Μια εθνική πληγή, της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974, αγγίζει με ευαισθησία η πρώτη τηλεοπτική σειρά μυθοπλασίας στην Ελλάδα που εκτυλίσσεται σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο. Η πολυαναμενόμενη «Famagusta» 24 επεισοδίων, με τη χρυσή υπογραφή των Αντρέα Γεωργίου, Βάνα Δημητρίου, Κούλλη Νικολάου, κάνει πρεμιέρα στο Mega την Κυριακή 21 Ιανουαρίου με ένα εξαιρετικά δυνατό καστ, όπου συναντάμε, μεταξύ άλλων, τους Γιάννη Μπέζο, Κοραλία Καράντη, Χρήστο Λούλη, Αντρέα Γεωργίου, Αιμιλία Υψηλάντη.
Η Κοραλία Καράντη, με αφορμή τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Χριστίνας Σέκερη, μιας γυναίκας που μετά την αρπαγή του μωρού της στην Αμμόχωστο το καλοκαίρι του 1974 δεν σταμάτησε ποτέ να το αναζητά, μιλάει στο Marie Claire για την εμπειρία της από τα γυρίσματα, κάποια από τα οποία πραγματοποιήθηκαν στην Κύπρο, για την αγωνία του να αγνοείται ένα αγαπημένο σου πρόσωπο, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για το παιδί σου, αλλά και για ό,τι έμαθε η ίδια από τη μητρότητα, από την ανατροφή του, ενήλικου πλέον σήμερα, γιου της.
Στην προσωπική σας έρευνα για την προσέγγιση του ρόλου σας στο «Famagusta», ποια γεγονότα από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο εντυπώθηκαν, συναισθηματικά, πιο έντονα μέσα σας;
«Από την έρευνά μου προέκυψαν ιστορικά στοιχεία και γεγονότα που αφορούν σε εκείνη την ιδιαίτερα δύσκολη εποχή. Στάθηκα πάνω απ’ όλα στον ανθρώπινο παράγοντα. Στις μαρτυρίες εκείνων που βρέθηκαν στη δίνη του πολέμου. Είναι συγκλονιστικές! Κάποιες από αυτές υπάρχουν δραματοποιημένες στο σενάριο».
«Από την έρευνά μου προέκυψαν ιστορικά στοιχεία και γεγονότα που αφορούν σε εκείνη την ιδιαίτερα δύσκολη εποχή. Στάθηκα πάνω απ’ όλα στον ανθρώπινο παράγοντα. Στις μαρτυρίες εκείνων που βρέθηκαν στη δίνη του πολέμου. Είναι συγκλονιστικές! Κάποιες από αυτές υπάρχουν δραματοποιημένες στο σενάριο».
Γιατί, πιστεύετε, δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής πολλές αναφορές στην τέχνη για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο;
«Είναι πολύ δύσκολο να στηριχθεί ένα σενάριο σε ιστορικές περιόδους που έχουν τραυματίσει την εθνική μας συνείδηση. Σήμερα, που η ελληνική τηλεόραση προσπαθεί να επανεφεύρει τον καλό της εαυτό, αλλά πάνω απ’ όλα πλησιάζει η θλιβερή επέτειος των 50 χρόνων από εκείνο τον μαύρο Ιούλιο, του ’74, γίνεται επιτέλους η πρώτη δραματοποιημένη αναφορά. Βέβαια δεν επιχειρείται καμία πολιτική ανάλυση στη “Famagusta”, είναι η αφήγηση της ζωής μιας κυπριακής οικογένειας που ήρθε αντιμέτωπη με τα τραγικά γεγονότα του πολέμου κι η πορεία της μέχρι το σήμερα».
Πώς ανταποκρίθηκε ο κόσμος της Κύπρου στα γυρίσματα που κάνατε εκεί; Η ζωή σήμερα στο νησί μοιάζει να έχει αφήσει πίσω της το παρελθόν ή είναι ακόμα ορατές οι πληγές της εισβολής και του ξεριζωμού;
«Ο κόσμος ανταποκρίνεται με ιδιαίτερη γλυκύτητα, με προσμονή. Περιμένει να ακούσει την εξιστόρηση των γεγονότων κι, όπως μου διηγήθηκε πρόσφατα μια Κυπρία φίλη, “κάποιες φορές μοιάζει ότι το παρελθόν έχει ξεχαστεί, οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται στα οδοφράγματα σαν τα πράγματα να ήταν πάντα έτσι, άλλες φορές όμως αστράφτουν στο μυαλό και στην καρδιά οι αναμνήσεις”. Βέβαια υπάρχουν οι άνθρωποι που έχασαν τους δικούς τους, κάποιοι που έχουν στις οικογένειές τους αγνοούμενους. Αυτοί δεν θα ξεχάσουν ποτέ».
