Μόλις έναν χρόνο μετά την ίδρυσή της, η οργάνωση Κάθε Μία Ιστορία έχει ήδη βρει τον βηματισμό της μέσα από projects που κάνουν χώρο στις φωνές των γυναικών. Το νέο τους έργο, «Πόσο με κάνεις;», είναι μια ακουστική διαδρομή 12 αφηγήσεων ζωής, που αποδεικνύει πως πίσω από κάθε ηλικία και κάθε εμπειρία υπάρχει μια ιστορία που αξίζει να ακουστεί.
Δώδεκα γυναίκες άνω των 60 ετών, δώδεκα αυθεντικές ιστορίες δύναμης, τρυφερότητας, σχέσεων, ανθεκτικότητας και αγάπης για τη ζωή. Οι αφηγήτριες εκπλήσσουν, συγκινούν και προσκαλούν το ακροατήριο να ακούσει, να φανταστεί και να βρει το νήμα που συνδέει το παρελθόν και παρόν. Τι έχουν να μοιραστούν 12 γυναίκες άνω των 60 ετών; Και τι σημαίνει άραγε το 60; Πέρα από κοινωνικά στερεότυπα, οι αφηγήτριες φωτίζουν τον πλούτο των ζωών τους και μοιράζονται ιστορίες ζωής και καθημερινότητας, οι οποίες δεν είναι ποτέ αυτό που περίμενες.
Η Δάφνη Ανέστη και η Δανάη Δραγωνέα, ιδρύτριες της οργάνωσης Κάθε Μία Ιστορία, μιλούν στο Marie Claire για τις αφηγήτριες, την έννοια της ηλικίας και τη δύναμη του storytelling.
Ιδρύσατε την οργάνωση μόλις το 2023, όμως έχει ήδη έντονη παρουσία. Πώς προέκυψε η ανάγκη να δημιουργήσετε έναν τέτοιο φορέα;
«Οι γυναίκες καταλαμβάνουν μόλις το 0,5% των 3.500 ετών καταγεγραμμένης ιστορίας» — δηλαδή μόλις 17,5 χρόνια, όπως μας λέει η Βρετανίδα ιστορικός Bettany Hughes. Τι σημαίνει αυτό για τις δικές μας ζωές; Τι κάνεις όταν συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχουν αρκετές ιστορίες που να μιλούν για σένα; Μέσα από αυτά τα ερωτήματα γεννήθηκε η Κάθε Μία Ιστορία. Η ανάγκη μας ήταν βαθιά προσωπική: νιώθαμε ότι δεν υπάρχουν αρκετές ιστορίες πάνω στις οποίες μπορούσαμε να ακουμπήσουμε. Θέλαμε έναν χώρο ασφαλή, χωρίς φίλτρα, όπου κάθε γυναίκα θα μοιράζεται τη δική της ιστορία με τον δικό της τρόπο, χωρίς να κινδυνεύει να χρησιμοποιηθεί η εμπειρία της για κάποιον άλλο σκοπό. Και, όπως φάνηκε στην πορεία, αυτή η ανάγκη δεν ήταν μόνο δική μας.
Γιατί επιλέξατε το storytelling ως βασικό σας εργαλείο για την ενδυνάμωση των γυναικών;
Οι ιστορίες που μοιραζόμαστε χαρτογραφούν τον κόσμο μας. Μέσα από αυτές βρίσκουμε νόημα, είναι οι φάροι που μας δείχνουν πού να πάμε για να μην πέσουμε πάνω στα βράχια. Στην Κάθε Μία Ιστορία δίνουμε χώρο σε καθημερινές ιστορίες που συχνά θεωρούμε ασήμαντες ή δεδομένες, αλλά εμπεριέχουν τον πλούτο μιας ζωής. Με όλες τις νίκες και τις ήττες. Ελπίζουμε πως, ακούγοντας τι έχουν να πουν οι γυναίκες γύρω μας, ίσως βάλουμε στην άκρη κάποιες από τις προκαταλήψεις μας και ξαναβρούμε την κρυμμένη μας ανθρωπιά και αλληλεγγύη.
Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά η ηλικία; Σας φοβίζει ή σας απελευθερώνει;
Δανάη: «Ακούγοντας τις ιστορίες που επέλεξαν να μοιραστούν οι αφηγήτριες της δράσης “Πόσο με κάνεις;” — όλες γυναίκες άνω των 60 — έμαθα κάτι για την ηλικία: ότι δεν είναι ένας αριθμός αλλά μια διαδρομή, ένα άθροισμα εμπειριών, επιθυμιών και νέων αρχών. Όσο περισσότερο μιλούν οι ίδιες για το πώς βλέπουν τον εαυτό τους, τόσο πιο καθαρά φαίνεται πως η ηλικία δεν σε περιορίζει· σε ελευθερώνει από την ανάγκη να αποδείξεις ποια είσαι.»
