια που βρέθηκαν στη χώρα μας ως νεογέννητα μέχρι και παιδιά που ενηλικιώθηκαν και έφυγαν για να σπουδάσουν στο εξωτερικό, η ιδρύτρια της The HOME Project θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι «ήδη μέρος της ταυτότητάς τους. Το βλέπω στην πράξη. Έχουμε παιδιά που αυτή τη στιγμή είναι σε πανεπιστήμια σε Γαλλία, Αμερική και Καναδά και νιώθουν ότι το σπίτι τους είναι η Ελλάδα. Επιστρέφουν το καλοκαίρι και τα Χριστούγεννα, θέλουν να προσφέρουν στη χώρα που τα υποστήριξε. Αισθάνονται Έλληνες γιατί κάποιος τους έδωσε τα εφόδια να έχουν ίσες ευκαιρίες, όπως οποιοδήποτε άλλο παιδί», υπογραμμίζει.
«Για μένα ελληνικότητα είναι η ιστορία που έχουμε ως λαός, η οποία βασίζεται στη δημοκρατία. Είναι μια έννοια που συνδέεται με τη φιλοξενία, το ήθος, το φιλότιμο. Είναι όλα αυτά που έκαναν τις γιαγιάδες στη Λέσβο να ανοίξουν την αγκαλιά τους και τα σπίτια τους και να δεχθούν ανθρώπους σε ανάγκη στην αρχή της προσφυγικής κρίσης».
Η ίδια έχει εργαστεί στο παρελθόν στα Ηνωμένα Έθνη και τη UNICEF σε θέματα κοινωνικής πολιτικής, ενώ έχει προσκληθεί στο Κογκρέσο των ΗΠΑ για να μιλήσει για την προσφυγική κρίση. «Χωρίς εθνική ταυτότητα δεν μπορούμε να έχουμε ούτε διεθνισμό, ούτε κοσμοπολιτισμό. Η εθνική ταυτότητα εμπλουτίζει», τονίζει, εξηγώντας ότι δεν υφίσταται σύγκρουση αλλά δημιουργική αλληλεπίδραση. «Βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι πολλών πολιτισμών. Αυτή είναι η θέση μας γεωπολιτικά. Πρέπει να αποφασίσουμε συνειδητά ότι οι πολλές εθνικές ταυτότητες που φτάνουν εδώ μπορούν να προσφέρουν στην κοινωνία μας», καταλήγει η ιδρύτρια της The HOME Project.
Αγγελική Τερλάκη, start up στη Σιγκαπούρη
«Γεννήθηκα σε μία αρχαία πόλη της Ελλάδας, πολύ κοντά στο Ναό του Ποσειδώνα. Όταν βρίσκομαι στον τόπο μου και κυρίως όταν αντικρίζω τους αρχαίους χώρους, νιώθω ισορροπία και γαλήνη. Νιώθω πως σε αυτό τον πολιτισμό είναι οι ρίζες μου και πως όπου και να βρίσκομαι, είμαι η συνέχειά τους», μας λέει η επιτυχημένη entrepreneur στη Σιγκαπούρη Αγγελίνα Τερλάκη, που συγκαταλέγεται στη λίστα του Forbes 30 under 30 Asia 2023 στον κλάδο Enterprise Technology. Έχοντας ξεκινήσει από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ίδρυσε, μαζί με στελέχη της ακαδημαϊκής ελίτ της Ασίας, τη Red Dot Analytics, η οποία εξειδικεύεται στη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης με στόχο τη μείωση των εκπομπών ρύπων άνθρακα σε κρίσιμες υποδομές όπως αεροδρόμια, κέντρα δεδομένων και δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.
Ίδρυσε, μαζί με στελέχη της ακαδημαϊκής ελίτ της Ασίας, τη Red Dot Analytics, η οποία εξειδικεύεται στη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης με στόχο τη μείωση των εκπομπών ρύπων άνθρακα σε κρίσιμες υποδομές όπως αεροδρόμια, κέντρα δεδομένων και δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.
«Η γενιά μου έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα της κρίσης. Με δεδομένο ότι δεν υπήρχαν πολλές ευκαιρίες, κλήθηκε να τις δημιουργήσει. Ως λαός έχουμε ανήσυχο πνεύμα και ευρηματικότητα. Αυτά τα χαρακτηριστικά καθιστούν την Ελλάδα ιδανικό τόπο για την ανάπτυξη και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών. Δεν φτάνουν όμως εάν δεν δημιουργηθούν οι σωστές υποδομές μέσω επενδύσεων», επισημαίνει η Αγγελίνα. Αυτή ακριβώς η επιτυχία της Σιγκαπούρης, «μέσα από συνεχή στήριξη και ανάπτυξη των πανεπιστημίων της, τα οποία αποτελούν πυλώνα για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και startups», την οδήγησε να αναζητήσει το μέλλον της τόσο μακριά.