«Όπως μου διηγήθηκε πρόσφατα μια Κυπρία φίλη, “κάποιες φορές μοιάζει ότι το παρελθόν έχει ξεχαστεί, οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται στα οδοφράγματα σαν τα πράγματα να ήταν πάντα έτσι, άλλες φορές όμως αστράφτουν στο μυαλό και στην καρδιά οι αναμνήσεις”».
Με αφορμή την ιστορία της μητέρας που χάνει το τριών μηνών μωρό της στο «Famagusta» και όλες τις άλλες ιστορίες αγνοουμένων στην Κύπρο, αναρωτιέμαι: Για έναν γονιό που το παιδί του αγνοείται είναι πιο ανακουφιστικό να συνεχίζει να ελπίζει ότι είναι κάπου ζωντανό ή να μάθει την αλήθεια, ακόμα κι αν αυτή είναι τραγική;
«Η υποκειμενικότητα είναι πάντα καθοριστική. Είναι πολύ προσωπικό το πώς αντιμετωπίζει κάποιος ένα τόσο τραγικό γεγονός και πώς καταφέρνει τελικά να πορευθεί στη ζωή. Ειδικά όταν τα χρόνια περνούν και ακόμα δεν έχεις απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα. Οπωσδήποτε οι άνθρωποι είμαστε περίπλοκα όντα. Περνάμε από απίστευτες διεργασίες. Νιώθω ότι σε τέτοια ακραία ζητήματα παλινδρομείς από την ελπίδα στην απελπισία, από τον τεράστιο πόνο στο πάγωμα, ίσως και στη σκληρότητα, την αναλγησία».
Έχετε πει ότι παλαιότερα αποφεύγατε να δίνετε συνεντεύξεις, ότι προτιμούσατε να μιλάτε μέσω της δουλειάς σας. Τι το άλλαξε αυτό;
«Καθόλου δεν έχει αλλάξει αυτό. Πιθανότατα όσο μεγαλώνω να το αισθάνομαι ακόμα περισσότερο. Όμως όσο εξακολουθώ να είμαι επαγγελματικά ενεργή είμαι υποχρεωμένη να παίζω με τους όρους του “παιχνιδιού”, τους οποίους δεν καθορίζω εγώ. Το να δίνει κανείς μια συνέντευξη είναι το ελάχιστο δυνατό την εποχή της παντοκρατορίας των social media».
«Είναι πολύ δύσκολο να στηριχθεί ένα σενάριο σε ιστορικές περιόδους που έχουν τραυματίσει την εθνική μας συνείδηση. Σήμερα, που η ελληνική τηλεόραση προσπαθεί να επανεφεύρει τον καλό της εαυτό, αλλά πάνω απ’ όλα πλησιάζει η θλιβερή επέτειος των 50 χρόνων από εκείνο τον μαύρο Ιούλιο, του ’74, γίνεται επιτέλους η πρώτη δραματοποιημένη αναφορά».
Ποια λάθη προηγούμενων γενεών προσπαθήσατε να αποφύγετε στην ανατροφή του γιου σας; Καταφέρατε να βρείτε την ισορροπία ανάμεσα στη μητρότητα και στους άλλους ρόλους της ζωής σας – όχι μόνο της ηθοποιού, αλλά για παράδειγμα και της συντρόφου ή της καλής φίλης;
«Δεν μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ τι λάθη έπρεπε να αποφύγω. Έτσι κι αλλιώς όταν μεγαλώνεις ένα παιδί δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνεις κάποια λάθη. Δεν νομίζω ότι έχει τρομερή σημασία αυτό. Το πιο σημαντικό, το πάνω από όλα, είναι να είσαι αληθινά παρών – αγαπώντας με ανιδιοτέλεια. Όλα τα άλλα για την ανατροφή των παιδιών μπορεί να τα συζητάμε πολλές ώρες και με πολλά ψυχαναλυτικά βιβλία δίπλα μας».
