H Narges Mohammadi, νικήτρια του φετινού Βραβείου Νομπέλ Ειρήνης, δεν μπόρεσε να παραβρεθεί το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου στο Όσλο, για να το παραλάβει με τα ίδια της τα χέρια.
Αντί για την Mohammadi, στο χώρο της απονομής βρέθηκαν τα έφηβα δίδυμα παιδιά της, Kiana και Ali Rahmani. Τα 17 ετών παιδιά της έχουν να δουν την μητέρα τους από κοντά εδώ και χρόνια, καθώς η ίδια αυτή τη στιγμή εκτίει ποινή κάθειρξης 10 ετών στις φυλακές της Τεχεράνης, καθώς κατηγορήθηκε για προπαγάνδα ενάντια στο καθεστώς.
Η Mohammadi κέρδισε μία από τις υψηλότερες διακρίσεις με κοινωνικό και πολιτικό πρόσημο στον κόσμο χάρη στους αγώνες της ενάντια στη γυναικεία καταπίεση. Το αυταρχικό θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν υποχρεώνει τις γυναίκες να συμπεριφέρονται με συγκεκριμένους τρόπους, τους αποστερεί βασικά δικαιώματα και ασκεί πάνω τους τρομακτική βία, όπως στην περίπτωση της Mahsa Amini, η οποία δολοφονήθηκε στο δρόμο επειδή δεν φορούσε σωστά τη μαντίλα της.
Εκτός από αυτό το περιστατικό, που ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών στους δρόμους της χώρας, το καθεστώς του Ιράν φροντίζει με κάθε ευκαιρία να τιμωρεί και να περιορίζει τις γυναίκες, όπως στην περίπτωση των έφηβων κοριτσιών που τον περασμένο Μάρτιο χόρεψαν σε βίντεο χωρίς να φορούν μαντίλα και φυλακίστηκαν.
Η Mohammadi, με αφορμή την απονομή του βραβείου, δήλωσε ότι ο ιρανικός λαός με υπομονή και ξεπεράσει την καταπίεση και τον απολυταρχισμό. Έγραψε κρυφά το μήνυμά της σε ένα χαρτί, το οποίο προωθήθηκε κρυφά στα παιδιά της, ώστε να διαβαστεί στην τελετή.
Τα παιδιά της ζουν μαζί με τον πολιτικό πρόσφυγα πατέρα τους στο Παρίσι, καθώς η 51χρονη γυναίκα είναι σχεδόν διαρκώς στη φυλακή από το 2010, έχοντας συλληφθεί 13 φορές και καταδικαστεί 5 φορές σε συνολική ποινή 31 ετών.
«Η αντίσταση είναι ζωντανή και ο αγώνας συνεχίζεται. Η αντίσταση και η μη βία είναι οι καλύτερες στρατηγικές μας – και είναι το ίδιο δύσκολο μονοπάτι στο οποίο οι Ιρανοί βαρδίζουν μέχρι σήμερα, χάρη στην ιστορική τους συνείδηση και τη συλλογική τους βούληση», έγραψε η Mohammadi «Μέσα από τους ψηλούς και κρύους τοίχους μίας φυλακής», όπως επεσήμανε χαρακτηριστικά.
Ο σύζυγος της Mohammadi, μιλώντας το Σάββατο στο BBC, εξομολογήθηκε ότι κάποτε έλαβε ένα γράμμα στο οποίο η γυναίκα του έλεγε πως ήλπιζε να την συγχωρήσουν τα παιδιά της που δε μπορούσε να είναι η μητέρα τους, με την έννοια ότι διαρκώς έλειπε από την οικογενειακή εστία εξαιτίας των αγώνων της. Συμβολικά, στο χώρο του δημαρχείου του Όσλο όπου γίνεται κάθε χρόνο η απονομή των Βραβείων Νομπέλ, τοποθετήθηκε ανάμεσα στα δίδυμα παιδιά της μία άδεια καρέκλα, για να θυμίζει την απουσία της.
Για τη δράση της Narges Mohammadi μίλησε και η Ιρανοβρετανίδα Nazanin Zaghari-Ratcliffe, με την οποία γνωρίστηκαν στη φυλακή, τονίζοντας τοπόσο υποστηρικτική είναι.
Φυσικά το Υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν τοποθετήθηκε εξαρχής αρνητικά απέναντι σε αυτή την απονομή, λέγοντας ότι το συγκεκριμένο Νομπέλ Ειρήνης είναι αποτέλεσμα προκαταλήψεων απέναντι στη χώρα. Τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας, βέβαια, λένε άλλα.
