Εκτοξεύτηκε στο μουσικό στερέωμα μέσα σε κάτι παραπάνω από έναν χρόνο, εν μέσω καραντίνας, με χιλιάδες views σε κάθε βιντεοκλίπ και ένα κοινό που παραληρεί στις συναυλίες του. Στην πιο ωραία ηλικία στον κόσμο -κατά τη γράφουσα-, τα 27, γράφει μουσική, τραγουδά στα αγγλικά και ονειρεύεται μια καριέρα στο εξωτερικό. Μεγάλωσε με (και λατρεύει) την τριλογία του Νόλαν για τον Batman, έχει τουλάχιστον τρία μότο (το πιο αγαπημένο; «If you can’t get over the fear, do it scared») και αισθάνεται μεγάλη ευθύνη για όσους τον ακούν. Ένα καλοκαιρινό μεσημέρι με κολασμένη ζέστη, ο Good Job Nicky πρωταγωνιστεί στην οθόνη του κινητού μου, με τα μπλε μαλλιά του να φέρνουν κάτι από θαλασσινή αύρα στην κουβέντα μας. Είχα καιρό να μιλήσω με έναν άνθρωπο που γελάει τόσο αβίαστα και χαμογελάει τόσο πολύ.

Φωτογράφος: Δημήτρης Σαρρής-Λαμπρίδης

Ας ξεκινήσουμε από την εμφάνιση. Σκέφτηκα πως έχει πλάκα που βγάζεις τη μουσική σου στην Cobalt Music και τα μαλλιά σου είναι σχεδόν μπλε του κοβαλτίου. Ήταν τυχαίο;

Είσαι ο πρώτος άνθρωπος που μου το λέει αυτό. Το μπλε είναι το αγαπημένο μου χρώμα και ο διευθυντής marketing στην Cobalt, ο Μιχάλης Παπανικολάου, το ήξερε, οπότε μου είπε: «Τι θα έλεγες να βάψεις τα μαλλιά σου μπλε, αφού είμαστε όλοι μπλε;». Έπεσες μέσα λοιπόν, right on the money. Θεωρώ το μπλε το πιο γεμάτο χρώμα, έχει μεγάλο εύρος επικοινωνίας συναισθημάτων, μπορεί να συμβολίζει τη νοσταλγία, αλλά και τη χαρά, να φέρνει στο μυαλό μια αίσθηση δροσιάς, αλλά και την ελευθερία.

Στη μουσική βιομηχανία από τον Elvis μέχρι τους Beatles και τους Rolling Stones, τον Billy Idol και τη Madonna, τα μαλλιά γίνονται σήμα κατατεθέν πολλών καλλιτεχνών. Το είχες αυτό στο μυαλό σου;

Δεν σκεφτόμουν κάτι συγκεκριμένο, Παρόλο που είμαι οverthinker στη ζωή μου, στην τέχνη μου και ό,τι αυτή περιλαμβάνει, μου αρέσει να αφήνω τα πράγματα ανοιχτά και ελεύθερα. Δεν είδα τα μαλλιά μου σαν κάποιου είδους statement. Κάποια πράγματα είναι έτσι επειδή απλώς μου αρέσουν και τα αφήνω να υπάρχουν ελεύθερα. Η σχέση μου με αυτό το χρώμα δεν ξεκινάει με τη μουσική μου, πάντως, υπάρχει ανέκαθεν. Μου αρέσει να μπερδεύομαι με τη θάλασσα. Αυτό.

To πρώτο σου single, «January 8th», κυκλοφορεί το 2020. Η πρώτη σκέψη που κάνω είναι τα γενέθλια του Elvis.

Είναι όντως; (γέλια) Δεν το ήξερα!