Ως γυναίκα ηθοποιός αντιμετωπίσατε ποτέ έμφυλες διακρίσεις ή ακόμα και κάποια κακοποιητική συμπεριφορά οποιουδήποτε είδους στη διάρκεια της καλλιτεχνικής διαδρομής σας; Διαπιστώνετε, από την εμπειρία σας, κάποια ουσιαστική αλλαγή στον χώρο μετά το ελληνικό #metoo;
«Εννοείται πως ναι! Αντιμετώπισα στα νιάτα μου πολλές φορές τέτοιες συμπεριφορές. Πιστεύω ότι είναι ένας κοινός παρονομαστής για τις γυναίκες όλης της οικουμένης, ανεξαρτήτως φυλής, επαγγέλματος και εξωτερικής εμφάνισης. Οπωσδήποτε ζούμε σε μια μεταβατική εποχή. Έχουν αλλάξει ήδη κάποια πράγματα, όμως το πόσο βαθιές και ριζικές είναι αυτές οι αλλαγές θα το δείξει το μέλλον».
«Έτσι κι αλλιώς όταν μεγαλώνεις ένα παιδί δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνεις κάποια λάθη. Δεν νομίζω ότι έχει τρομερή σημασία αυτό. Το πιο σημαντικό, το πάνω από όλα, είναι να είσαι αληθινά παρών – αγαπώντας με ανιδιοτέλεια. Όλα τα άλλα για την ανατροφή των παιδιών μπορεί να τα συζητάμε πολλές ώρες και με πολλά ψυχαναλυτικά βιβλία δίπλα μας».
Με αφορμή την παράσταση όπου πρωταγωνιστείτε φέτος, η οποία διανύει τη δεύτερη σεζόν της: Ποια είναι τα συστατικά μιας νουάρ ιστορίας στο θέατρο που δημιουργούν σασπένς και διατηρούν το ενδιαφέρον των θεατών; Το «Διάλεξε τον Θάνατο Σου» θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της σεζόν;
«Πιστεύω ότι είναι οι ανατροπές, οι εξαιρετικοί θεατρικοί χαρακτήρες και ο χαριτωμένος διάλογος. Είναι μια καθαρόαιμη γαλλική comedie διά χειρός όμως των Ρέππα – Παπαθανασίου και αυτό νομίζω τα λέει όλα. Η παράσταση θα συνεχίσει να παίζεται στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη τους επόμενους τρεις μήνες και θα τελειώσει τη σεζόν με έναν μήνα παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη».
Info
«Famagusta», πρεμιέρα Κυριακή 21 Ιανουαρίου στις 21.00 στο Mega.
Συντελεστές
Παίζουν: Γιάννης Μπέζος, Κοραλία Καράντη, Χρήστος Λούλης, Αντρέας Γεωργίου, Αιμιλία Υψηλάντη, στον ρόλο του Παππού ο Γιώργος Ζένιος. Βασιλική Τρουφάκου, Νεοκλής Νεοκλέους, Σοφία Καλλή, Στέφανος Μιχαήλ, Σοφία Παυλίδου, Αστέρω Κυπριανού, Δάφνη Κιουρκτσόγλου, Μαριάννα Σάντη, Βαγγέλης Κακουριώτης, Χριστίνα Παπαδοπούλου, Δημήτρης Αντωνίου, Γρηγόρης Γεωργίου, Λουκία Μουσουλιώτη, Τζώρτζια Κουβαράκη, Ανδρέας Χρυσάνθου, Χριστίνα Σωτηρίου. Στον ρόλο του Αρχιεπισκόπου Μακάριου, ο Γρηγόρης Βαλτινός. Στον ρόλο της Χαρίτας Μάντολες, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη. Σκηνοθεσία: Αντρέας Γεωργίου. Σενάριο: Βάνα Δημητρίου. Έρευνα και συγγραφή αληθινών ιστοριών των αγνοουμένων: Δημήτρης Τοκαρής. Σύμβουλος Δραματουργικής Εξέλιξης: Κώστας Καπώνης. Concept: Βάνα Δημητρίου – Αντρέας Γεωργίου. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ραφαέλος Γεωργίου. Πρωτότυπη Μουσική: Χρίστος Στυλιανού. Επιμέλεια Μουσικής: Πέτρος Σεργάκης. Executive Producer: Κούλλης Νικολάου. Εκτέλεση Παραγωγής: G&N MAKE IT PRODUCTIONS LTD. Παραγωγή: ALTER EGO MASS MEDIA S.A. MEGA
Δείτε το τρέιλερ της τηλεοπτικής σειράς «Famagusta»:
