H Aντιγόνη Λυμπεράκη θα είναι ομιλήτρια στο Marie Claire The Power Trip. Eίναι καθηγήτρια οικονομικών στο Τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πάντειου Πανεπιστήμιου καθώς και βουλευτής, ενώ έχει υπάρξει και αντιπρόεδρος του πολιτικού κόμματος Δράση. Το 2014 εντάχθηκε στο δυναμικό του κόμματος του Σταύρου Θεοδωράκη “Το Ποτάμι”. Όσον αφορά στη διδασκαλία έχει δηλώσει πως της προσφέρει φρεσκάδα σκέψης και τη βοηθά να γίνεται καλύτερη.
Η κυρία Λυμπεράκη είναι 60 ετών και έχει συγγένεια με τον πρώην Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη από την πλευρά της μητέρας της Αρτεμισίας η οποία ήταν αδερφή του, ενώ πατέρας της ήταν ο οικονομολόγος Γεώργιος Λυμπεράκης. Eίναι παντρεμένη ζει στο Παγκράτι και έχει δυο παιδιά.
Υπήρξε μία από τις καλύτερες μαθήτριες της σχολής Χιλλ, παρόλο που εκείνη δεν ήθελε να είναι η πρώτη μαθήτρια γιατί πίστευε πως ο πρώτος υστερεί συνήθως σε άλλα πράγματα και ενώ το πάθος της ήταν τα καλλιτεχνικά και πιο συγκεκριμένα η ζωγραφική τελικά σπούδασε οικονομικά στην Αθήνα και οικονομική ανάπτυξη στο Σάσσεξ (στο Institute for Development Studies, IDS).
Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, στο City University of New York και στην École des Hautes Études en Sciences Sociales (στο Παρίσι). Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης για τα Φεμινιστικά Οικονομικά (IAFFE) και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της οργάνωσης ActionAid στην Ελλάδα και στην Κένυα. Διετέλεσε ακόμα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΣΤΑΜΕ (2004-2007) και του “Όμιλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας” (2008-2010).
Η ίδια έχει δηλώσει πως επειδή έχει μεγαλώσει στην οικογένεια ενός πολιτικού γίγαντα έπρεπε να διαφοροποιηθεί ώστε να μπορέσει να διατηρήσει την ατομικότητά της. Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη έγραψε στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά της: «Το απόλυτο test drive είναι να σου αντιμιλάει η έφηβη ανιψιά σου που νομίζει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια κι εσύ να συζητάς με νηφαλιότητα και καλή διάθεση. Ποτέ δεν μου αρνήθηκε τη διαφορετική γνώμη και πάντα άφηνε χώρο να αναπτυχθώ όπως έκρινα μόνη μου. Η διαφωνία δεν ήταν λόγος αποξένωσης, αλλά ευκαιρία συζήτησης και ωρίμασης. Μου άφηνε τον χώρο να διαφέρω και την πολυτέλεια να βρίσκω τον δρόμο μόνη μου. Από τις συζητήσεις αυτές κερδίζω ακόμη».
Επιστημονικά άρχισε να ασχολείται με θέματα μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ευέλικτης εξειδίκευσης από τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Από τότε έχει διευρύνει τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα προς την κατεύθυνση των Οικονομικών της Εργασίας, της Μετανάστευσης, της Γήρανσης και των Οικονομικών του Φύλου. Μεταξύ 2000-2004 ήταν στο Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων των Υπουργείου Εργασίας και ήταν συντονίστρια στην εκπόνηση τριών Εθνικών Σχεδίων Δράσης για την Απασχόληση.
Έχει γράψει πολλά βιβλία και άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Μεταξύ των βιβλίων της, δύο ασχολούνται με το δυναμισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δύο με την ευεργετική επίπτωση των μεταναστών στην οικονομία και την ξενοφοβία ως ανασταλτικό παράγοντα στην ανάπτυξη, ενώ έχει επιμεληθεί τα «Οικονομικά με Ανθρώπινο Πρόσωπο» της Τζούλι Νέλσον και το «Παράδοξο της Παγκοσμιοποίησης» του Dani Rοdrik. Η έρευνά της αυτή την εποχή εξετάζει τους τρόπους με τους οποίους η οικονομική κρίση επηρεάζει τους άτυπους μηχανισμούς οικογενειακής αλληλεγγύης και τη συμμετοχή των γυναικών στην απασχόληση.
«Τα οικονομικά επιχειρήματα υπέρ της ενίσχυσης της οικονομικής θέσης των γυναικών αποτελούν μόνο τμήμα του ευρύτερου επιχειρήματος υπέρ της ισότητας: η ισότητα καθεαυτή είναι ένα ηθικό πρόταγμα, καθώς προάγει τη δικαιοσύνη και τις ευκαιρίες ζωής για όλους.» είναι η φράση που αξίζει να σημειωθεί ανάμεσα σε άλλες από το βιβλίο της Γυναίκες στην Οικονομία το οποίο εξέδωσε το 2017.
Από τα μαθητικά της χρόνια ήταν οργανωμένη στην Αριστερά και συμμετείχε στην πρώτη Κεντρική Επιτροπή του Ενιαίου Συνασπισμού (από το 1990 μέχρι το 1996), το μοναδικό κομματικό αξίωμα που είχε ποτέ, ως τότε. Το φθινόπωρο του 2011 συμμετείχε στην πρωτοβουλία δημιουργίας του Κοινωνικού Συνδέσμου. Το 2014, η Αντιγόνη Λυμπεράκη αποχώρησε από τη Δράση και εντάχθηκε στο Ποτάμι,[1] με το οποίο εξελέγη στην εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Στις 11 Απριλίου 2019 έγινε ξανά βουλευτής, μετά την παραίτηση του Γιώργου Αμυρά από το βουλευτικό αξίωμα.