Συστήνεσαι, λοιπόν, στο κοινό ως Good Job Nicky με αυτό το τραγούδι. Τι εισπράττεις;

Μια μεγάλη αγκαλιά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το πω. Νιώθω ότι ήταν κάτι που το είχαμε όλοι ανάγκη. Ήταν 23 Οκτωβρίου του 2020, λίγο πριν κλειστούμε στη δεύτερη μεγάλη καραντίνα. Μου φαίνεται παράξενο που μπήκε στα σπίτια και τις καρδιές του κόσμου το τραγούδι, καμιά φορά ξεχνάω πως το έχω γράψει εγώ. Όταν περνάει από το μυαλό μου ότι μπορεί σε κάποιους να έδωσε μια ανάσα αυτό το τραγούδι, με τιμάει αφάνταστα. Δεν το πιστεύω σχεδόν ότι η ανάγκη να εκφράσω μια ιδέα μου έγινε κάτι με το οποίο μπόρεσαν να ταυτιστούν κάποιοι. Με τίμησε ο κόσμος όταν συντονίστηκε στη συχνότητά μου.

Γράφεις περισσότερο στίχους παρά μουσική;

Γράφω στίχους και μουσική. Ο Ερμής Γεραγίδης είναι ο παραγωγός μου. Έχω μια πρωταρχική ιδέα και τη βάζουμε κάτω στο στούντιο. Μας ενώνει η μουσική, την υπηρετούμε μαζί.

Μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια έγραψες υλικό για δύο άλμπουμ. Τα τραγούδια είναι πάντα με αγγλικό στίχο γιατί ο στόχος είναι το εξωτερικό;

Τελευταία φορά που τσέκαρα έχω γράψει κάπου 1.361 κομμάτια, δουλεύω ασταμάτητα. Είναι πάντα στόχος το εξωτερικό. Δεν θα ήθελα, δεν ξέρω αν μιλάει ο εγωισμός μου τώρα, αλλά πραγματικά δεν θα ήθελα να είμαι η version του Γιάννη Αντετοκούνμπο που έμεινε στην Ελλάδα το 2013. Θα ήθελα να πάω στο δικό μου αντίστοιχο Μιλγουόκι και να φέρω πίσω στην Ελλάδα ένα τρόπαιο. Αυτή είναι η νοοτροπία μου από πολύ μικρός. Σκέφτομαι όταν ξεκινάω να κάνω κάτι ότι θα το κάνω 100% , θα το φτάσω όσο πιο ψηλά μου επιτρέπει ο Θεός. Οσο με πάει ο κόσμος δεν υπάρχει περίπτωση να συμβιβαστώ με οτιδήποτε λιγότερο. Και δουλεύω ασταμάτητα γι’ αυτό. Προτιμώ να πεταχτώ από τον ύπνο επειδή μου ήρθε μια ιδέα και να καθίσω να τη γράψω, παρά να κοιμηθώ ένα 8ωρο.

Φωτογράφος: Δημήτρης Σαρρής-Λαμπρίδης

Τι περιμένεις με ανυπομονησία αυτό το καλοκαίρι;

Την εμφάνισή μου στις 24 Ιουνίου στο Summer Nostos Festival, που έχει μεγάλη σημασία και συναισθηματική αξία για μένα. Εχουμε μία εξαιρετική συνεργασία, μου έχουν φερθεί τέλεια και θα ήθελα να επιστρέφω κάθε καλοκαίρι εδώ, στο SNF, από όπου κι αν είμαι, ακόμη και στον Άρη να είμαι, θα έρχομαι να εμφανίζομαι εκεί. Επιστρέφω με τεράστια χαρά γιατί φέτος θα βρίσκεται εδώ και η Jorja Smith (σ.σ.: Βρετανίδα καλλιτέχνις, αστέρι του R&B). Είναι καλλιτεχνάρα και την παρακολουθώ από την πρώτη στιγμή της καριέρας της και σκέφτομαι ότι θέλω να συνεργαστώ μαζί της. Κι έρχεται ουρανοκατέβατη η πρόσκληση από το SNF.

