Η προσφυγική κρίση έκανε τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα πρωταγωνίστρια σε δύσκολα σενάρια, με πρωταγωνιστές ξεριζωμένους ανθρώπους. Δεκάδες οργανώσεις παλεύουν για τη φροντίδα αυτών των ανθρώπων που κουβαλούν ο καθένας τη δική του τραγική ιστορία. Η ΜΚΟ The Unmentionables εστιάζει στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και την υγιεινή του αναπαραγωγικού συστήματος του ανθρώπινου σώματος, περιθάλπει, φροντίζει, ενημερώνει και θωρακίζει τους ξεριζωμένους και κακοποιημένους ανθρώπους χωρίς πατρίδα. Τη δράση τους ήρθε να φωτίσει με την άφιξή της στην Αθήνα η Κιμόρα Λι Σίμονς, μοντέλο, ηθοποιός, σχεδιάστρια μόδας (Phat Farm), επιχειρηματίας και μητέρα τεσσάρων παιδιών, που έφτασε στην Αθήνα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων (στις 20 Ιουνίου).
Η Κιμόρα Λι Σίμονς, γνωστή για τη φιλανθρωπική της δράση και την κοινωνική της ευαισθησία, συνεργάζεται με την οργάνωση The Unmentionables ως διεθνής πρέσβειρα. Εφτασε στην Αθήνα με τα παιδιά της και βρέθηκε στο Κέντρο Βοήθειας της οργάνωσης στα Εξάρχεια για να παρακολουθήσει η ίδια τη διεξαγωγή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων. «To Κέντρο Βοηθείας των Unmentionables στην Αθήνα είναι ένα καταφύγιο για όλους όσους έχουν εκδιωχθεί βίαια από τον τόπο τους. Ανδρες, γυναίκες και παιδιά, αγόρια και κορίτσια είναι καλοδεχούμενα στις δραστηριότητες του κέντρου, ενώ υπάρχουν εκπαιδευτικά προγράμματα για θέματα προσωπικής υγιεινής και ζητήματα υγείας που σχετίζονται με τη σεξουαλική ζωή. Τα μαθήματα απευθύνονται και στα δύο φύλα και διδάσκουν σε αυτά οι εκπαιδευτές της κοινότητας. «Η εμπειρία μου στην Αθήνα ήταν πραγματικά συγκλονιστική. Σε έκανε να σκεφτείς ότι όλοι είμαστε ένα. Ολοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να αισθάνονται ασφαλείς οι ίδιοι και τα παιδιά τους. Ολοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από καλοσύνη. Σημαίνει πολλά για μένα να μπορώ να χρησιμοποιήσω το γεγονός ότι είμαι διάσημη για να ρίξω φως σε αυτή την κοινότητα εκδιωγμένων ψυχών που χρειάζονται την προσοχή και τη φροντίδα του κόσμου», μας είπε η Κιμόρα.
Πέρα από όλα τα υπόλοιπα δεινά που υπομένουν οι πρόσφυγες έχουν να αντιμετωπίσουν μερικές φορές και τη σεξουαλική κακοποίηση. «Οφείλουμε να ξαναδώσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους την αξιοπρέπειά τους. Ανάγκες υγιεινής που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλική ζωή, αλλά ακόμη και εσώρουχα παραβλέπονται συνήθως όταν γίνονται δωρεές σε περιόδους κρίσεις. Το να παρέχουμε τα βασικά είναι το πρώτο βήμα. Αυτό ακολουθείται από την ανάγκη μας να ενδυναμώσουμε αυτούς τους ανθρώπους μέσα από την εκπαίδευση, που αποτελεί το κλειδί για την πρόληψη. Πολλοί πρόσφυγες από χώρες διαλυμένες από καταστροφές και πολέμους δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να μάθουν για ζητήματα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγιεινής, οπότε η δυνατότητα να καταλάβουν τον τρόπο που λειτουργεί το σώμα τους είναι μία από τις πιο ωφέλιμες πλευρές στη διαδικασία της ανάρρωσης».
