« Απαγορεύονται οι φωτογραφίες και η βιντεοσκόπηση», μας επισημαίνουν οι υπεύθυνοι στο ξενοδοχείο «Due Torri» στη Βερόνα λίγα λεπτά πριν από τη συνέντευξη Τύπου που πρόκειται να δώσει η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ για το παγκόσμιο λανσάρισμα της συνεργασίας της με την ιταλική μάρκα πολυτελών εσωρούχων Intimissimi.

Αυτή η οδηγία δεν είναι κάτι ασυνήθιστο στα δημοσιογραφικά ταξίδια: τα συμβόλαια των σταρ του Χόλιγουντ δεν σου δίνουν πάντα το πράσινο φως να τους απαθανατίσεις με το κινητό σου και γενικά αυτό γίνεται σεβαστό. Αλλά όχι σήμερα. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ποιος έκανε την αρχή, πάντως έγιναν όλα πολύ γρήγορα.

Μόλις η Πάρκερ πάτησε με τα ασημένια γοβάκια της τo βενετσιάνικο χαλί της αίθουσας, ένα ανθρώπινο κύμα από χέρια με smartphones υψώθηκε πάνω από τις καρέκλες και για τα επόμενα 40 λεπτά κατέγραφε κάθε της λέξη, κάθε της κίνηση και κάθε αφοπλιστικό χαμόγελο κοριτσίστικης συστολής. Κανένας δεν τόλμησε να σταματήσει την αυθόρμητη -επιπέδου fan club- εκδήλωση λατρείας  περίπου 80 γυναικών ως επί τω πλείστον, δημοσιογράφων που εκείνο το απόγευμα έκαναν τη δουλειά των ονείρων τους: πληρώνονταν για να βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο με την Κάρι και να της κάνουν ερωτήσεις. Για όσες από εμάς μέσα σε εκείνη την αίθουσα ξεκινούσαν την καριέρα τους ως δημοσιογράφοι τη σεζόν 1998-99, μαζί με την πρεμιέρα του «Sex and the City», ας υπάρξει κάποια επιπλέον κατανόηση – μην ξεχνάτε ότι η ηρωίδα είναι αρθρογράφος, οπότε μιλάμε για ακόμη μεγαλύτερη ταύτιση πέρα από τα Manolo Blahnik.

Όπως θα ειπωθεί  στη συνέχεια από την ίδια την Πάρκερ, όταν ερωτάται για τη φεμινιστική κληρονομιά της σειράς και τις αναπόφευκτες αναφορές στο κίνημα #Metoo είκοσι χρόνια είναι πολύς καιρός. Εκεί, πάνω στο μεταίχμιο της αναλογικής με την ψηφιακή εποχή, στο γύρισμα της χιλιετίας και πολύ πριν τα social media αλλάξουν για πάντα τον τρόπο που φλερτάρουμε, το SATC χαρακτηρίζεται από ρομαντισμό αν κοιτάξεις πιο βαθιά και δεν σταθείς μόνο στις αναφορές της μόδας και του σεξ. Αν προσέξετε, θα δείτε ότι ακόμη και η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ εμφανίζεται σε όλες τις ερωτικές σκηνές με στηθόδεσμο, λεπτομέρεια που μας συνδέει απόλυτα με το λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε σήμερα εδώ. Στην οθόνη μπροστά μας προβάλλεται το νέο διαφημιστικό φιλμ της Intimissimi με μουσική υπόκρουση το κλασικό ιταλικό τραγούδι της Caterina Caselli, «Nessuno Mi Pu Giudicare» («Κανένας δεν μπορεί να με κρίνει»), φράση που ευθυγραμμίζεται και με τις απόψεις της Πάρκερ για την αυτοδιάθεση, την ελευθερία επιλογών και την ενδυνάμωση των γυναικών. Στο σποτ τη βλέπουμε να βγαίνει από το σπίτι της φορώντας γόβες με μια μαύρη σατέν πιζάμα, μέσα από την οποία διακρίνεται σε πρώτο πλάνο το εμβληματικό balconette bra. Τα εσώρουχα, φορεμένα ως ρούχα, πέρα από σύμβολο ελευθερίας υπήρξαν και σήμα-κατατεθέν στο στυλ τόσο της ηθοποιού όσο και της Κάρι, δίνοντας πάσα για την αναμενόμενη ερώτηση.