Δάφνη: «Λίγο και από τα δύο· από τη μία υπάρχει ο φόβος της σωματικής φθοράς, από την άλλη η απελευθέρωση από παλαιότερους φόβους και ανασφάλειες. Το στοίχημα είναι πώς να αντλείς σοφία και χαρά από τον χρόνο που κυλά, από τις εμπειρίες και τους ανθρώπους γύρω σου, διατηρώντας την περιέργεια προς τον κόσμο.»
Ποια από τις αφηγήτριες σάς θύμισε κάτι δικό σας;
Δανάη: «Η ιστορία της Μαρίας, που μίλησε για τη μητέρα της, τη Μητροδώρα – μια γυναίκα που έζησε σε ένα μικρό χωριό της Μάνης. Σε έναν άγονο τόπο, σε μια δύσκολη εποχή, η Μητροδώρα ήταν η μόνη γυναίκα στο χωριό που κράτησε το όνομά της και δεν πήρε το όνομα του άντρα της. Μεγάλωσε πέντε παιδιά και, αργότερα, άνοιξε τον δρόμο για μια νέα ζωή φεύγοντας για την Αθήνα. Με συγκίνησε βαθιά η δύναμη και η αντοχή της· “σκληρή σαν την πέτρα κι εκείνη”, κατάφερε να επιβιώσει και να σταθεί δίπλα σε όσους αγαπούσε.»
Δάφνη: «Όλες οι αφηγήτριες μού θύμισαν κάτι δικό μου· από την οικογενειακή ιστορία και τη συλλογική μνήμη, μέχρι πτυχές του τώρα ή σκέψεις για το μέλλον. Εκεί βρίσκεται και η μαγεία αυτού του κύκλου: οι αφηγήτριες 60+ συμπυκνώνουν τον χρόνο και ξαφνικά ξεδιπλώνουν μπροστά σου το παιδί, την έφηβη, τη νεαρή και την ώριμη γυναίκα τους ταυτόχρονα.»
Ποια ιστορία από τη δική σας ζωή θα θέλατε κάποια στιγμή να μοιραστείτε δημόσια;
Δανάη: «Μία ιστορία που μοιράστηκα πρόσφατα δημόσια ήταν η αποτυχημένη επιστροφή στο πατρικό μου, στην πόλη όπου γεννήθηκα, όταν έκλεισα τα 30. Νόμιζα πως θα ήταν η πιο σύντομη διαδρομή προς μια άλλη ζωή — ήρεμη, ηλιόλουστη, γεμάτη εύκολες επιλογές. Όταν αποδείχθηκε πως δεν ήταν έτσι, πέρασαν τρία χρόνια μέχρι να παραδεχτώ ότι είχα κάνει λάθος. Ένα πράγμα όμως που έχω μάθει μεγαλώνοντας είναι να εγκαταλείπω τη σωστή στιγμή· η αποτυχία δεν κολλάει πάνω σου για πάντα — εκτός κι αν την κρατάς εσύ σφιχτά, σαν να φοβάσαι τι θα γίνει όταν την αφήσεις».
Ποια στιγμή μέσα στη διαδικασία του project σας έκανε να συγκινηθείτε περισσότερο;
Δάφνη: «Στο project πραγματοποιήσαμε και βιωματικά εργαστήρια με την οργάνωση People Behind σε Λέσχες Φιλίας. Ακούγοντας την ιστορία της κυρίας Ελένης με τις συμμετέχουσες, ένιωσα τον κύκλο μας να γίνεται μια γροθιά. Οι υγρές ματιές, τα νεύματα, η βαριά ατμόσφαιρα είχαν όλα νόημα. Η φράση της: “Τι ήθελα σαν παιδί; Να σπουδάσω” μίλησε στην ψυχή όλων των γυναικών εκείνης της γενιάς — κι άγγιξε και τη δική μου, που μεγάλωσα με αυτονόητο το δικαίωμα στην εκπαίδευση.»
Πόσο Με Κάνεις;
12 αφηγήσεις ζωής σε μια ακουστική διαδρομή
Συντελεστές
- Σύλληψη: Δανάη Δραγωνέα / Δάφνη Ανέστη
- Επιμέλεια έκθεσης: Όλγα Στεφάτου
- Μιξάζ/σχεδιασμός ήχου: Νικόλας Καζάζης, Iάσονας Βογιατζής, Βασίλης Τσιγκρής
- Φωτογραφίες/ Βίντεο: Δάφνη Ανέστη, Ξένια Τσιλοχρήστου, Αριάδνη Φυτοπούλου
- Γραφιστικός σχεδιασμός: Αλεξάνδρα Καλουτά
Πληροφορίες
- Εγκαίνια: Σάββατο 25 Οκτωβρίου στις 12.00
- Διάρκεια έκθεσης: Σάββατο 25 & Κυριακή 26 Οκτωβρίου | 10.00-22.00
- Είσοδος: Ελεύθερη
- Το Σάββατο 25.10 θα πραγματοποιηθούν δύο βιωματικά workshops σε συνεργασία με την οργάνωση People Behind. Για τη συμμετοχή στα workshops απαιτείται κράτηση
θέσης . - Πού: INNOVATHENS | Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