Όπου κι αν είμαι, ακόμη και στον Άρη, θα έρχομαι να εμφανίζομαι στο SNF στο Ξέφωτο του Νιάρχος.

Να υποθέσω ότι μπορεί να συνυπάρξετε και επί σκηνής;

Δεν είναι τίποτα βέβαιο. Όμως μπορώ να σου πω ότι έχω τόσο αυτοπεποίθηση που θα μπορούσα να πουλήσω πάγο σε Εσκιμώο.

Πού βρήκες τόση αυτοπεποίθηση, γεννήθηκες με αυτή, σ’ την καλλιέργησαν;

Δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Δόξα τω Θεώ μεγάλωσα και σε ένα περιβάλλον που μου επέτρεπε να κάνω την αυτοκριτική μου, να σκέφτομαι, να βυθίζομαι στις σκέψεις μου. Ισως και να την καλλιέργησα. Ποτέ δεν ένιωσα ότι βάζω υπερβολικούς στόχους στη ζωή και στην καριέρα μου. Όπου με βγάλει.

Τα παιδιά που παίρνουν πολλή αγάπη γίνονται συνήθως άνθρωποι με μεγάλη αυτοεκτίμηση.

Μπορεί να συμβαίνει και το ανάποδο, να θέλεις να αποδείξεις πόσο καλός είσαι. Ίσως είμαι λίγο και από τα δύο.

Μετά το ΚΠΙΣΝ ακολουθεί μια σειρά από εμφανίσεις, σωστά;

VMAs στις 22 Ιουνίου, εμφανίσεις στο Rolling Stone Festival μαζί με τον Ταφ Λάθος, τον Παναγιώτη. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο μέντοράς μου και με έχει από τα δεκάξι κάτω από το φτερό του. Θυμάμαι, μου είχε πει: «Καλός είσαι, αλλά χαρακτήρα έχεις;» Από εκείνη τη στιγμή άρχισα να ασχολούμαι πιο πολύ με το ερμηνευτικό κομμάτι… ‘Εχουμε επιτέλους ένα τραγούδι μαζί που θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα.

Φωτογράφος: Δημήτρης Σαρρής-Λαμπρίδης

Στο πιο πρόσφατο single σου, το «Heaven is sin», εξισώνεις τον παράδεισο με την αμαρτία. Πώς ορίζεις την αμαρτία;

(«Μη φεύγεις, αυτή τη στιγμή ακριβώς είναι που σε χρειάζομαι», λέει στο κορίτσι του κάπου έξω από το οπτικό μου πεδίο). Αμαρτία είναι όταν ο άνθρωπος δεν εκπληρώνει το σκοπό του, δεν φτάνει εκεί που μπορεί, δεν αξιοποιεί το ταλέντο του. Ο τίτλος του τραγουδιού σημαίνει κάτι άλλο. Παράδεισος για μένα σημαίνει απόλυτη ελευθερία εσωτερικής σκέψης, μιας σκέψης που θα έπρεπε να παραμένει ανεπηρέαστη από τη γνώμη των άλλων. Για παράδειγμα, μου έχει δοθεί μια πλατφόρμα έκφρασης, φτάνω σε πολλούς ανθρώπους, κι αυτό με κάνει να νιώθω μια ευθύνη, όχι να αρέσω, αλλά να διατηρήσω την αυθεντικότητά μου. Αν αρχίσω να αλλοιώνω τον χαρακτήρα μου προσπαθώντας να ανταποκριθώ στις προσδοκίες κάποιων στη μουσική βιομηχανία ή να επιδιώκω να γράφω hits και να φύγω από τον εαυτό μου, θα με πάρουν χαμπάρι με τη μία. Θα χαθεί η αυθεντικότητα. Αυτό που έχω καταλάβει στο μικρό μουσικό ταξίδι που έχω κάνει μέχρι στιγμής, είναι ότι ο απόλυτος παράδεισος είναι να είσαι 100% αληθινός με τον εαυτό του.