Πώς νιώθετε που έχει επιστρέψει η τάση που δοξάσατε 20 χρόνια πριν στο «Sex and The City»;

Χαίρομαι πολύ γιατί εγώ δεν σταμάτησα ποτέ να τη φοράω. Οταν η Πατρίτσια Φιλντ, η εξαιρετική ενδυματολόγος της σειράς, μου είπε την ιδέα της να βάλουμε την Κάρι να υιοθετεί το trend lingerie, χάρηκα γιατί μου άρεσε κι εμένα. Μαζί το δημιουργήσαμε αυτό. Εσώρουχα και χειραφέτηση. Πώς συνδέονται αυτά τα δύο; Μήπως είναι αντίθετες έννοιες; Συνδέονται βέβαια γιατί έχουν να κάνουν με την επιλογή. Πώς επιλέγεις να βγεις από το σπίτι; Τι προσπαθείς να πεις για τον εαυτό σου; Αυτή η καμπάνια έχει να κάνει με την αυτοπεποίθηση, με το να δηλώνεις ποια είσαι και να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου να μην κρίνει τους άλλους γι’ αυτές τις επιλογές τους. Αυτό μπορείς να το πεις ενδυνάμωση. Είστε μια γυναίκα που θαυμάζουν ιδιαίτερα οι άλλες γυναίκες.

Τι μήνυμα θα τους στέλνατε σήμερα;

Δεν ξέρω αν είμαι ικανή να στείλω ένα μήνυμα σε όλες τις γυναίκες. Νομίζω ότι το νόημα που έχουν κινήματα όπως το #MeToo είναι να δημιουργηθούν ασφαλείς και αξιοπρεπείς χώροι εργασίας, όπου οι γυναίκες μπορούν να θριαμβεύσουν και να προοδεύσουν. Είναι χρήσιμο να σκεφτούμε πώς ο καθένας από εμάς μπορεί να το ενθαρρύνει αυτό, όχι μόνο στο φυσικό χώρο εργασίας, αλλά ακόμη και στο να έχουμε αυτές τις πολύ περίπλοκες συζητήσεις – που έγιναν ακόμη πιο περίπλοκες την τελευταία εβδομάδα, σωστά; (Σ.σ.: αναφέρεται στις καταγγελίες που αφορούσαν την Αζια Αρτζέντο, δημιουργώντας ένα κύμα «δυσφήμησης» του #MeToo). Όμως αυτά τα σημαντικά κινήματα παίρνουν το χρόνο τους. Δεν γεννιούνται και φτάνουν σε συμπεράσματα μέσα σε ένα βράδυ. Προκαλούν, γίνονται σκληρά. Υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να ακουστούν και άλλοι που πρέπει να ακούσουν. Κάποιοι πρέπει να μάθουν να υψώνουν το ανάστημά τους και νομίζω ότι για κάποιες γενιές είναι πιο δύσκολο να το δεχτούν, για πολλούς μοιάζει απειλητικό. Είναι ακόμη κάτι πολύ καινούριο και όλοι προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν τα αισθήματά τους και το ρόλο τους. Ολα αυτά έχουν να κάνουν και με το τι συμβαίνει στην πατρίδα μου, πολιτικά. Τα πράγματα είναι πολύ φορτισμένα. Η ελπίδα μου είναι ότι θα φτάσουμε σε ένα σημείο όπου θα μπορούμε να κάνουμε αυτές τις συζητήσεις.

Πόσο σημαντικό ήταν το SATC για το φεμινιστικό κίνημα;

Και πάλι δεν ξέρω αν είμαι εξουσιοδοτημένη να μιλήσω γι’ αυτό. Κάποιοι θεωρούν ότι η σειρά δεν ήταν καθόλου φεμινιστική. Η Κάρι κατέληξε με τον Big και πολλές φεμινίστριες είχαν θέμα με αυτό, θεώρησαν ότι ήταν συμβιβασμός. Αλλοι πάλι διδάσκουν τη σειρά στα πανεπιστήμια και θεωρούν ότι ήταν σημαντική για το μετα-φεμινιστικό κίνημα και πολλοί άνθρωποι συμφωνούν με αυτό γιατί το να δείχνεις τέσσερις γυναίκες που μιλούν για την προσωπική τους ζωή και να κάνουν επιλογές γι’ αυτήν όχι σύμφωνα με τις καθιερωμένες ιδέες αλλά γράφοντας τους δικούς τους κανόνες είναι νομίζω μια λειτουργία που αντλεί αξίες από αυτές του φεμινιστικού κινήματος. Είκοσι χρόνια είναι πολύς καιρός. Αν μελετήσεις τη σειρά μόνο από αυτή τη σκοπιά, σίγουρα θα τη βρεις σε πολλά θέματα παλιομοδίτικη. Ομως ήταν μια σειρά για την εποχή της, για μια συγκεκριμένη πόλη, για ένα νησί, το Μανχάταν. Ηταν 4 γυναίκες, η δική τους πλευρά της ιστορίας, οι δικές τους απόψεις και η πολιτική που τις επηρέασε.