«Η γενιά μου έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα της κρίσης. Με δεδομένο ότι δεν υπήρχαν πολλές ευκαιρίες, κλήθηκε να τις δημιουργήσει. Ως λαός έχουμε ανήσυχο πνεύμα και ευρηματικότητα. Αυτά τα χαρακτηριστικά καθιστούν την Ελλάδα ιδανικό τόπο για την ανάπτυξη και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών».
«Η πραγματικότητα είναι ότι στην καθημερινότητα, ανεξαρτήτως της χώρας και της ανταγωνιστικότητας του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, συναντάμε έναν διαχωρισμό, χωρίς αυτό να σημαίνει δυσκολία. Δεν το προσπερνάω, αλλά το επικαιροποιώ και το αντιμετωπίζω», αναφέρει η ίδια για την αντιμετώπιση ανδρικού και γυναικείου φύλου, τονίζοντας πως «η ουσία είναι ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε το ανθρώπινο δυναμικό συνολικά».
Αντιγόνη Τσιούλη, μια μπαλαρίνα στην Αφρική
Η Αντιγόνη Τσιούλη ανακάλυψε την αγάπη της για τον κλασικό χορό σε ηλικία έξι ετών σε μια συνοικιακή σχολή στο Χαϊδάρι. Στα δεκατέσσερα έγινε δεκτή με εξετάσεις στο φυτώριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το 2014 άνοιξε τα φτερά της για να πετάξει στην Όπερα του Καΐρου, όπου σε μόλις ένα έτος κατέκτησε τη θέση της prima ballerina. Έκτοτε έχει χορέψει στο Παρίσι, στη Μαδρίτη, στο Κουβέιτ και την Κρατική Όπερα της Σουηδίας.
«Ο χορός είναι μια παγκόσμια γλώσσα. Μια υψηλή τέχνη που απαιτεί σκληρή δουλειά και διέπεται από αυστηρούς κανόνες. Από την άλλη, ο κάθε χορευτής χρησιμοποιεί τα δικά του εκφραστικά μέσα όταν χορεύει. Γι’ αυτό υπάρχει το προσωπικό στυλ, που κρύβει κάποιο μήνυμα από τα παλιά, από τον τρόπο ζωής, σκέψης, από τις εμπειρίες, από τον τόπο που έζησες και τον κουβαλάς πάντα μέσα σου», απαντά η Αντιγόνη για το εάν νιώθει ότι οι ρίζες της αποτυπώνονται στην κίνησή της.
«Ο χορός είναι μια παγκόσμια γλώσσα. Μια υψηλή τέχνη που απαιτεί σκληρή δουλειά και διέπεται από αυστηρούς κανόνες. Από την άλλη, ο κάθε χορευτής χρησιμοποιεί τα δικά του εκφραστικά μέσα όταν χορεύει. Γι’ αυτό υπάρχει το προσωπικό στυλ, που κρύβει κάποιο μήνυμα από τα παλιά, από τον τρόπο ζωής, σκέψης, από τις εμπειρίες, από τον τόπο που έζησες».
Προσπαθεί πάντα να δίνει τον καλύτερό της εαυτό «στη σκηνή, στις συνεργασίες και τις συναναστροφές» γιατί νιώθει την ευθύνη να είναι Ελληνίδα η πρώτη μπαλαρίνα, το κορμί που χορεύει εκπροσωπώντας τη χώρα μας. «Ελληνικότητα για μένα είναι η ταυτότητά μου, ο χαρακτήρας μου. Το σύνολο των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που με κάνουν να ξεχωρίζω από τους άλλους και είναι συνδεδεμένα με τον τόπο μου, με τη γλώσσα και τον πολιτισμό», εξηγεί. Από την πατρίδα της λείπουν «τα πάντα», αλλά «πάνω απ’ όλα η οικογένεια», παρόλο που η Αίγυπτος, όπως έχει δηλώσει, είναι ιδιαίτερα φιλική με τους Έλληνες. «Η Ελλάδα είναι μέσα μου, από μακριά βλέπω μόνο τα καλά της και αναπολώ τις απλές συνήθειες που μας κάνουν μοναδικούς», καταλήγει.