Πώς ξεκινάς να γράφεις στίχους;

Με αφορμή μια καλή μελωδία και μια καλή συζήτηση. Μπορεί να εμπνέομαι από ιστορίες δικές μου και άλλων και να μεταφράζω αυτές τις ιστορίες σε συναισθήματα και στίχους.

Τα τραγούδια σου συνδέονται από το αόρατο νήμα της αγάπης. Και στη ζωή σου;

Πάντα. Αγαπάω ασταμάτητα. Είναι άνεμος στα πανιά μου η αγάπη.

Σε ένα σημείο της κουβέντας μας λίγο νωρίτερα αναφέρθηκες στον εαυτό σου ως «παλιά ψυχή». Πώς το εννοείς;

Δεν ξέρω, ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι σκέφτομαι πάρα πολύ. Αμφισβητώ ασταμάτητα, αμφιβάλω για τις βεβαιότητές μου, κάνω ένα εσωτερικό ταξίδι αναζητώντας την απόλυτη αλήθεια. Ίσως αυτό το εσωτερικό ταξίδι να με έχει κάνει να νιώθω 150 χρονών, σαν χελώνα.

Τι σε κρατάει σταθερό στη γη; 

Η ευθύνη που έχω στους ανθρώπους που περνάνε το χρόνο τους μαζί μου, που με ακούνε, με πονάνε, με ακολουθούν. Έχω ευθύνη να είμαι αληθινός.

Εσύ ποιους «ακολουθούσες» καθώς μεγάλωνες;

Τη Lauryn Hill (σ.σ.: Αμερικανίδα τραγουδίστρια της hip hop), τη μαμά μου (σ.σ.: μητέρα του είναι η Σοφία Αλιμπέρτη και πατέρας του ο Γιάννης Πάριος). Νιώθω ότι η μητέρα μου είναι η αδελφή ψυχή μου και ότι αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή ή μετεμψύχωση ψάχνουμε ο ένας την ψυχή του άλλου σε κάθε σύμπαν. Την αγαπάω, συνεννοούμαστε πάρα πολύ, συζητάμε υπαρξιακά θέματα ασταμάτητα ως το πρωί. Πάντως τεράστιο είδωλό μου είναι ο Kanye West.

Με τη μητέρα μου συζητάμε υπαρξιακά θέματα ασταμάτητα ως το πρωί… αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή ή μετεμψύχωση ψάχνουμε ο ένας την ψυχή του άλλου.

Τι περίεργη προσωπικότητα…

Καθόλου περίεργη. Ένας άνθρωπος με αυτή τη δημιουργικότητα, που αγγίζει τόσους ανθρώπους, έχει κάθε δικαίωμα να τρελαθεί κάποια στιγμή.

Πιστεύεις ότι αυτό συνέβη, ότι τρελάθηκε;

Πιστεύω ότι είναι τρελός, δεν πιστεύω ότι τρελάθηκε. Θα ήθελα να φτάσω εκεί που είναι. Δεν ακούει τίποτα, μόνο τον εαυτό του.

Πολλοί λένε ότι έχει χάσει το μέτρο.

Βλέπουμε ό,τι επιλέγουν να μας δείξουν, δεν καθίσαμε μαζί του στο τραπέζι να φάμε. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι συμβαίνει στο κεφάλι του. Πόσο φανταστικό θα ήταν να μπορεί κανείς να συνεργαστεί με αυτό το μυαλό. Νομίζω πως αν τον συναντήσω ποτέ θα του δώσω το χέρι μου και μετά θα πέσω ξερός, θα λιποθυμήσω πάνω του. Να συνεργαστείς με αυτό το μυαλό; Όνειρο ζωής!

Αν συναντήσω ποτέ τον Kanye West θα του δώσω το χέρι μου και μετά θα πέσω ξερός.