 

Τι ρόλο έπαιξε η μόδα στην αντίληψη του κοινού για εσάς ως δημόσιο πρόσωπο;

Έπαιξε τεράστιο ρόλο και υπάρχει μια πολύ θολή γραμμή ανάμεσα στο ποια είμαι και στους ρόλους που έχω παίξει και προφανώς πρωταρχικά της Κάρι Μπράντσο. Είμαστε διαφορετικές. Μοιάζουμε στην εμφάνιση, αλλά εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες. Πέρα από το ρόλο της Κάρι βέβαια κι εγώ η ίδια έχω θαυμάσιες εμπειρίες δουλεύοντας με σχεδιαστές. Και τώρα πια δουλεύω και εγώ η ίδια στη μόδα (σ.σ.: με την δική της σειρά με παπούτσια). Στο «Divorce», τη νέα σειρά στο HBO, βλέπουμε τη Σάρα Τζέσικα Πάρκερ να χωρίζει, ενώ στην τελευταία σας ταινία «Here and Now» παίζετε μια καλλιτέχνιδα σε προσωπική κρίση.

Ήταν ο ρόλος της Κάρι ένα βάρος που έπρεπε να αποτινάξετε;

Οχι, κανένα βάρος. Εχω κάνει ένα σωρό πράγματα μετά το SATC και οι άνθρωποι θα τα κρίνουν. Το «Divorce» ήθελα πολύ να το κάνω. Είναι το πορτρέτο και η ανατομία ενός αμερικανικού γάμου της μεσαίας τάξης. Δεν θα άλλαζα με τίποτα τον πρώτο κύκλο. Αγαπώ το σκοτάδι του.

Τα καταφέρνετε όλα;

Υπήρξε ποτέ στιγμή που νιώσατε ότι αποτυγχάνετε σε κάτι, είτε στην οικογένεια είτε στην καριέρα; Δεν θέλω να αποφύγω την ερώτηση, όμως ειλικρινά πιστεύω ότι θα έπρεπε να ρωτήσετε μια εργαζόμενη μητέρα που δεν έχει φύλαξη για τα παιδιά της, που δεν έχει τους πόρους, τις ανέσεις και την οικονομική δυνατότητα να κάνει επιλογές στη δουλειά της. Πώς τα ισορροπώ εγώ; Ποιος νοιάζεται; Να ρωτήσουμε τα εκατομμύρια γονιών που για να επιβιώσουν κάνουν δύο και τρεις δουλειές. Πώς τα καταφέρνουν εκείνοι; Είστε γνωστή βιβλιοφάγος, μέλος σε λέσχες βιβλίων και τώρα έχετε τη διεύθυνση εκδόσεων SJP for Hogarth.

Πώς γεννήθηκε αυτή η αγάπη για τη λογοτεχνία;

Τα βιβλία για μένα είναι σημαντικά γιατί στο σπίτι όπου μεγάλωσα δεν είχα επιλογές. Η μητέρα μου έδινε τους κανόνες κι εμείς ήμασταν υπάκουα παιδιά. Τα βιβλία είναι οι σύντροφοί μου. Διάβαζα στο σκοτάδι, κάτω από τα σκεπάσματα, στην ντουλάπα, στο αυτοκίνητο, ακόμη και όταν άρχισα να δουλεύω, αργότερα, είχα πάντα μαζί μου ένα βιβλίο. Δεν ήμουν ποτέ μόνη όταν είχα βιβλία και ιστορίες. Ηταν μεγάλο προνόμιο να στηρίζω ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία.

Ποιο είναι το καλύτερο βιβλίο που διαβάσατε φέτος;

Είναι το πρώτο βιβλίο που κυκλοφορεί στη σειρά SJP for Hogarth, το «Α place for us» της Fatima Farheen Mirza’s , 13o στη λίστα best sellers των «New York Times».  «

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below