Η Κιμόρα πιστεύει έντονα στην άμεση ανταπόκριση, στην απευθείας προσφορά. «Κρίσεις όπως αυτή που ζούμε, με τα κύματα προσφύγων σε όλο τον πλανήτη μοιάζουν μη αντιμετωπίσιμες. Και είναι συχνά τόσο συναισθηματικά αβάστακτες και τρομακτικές που είναι στην ανθρώπινη φύση να μην αντέχει να τις αγνοεί. Μη με παρεξηγείτε – οι οικονομικές εισφορές είναι πάντα ζωτικές σημασίας αν κάποιος έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει. Ωστόσο η ευκαιρία για ανθρώπινη επαφή, η ευκαιρία να προσφέρεις εσύ ο ίδιος είναι ανεκτίμητη. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από παρηγοριά και η φυσική παρουσία άλλων ανθρώπων που τους προσφέρουν βοήθεια μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά και να δείξει στους πρόσφυγες ότι δεν είναι μόνοι τους, ότι δεν είναι αόρατοι για εμάς, ότι τους βλέπουμε και ενδιαφερόμαστε γι’ αυτούς».
Η Κιμόρα δεσμεύτηκε να γίνει Global Ambassador των The Unmentionables μερικούς μήνες πριν, αφού εργάστηκε απευθείας μαζί τους για περισσότερο από ένα χρόνο. «Είναι πολύ σπουδαίο για μένα να μοιραστώ αυτή την υποχρέωση με την οικογένειά μου. Αυτά τα προσφυγόπουλα μοιάζουν με τα δικά μου παιδιά – θέλω τα παιδιά μου να δουν με τα ίδια τους τα μάτια ότι όλοι είμαστε συνδεδεμένοι πάνω σε αυτόν τον πλανήτη που τον μοιραζόμαστε και ότι είναι δική μας ευθύνη, εμάς των πιο τυχερών πολιτών, να δώσουμε δύναμη σε εκείνους που χρειάζονται βοήθεια. Δεν ήταν ποτέ δύσκολο για μένα να δώσω το παράδειγμα στα παιδιά μου γιατί είχα την τύχη να μπορώ να τα συμπεριλάβω σε ό,τι κι αν κάνω. Σίγουρα νιώθω σαν ζογκλέρ με όλες τις μπάλες στον αέρα! Αλλά είχα μαζί μου τη Μινγκ και την Αόκι στα παρασκήνια και πάνω στην πασαρέλα από τότε που ήταν μικρά παιδιά. Ασχολήθηκα με το μόντελινγκ σε νεαρή ηλικία και μετά μπήκα κατευθείαν στους κόσμους της μόδας και των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να καταφέρω μόλις τον περασμένο μήνα να πάρω το πτυχίο μου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο του Χάτφορντ. Θέλω είμαι το ζωντανό παράδειγμα για τα παιδιά μου ότι η ζωή δεν έχει όρια και ότι μπορούν να καταφέρουν τα πάντα».
Οι Unmentionables δοκίμασαν στην Ελλάδα για πρώτη φορά προγράμματα ενδυνάμωσης όπως το UnExposed και το Community Educator. Το πρόγραμμα UnExposed παρέχει φωτογραφική εκπαίδευση και υποστήριξη σε νέους πρόσφυγες. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο έχουν ένα εργαλείο για να πουν τις ιστορίες τους, αλλά τους οπλίζει και τη δυνατότητα να υψώσουν τη φωνή τους. Οι εκπαιδευτές της κοινότητας ολοκληρώνουν ένα εντατικό τμήμα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και προληπτικής υγιεινής που τους καθιστά ικανούς να διδάξουν με τη σειρά τους στις δικές τους κοινότητες και στη γλώσσα τους όσα έμαθαν. Διδάσκουν τακτικά στο κέντρο των Unmentionables και πληρώνονται για τη δουλειά τους. «Στην Ελλάδα όλα τα εσώρουχα που διανέμονται από τους Unmentionables έχουν αγοραστεί από ντόπιους βιοτέχνες. Με αυτόν τον τρόπο εξοικονομούνται χρήματα και ενισχύεται η τοπική οικονομία», λέει η Κιμόρα και συνεχίζει: «Οι Unmentionables χειρίζονται μερικές από τις πιο δύσκολες και δυσάρεστες καταστάσεις που μπορεί κανείς να φανταστεί. Είναι οι άνθρωποι που τρέχουν προς το μέρος της καταστροφής. Η δουλειά μου με αυτή την οργάνωση με αγγίζει βαθιά στην ψυχή – μπορεί να σπαράζει η καρδιά μου, αλλά την ίδια στιγμή μου δίνει απίστευτη χαρά. Οταν βιώνεις ο ίδιος την ανακούφιση και τη χαρά γιατί κατάφερες να κάνεις τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου που έχασε τα πάντα λίγο πιο κανονική, συνειδητοποιείς πόσο μεγάλη σημασία έχουν ακόμη και οι πιο απλές πράξεις καλοσύνης».