Εύχομαι η τύχη να τα φέρει έτσι ώστε να τον συναντήσεις και όχι για να πέσεις κάτω ξερός. Αλήθεια, λες ότι εκείνος δεν ακούει κανέναν, εσύ ποιον ακούς; 

Τον εαυτό μου. Αν μου αρέσει κάτι, αν κάτι μου προκαλεί δέος καλλιτεχνικά, δεν με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων.

Φωτογράφος: Δημήτρης Σαρρής-Λαμπρίδης

Όταν θέλεις να ξεκουραστείς από τη μουσική, τι κάνεις;

Αν πρέπει να απαντήσω ειλικρινά, δεν ξέρω κάτι άλλο έξω από αυτό, δεν με κουράζει ποτέ η μουσική. Η δημιουργία είναι το πιο ωραίο πράγμα στον κόσμο, ό,τι πιο κοντινό στο Θεό. Εχω βρει τον απώτερο σκοπό μου, την αποστολή της ζωής μου.

Μιλάς σαν κάποιος που έχει αντιληφθεί τη δύναμη της μουσικής ως μέσο για να αλλάξει τα πράγματα, να περάσει απόψεις.

Η μουσική, όλες οι τέχνες, αλλά πιο πολύ η μουσική, είναι ένα από τα καλύτερα μέσα για να απευθυνθείς στον κόσμο και να έχεις κοινωνικό αντίκτυπο, να αλλάξεις κάτι στην κοινωνία. Θα ήθελα να επιστρέψουμε όλοι στην κριτική σκέψη, να μην καταπίνουμε ασταμάτητα πληροφορίες. Έρχονται συνέχεια πληροφορίες με τέτοια συχνότητα που δεν προλαβαίνεις να αμφισβητήσεις, να σκεφτείς, να σχηματίσεις δική σου άποψη. Φτάνεις τελικά να δημιουργείς ένα χαρακτήρα που δεν σου ανήκει, είναι απλώς μια συλλογή από πληροφορίες χωρίς αξιολόγηση. Γίνεσαι ένα αμάλγαμα ιδεολογιών που δεν σου ανήκουν. Θα ήθελα να έχουμε λίγο περισσότερη υπομονή με την πληροφορία που παίρνουμε, να την επεξεργαζόμαστε. Και το αμέσως επόμενο που θα ήθελα να συμβεί και σχετίζεται άμεσα με το πρώτο είναι να γυρίσουμε στη σεροτονίνη και όχι στην ντοπαμίνη. Να μην ταΐζουμε τόσο πολύ τον εθισμό μας με τις εμπειρίες, να μην τα θέλουμε όλα τώρα, συνέχεια, να μη σκρολάρουμε στο Instagram και στο tiktok, να δίνουμε χρόνο στα πράγματα για να τα χωνέψουμε και να τα καταλάβουμε. Έχουμε τόση πληροφορία που νομίζουμε πως μας αφορούν πράγματα που δεν είναι δικά μας, που δεν είμαστε εμείς. «If the product is free, you are the product». Αυτό πρέπει να φύγει από πάνω μας, να γλιτώσουμε από τον αλγόριθμο, να μη γίνουμε γκρίζοι, ίδιοι. Να δώσουμε χώρο στην ατομικότητα.

Να κλείσουμε την κουβέντα με ένα από τα τελευταία σου τραγούδια, το «Come Home». Τι σημαίνει για σένα σπίτι;

Ψυχική ηρεμία πάνω απ’ όλα.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιουλίου 2022.
Eπιμέλεια: Κωνσταντίνα Λειβαδίτη. Grooming : Εnez μanav (beehive artists).
Ευχαριστούμε θερμά τη διεύθυνση του κινηματογράφου Πάλας Παγκρατίου (Υμηττού 109, Αθήνα, τηλ.: 211 7354886), όπου έγινε μέρος της φωτογράφισης.

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below